Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Hellouuğ, sizi daha fazla bekletmeden geldim. Finalimize sayılı bölümler kaldı diyebilirim ama merak etmeyin, yolumuz kısa sayılmaz. Oy ve yorumlarınızı aksatmazsanız bu yolda sıkı ve keyifle ilerleriz, sizi kalpten seviyorum.
Gelişmeler ve duyurular için Instagram hesabımda buluşalım → Pantiselchavo
Beni takip etmeyi unutmayın. @-kirilmisbirkalp
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlahi bakış açısı...
Hayat, beş harften oluşan ancak içinde dünyaları barındıran bir gerçeklik algısıydı. İnsanlar hayata geldiklerinde yaşamak gibi bir amaca hizmet ettiklerini bilirlerdi ve sonunda ölecek olduklarını bilseler dahi amaçlarından vazgeçmek istemezlerdi çünkü bilirlerdi; öyle ya da böyle bu yolculuk aynı sona varacaktı.
Belki de Ateş’te böyle düşündüğü için kaybediyordu. Hayatı boyunca her daim kadere inanmış, yaşama inanmış ve ölümden hiçbir zaman kaçmamıştı. Ölümü yalnızca ölmekten ibaret sanırdı ancak son günlerde anlıyordu, bazen ölmek gerçekten de ölmekten ibaret olmazdı.
Gözlerinde hüzün, yüreğinde ise kayıp bir aşkın ağırlığı vardı. Bir zamanlar dolu dolu bir hayatı varken, şimdi sadece anıları ve kızının gülüşünün yankısı kalmıştı. Acı çekiyordu ama bunun bir sonu olacağını da biliyordu. İnancı tamdı çünkü o yaşadığı karanlığın bir sonu olacağını biliyordu.
İhanet değildi canını yakan, karısı ya da evliliği umurunda bile değildi çünkü orada geçirdiği son zamanlarda zaten taşları yerine oturtmuştu fakat bu denli acı bir ihaneti o bile beklemiyordu.
Umutları elinden alınmıştı. Hayatı, yaşamak için olan hevesi elinden alınmıştı fakat en acısı da, uğruna yaşamak istediği kızının kendini hiç tanımayışıydı. Nasıl olurdu da bir kez olsun ondan kızlarına bahsetmezdi? Nasıl olur da aşık olduğu kadın böyle bir canavara dönüşebilirdi? Meğerse onu hiç tanıyamamıştı. Hayatında hiç kimseden nefret etmediği kadar nefret ediyordu ondan fakat ihaneti için değil; baba oluşunu elinden aldığı için.
Gecelerce düşünmüştü Ateş. Belki de kızına gerçekleri söylemeliydi. Onunla gelirdi belki. Belki o adama baba demeyi keserdi. Belki de artık ona baba derdi ama bunu yapamazdı. İçindeki umut ışığı öylesine yoktu ki artık, kızının ona inanmayacağına tüm kalbiyle inanıyordu.
