Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Merhaba bal böcüşlerim, biliyorsunuz erişim yasağı getirildi bu yüzden muhtemelen çoğu kişi okuyamayacak ama yarım bırakmak istemedim. Umarım okuyabilirsiniz. 🥹
Sizi çok seviyorum, keyifli okumalar dileyerek sizi finalimizle baş başa bırakıyorum. 🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İKİ YIL SONRA
Tezahüratlar dört bir yandaydı. Sevgilimin ismi kalabalıkta her çalkalandığında kalbimin sesini dışarıdan duyacak gibiydim. Avucumgöğsümün üzerinde, nefesimin her zerresinde heyecan vardı ve gözlerim büyük bir ışıkla ringe çevriliydi.
Bütün o heyecanımla, bütün o mutluluğumlatezahüratlara eşlik etmeye başladığımda omuzuma sarılan Çağatay'ın da dudaklarından dökülen tek isim oydu; Cengiz Ertekin, namı diğer Kurt Adam.
"Siktir, hayatımda en son GTA San Andreas oynarken uçak görevini yaptığımda bu kadar heyecanlanmıştım." Çağatay'ın sözlerine kıkırdadığım esnada Murat abi kucağındaki Bulut'u havaya atıp tutuyordu.
"Bu çocuğun böyle ortamlarda bulunması doğru mu?" diye sordu, Bulut'u kucağına çekerken. "Sonra etkilenmesin? Gerçi, benim için neyin kötüsü bir dövüşçüm daha olur ölmeden."
Gülmeye başladı Kubilay. "Yok be moruk, sen bizi de gömersin."
"Maç başladığında çıkartacağız zaten," diyen ablamın sesinde ise keyif vardı ama göz ucuyla enişteme döndüğünde, öfke oluştu. "Beyefendinin oyunları işte."
Eniştem sessiz bir sabır çekip önüne döndüğünde "Siz maçı izleyin, onu ben çıkartırım kan tutuyor beni," dedi Yağmur sıcak bir sesle. Ablam ona kısaca teşekkür ettiğinde meraklı bakışlarımı etrafta gezdiriyordum. Yağmur bunu fark etmiş olacak ki sırıttı. "Abim hazırlık odasında, istersen maç öncesinde gidip bir gör, hem ona da moral olur."
Hepsi imayla gülse de umursayacak değildim. "Çağatay götümden ayrılmadı ki gideyim!" Ellerini omuzumdan itip geriledim. "Sakın arkamdan dedikodu yapmayın, hemen geliyorum." Kalabalığın arasından sıyrılıp hazırlık odasına ilerlediğimde görevlilere bilgi verdim, beni daha evvel yanında gördüklerinden girmem açısından sıkıntı yaratmamışlardı. Hazırlık odasına girdiğimde odada Ateş'i de bulmayı beklemiyordum. "Ya ben yalnız kalalım diye Çağatay'ı atlatmayı bekliyorum dakikalardır, sen burada Ateş'le mi bekliyorsun beni?"
Ateş keyifli bir kahkaha patlattığında Cengiz hızla oturduğu yerden kalktı. "Olur mu öyle şey bir tanem, bu lavuk kendisi geldi yanıma. Kovdum kovdum gitmedi." Yanıma yaklaşıp yanaklarımı avuçladı. "Yerim seni, benimle yalnız mı kalmak istiyorsun sen?"
