Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oylarınızı aksatmayın, yorumlarınızı bekliyorum.
Şarkı; Eminem - Superman
Hayatımın her döneminde, mutlu olduğum yıllarda ya da kötü hissettiğim anlarda hep yanımda olmuştu Çağatay. Bazen varlığını bile hissetmeyecek kadar yoksun olurdum ama bazen ondan başka kimsem yokmuş gibi hissederdim kendimi çünkü ablam olmadığı zamanlar tek dostum o olmuştu.
Fakat şimdi yok olsun istedim. Bir şimşek çaksın, mesela yer yarılsın Çağatay da içine düşsün istedim ama hiçbiri olmadı...
Cengiz onun söylediği şeye yüzünü buruştururken "Ne?" diye şaşkınca soludu sadece. Bir an için o sert yumruğunu geçirip Çağatay'ı uzaya fırlatmasınıdilemiştim.
"Abi," dedi Çağatay, konuşmasına izin vermeden susturdum hemen onu.
"Çağatay, içeriye geçsene sen!" Gözlerimi açarak sinyal verdiğimde tedirgin olmuştu ama yine de gitmiyordu içeriye. Merak ediyordu Cengiz'i, az evvel o kadar övmüşken şimdi karşısına dikilmesini kesinlikle manifest diye yutturacaktı bana.
Cengiz hala şaşkın bir şekilde ona bakarken Çağatay içeriye girdi, Cengiz'e dönmeme bile fırsat vermeden birkaç saniyenin ardından döndüğünde elindeki kağıdı ona doğru uzattı. "Bu benim numaram, şimdi bu sinsi bizi konuşturmaz diye veriyorum. Ara beni yiğidim, konuşalım en kısa zamanda. Alt tarafı bir yemek yeriz, hem bu Nu..."
"Çağatay!" diye yükseldim adımı söylememesi için. Son anda sustuğunda kağıdı elinden çekip avucumun içinde buruşturdum. "Canım arkadaşım, geç içeri." Cengiz kaşlarını kaldırmış bizi izlerken çaktırmadan kulağına doğru eğildim. "Eğer hala başını sokacak bir yerin olmasını istiyorsan hemen uza buradan!'
Kocaman açıldı gözleri, son kez Cengiz'e bakarak içeriye ilerlediğinde kapıyı kapatarak yutkundum. Ona döndüğümde ise gerilmiş, kaşlarını çatmış bir şekilde kapıya bakıyordu hala. "Değişik bir tip, gerçekten de arkadaşın mı?" diye sordu soğuk sesiyle.
Bunu yanıtlamayı es geçtim, onun yerine "Evimi nasıl buldun ve niye geldin koca ayı?" diyerek sorumu yinelediğimde bakışlarını bana çevirdi. "Eğer hala tehdit edeceksen..."
