Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınır dolmadan yeni bölüm atıyorum çünkü sizi seviyorum. Bu yüzden desteğinizi bekliyorum. <3
Oy ve yorumlarınızı unutmayın, keyifli okumalar.
Şarkı;Evanescence - Bring Me To Life
Seçimler hayatımızı yöneten ateş kıvılcımlarıydı kimi zaman ve seçtiğimiz kıvılcımlar bize yön veriyordu; yanlış seçimimizde içimizi deşen ateş, doğru seçimimizde içimizi ısıtacaktı. Doğru yolu bilemezdim, önümde seçim bekleyen iki farklı yol vardı; ya bu gece hiç bilmediğim bir adamım hemşiresi olacaktım ya da Servet itinin Cengiz'e her şeyi ötmesine seyirci kalamayacaktım.
"Akşama sadece birkaç saat kaldı," dedi ben sessiz kalınca. "Sen seç Larissa. Hayatın mı yoksa bir gecelik hizmetin mi?"
Hayatım umrumda bile değildi, tek amacım annemin katillerine ulaşmak için o bayım denen pislikten yardım alabilmekti. "Tamam, kabul ediyorum." diye mırıldandım. Bir sorun olmazdı, sadece bir geceliğine yardım etmek neler doğururdu ki? "Eğer bu işin altından bir şey çıkarsa kendini ölmüş bil Servet."
Güldü gevşekçe, ayağa kalktı. "Gidip ona bu güzel haberi verelim." dediğinde yürümeye başladı. Peşine takıldım, kapıdan çıktığımızda merdivenleri iniyordu ben ise sıkıntılı bir nefes vererek peşinden ilerledim.
Asansörün tuşuna bastı, bindiğinde ben de peşinden bindim ve zemin katı tuşladı. Bu saatlerde değil asansörü kullanmak, aşağıya inmek bile yasaktı ama o herif ne kadar önemliyseaşağıda hazırlanıyordu. Bu demek oluyordu ki söylediği gibi o adam Cengiz kadar değerli bir boksördü.
"Neden şimdi gidiyoruz," diye sordum asansörün kapıları açılırken. "Dövüş birkaç saat sonra değil mi?"
"Tanışmanız için," diyerek indi asansörden, yürümeye başladığında peşine takıldım. "Semih Kazan prensipleri olan bir adamdır. Öylece senin bu geceki hemşiren diye önüne çıkaramam seni, kabul etmez. O yüzden şimdi tanışmanız lazım ki karşı çıkmasın buna."
Çok da umrumda değildi açıkçası ama bunu dile getirmedim. Kapıdan girdiğinde dövüşçülerin hazırlandığı alana ilerledik ve bir odaya kapıyı çalmadan girdiğimde ben de hemen arkasından girdim. Sedyenin üzerinde oturan adam iri yarıydı, elindeki eldiveni sarıyordu ama kapı açılınca "Hay o elini..." diyerek başını bu tarafa doğru çevirdi. O an, ikimizi gördüğünde sözünün devamını getirmeden önüne dönerek yaptığı şeye devam etti. "Neden geldin Servo, bu kız da kim?"
"Hazır mısın diye kontrol etmek istedim," diye yalana başvurdu Servet. "Ve bu güzel kız da bu gece seninle ilgilenecek olan hemşire. Larissa Agapova, buradaki en başarılı hemşiredir kendisi."
