Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Size söz verdiğim gibi oy sınırı olmadan sizinleyim.
Unutmayın, hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Keyifli okumalar.
Şarkı; Cem Karaca - Adsız
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soğuğun insanlar üzerinde anlamlandırılamayan bir etkisi vardı. Kimi zaman hüzünle son bulan bu etki, genellikle insanları mutlu ederdi. Kimilerine göre boğucuydu soğuk, kasvetli havayı hissetmek yorardı ama bazılarına göre soğuk mutluluk demekti; yağmur huzurun saçtığı damlacıklar olarak adlandırılırdı ve kar mutluluktan doğardı.
Sanırım ben de soğuğu boğucu bulanlardandım. Kimi zaman mutluluk hissettiğim olurdu ama genellikle soğuğu ve yağmuru sevmezdim. İçimi kaplayan garip bir huzursuzluk olurdu ve şimdi de o huzursuzluk giderek artıyordu sanki. Bekliyordum, belki de ecelimin gelmesini ya da çıkış kapısına ulaşacağım o anı; bir sonuca varacaktım bu gece çünkü daha fazla kaybetmek istemiyordum.
Küçük yağmur damlaları saçlarımı ıslatıyordu. Evden çıkarken yağmadığına kanarak hazırlıksız yakalanmıştım, şimdi de bedelini ıslanmakla ödüyordum. Yaz ayında olmamıza rağmen havada soğuk vardı ve sanki kış ayındaymışız gibi kasvetliydi hissettiriyordu. İşte bunu sevmiyordum.
Görüş açıma giren arabanın farlarıyla gözlerimi kıstım. Karanlıktı her taraf, o özellikle gece bu vakitte buluşmak istemişti çünkü onu tuzağa çekmemden deli gibi korkuyordu, bu hali ciddi anlamda acınasıydı.
Eski bir fabrikanın önünde dikiliyordum. Arabasını park ederek yakınımda indiğinde ilk önce elindeki fenerle etrafa kısa bir göz gezdirdi ardından yağmurluğuyla beraber yanıma geldiğinde, yüzünü buruşturdu. "Neden evime gelmeyi reddettin, şimdi burada böylece ıslak fareler gibi alelacele konuşalım mı istiyorsun?"
Saçlarımdan süzülen yağmur damlaları tenimi huylandırıyordu. "Bu ihtam sana uydu, kendini sonunda fark etmene sevindim." Sesim soğuktan boğuklaşmıştı ve nefesim buhar halinde süzülüyordu.
Sözlerim onu sinirlendirmiş olacak ki "Senin yine dilin uzamış." dedi sert olmaya çalışarak ama ondan korkmuyordum. "Açıkçası sana verdiğim dersten sonra bu kadar hızlı bir dönüş beklemiyordum. Dilin epey bir sivriydi fakat hakkında yanılmış olmalıyım, sen de diğer herkes gibi parayı bırakmak istemedin."
"Senin paranı falan istemiyorum!" dedim ve bir adımda ona yaklaştığımda, kollarımı göğsümün altında bağdaştırarak sinirden çenemi sıktım. "Tek istediğim annemi benden alanı bulmak. Eğer bana yardım edersen, annemin katili hakkında bilgi vermeye başlarsan, ki gerçek bir bilgiden söz ediyorum; o zaman işler senin istediğinden daha hızlı olur ve ben çok kısa bir sürede sana Cengiz Ertekin'i veririm."
