Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Sizi bekletmeden diğerini de atayım dedim. Umarım destekleniriz. 💪🏻
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zihnime yayılan korku bitirici cinstendi. Kalbim delicesine çırpınırken, ringden inen Cengiz'in peşine takıldım. Koridordan geçtik, odaya girdiğinde adamlar önümü kesti ancak onun arkasına dönüp bir bakışı bile adamların gerilemesine sebep oldu. Peşinden odaya girdiğimde ise nefes nefese bir şekilde sedyeye bıraktı kendini.
"Gerçekten de bir şey hissetmiyor, ona vurduğum darbeleri bana vursalardı şu an yaşamıyor olurdum amına koyayım!"
Yutkundum, yanına ilerleyip kanayan kaşına baktım, kötü görünüyordu. "Kaşına pansuman yapayım, eğilsene." Malzemelere ilerlediğimde elimi tutup kendine çekti bedenimi. Kaşlarım havalandığında gözleri dikkatle yüzümde mekik dokuyordu.
"Yapma," dedi. "Biraz sonra yeniden kanayacak zaten, boşuna uğraşmış olursun." İçim sıkıntıyla doldu, gözlerinin içine bakarken yeniden yutkunma gereği duydum. "Korkma," diye devam etti korkumu anlamış gibi. "Ölsem de öldüreceğim onu."
Gözlerim dolarken "Bundan korkuyorum zaten," dedim, acıyla. "Birinci raundu atlattın ama o pislik yeniden iğne almaya götürüldü. Seni öldürmeye çalışacak, bu kez belki de..."
"Bunu bilerek kabul ettim," dedi duygusuz bir ses tonuyla. "Ölebilirim, öldürebilirim. Benim işim bu, benim doğam bu, şimdi benden ne bekliyorsun ki?"
Gözyaşım yanağıma süzüldüğünde başımı iki yana salladım. "Ölmemeni bekliyorum. Sana da bir şey olursa kendimi kaybederim."Yutkundu, adem elması sertçe hareket ettiğinde avucumu yanağına yasladım. "Lütfen, bak, bu senin doğan olabilir ama benim doğam değil. Şimdi bunu bilmene rağmen yanımda oldun diyeceksin, haklısın ama yanında olmak tamamen bağımsız gelişen bir şeydi. Ben sensiz duramadım, duramam, her gece başına bir şey gelecek düşüncesiyle uyku bile uyuyamazken şimdi ucunda ölüm olan bir maça seni nasıl göz göre göre gönderebilirim ki?"
"Nur," dedi.
"Hayır," diyerek sözünü kestim. "Korkuyorum ama kendim için değil. Senin için. Ben seni seviyorum, koca ayı." Afalladı, dudakları bir parça açıldığında onu gerçekten de ilk defa bu kadar şaşkın görüyordum. "Bu elimde olan bir şey değil, benden bağımsız olarak kalbimde gelişti. Seni seviyorum, sana bir şey olursa ölürüm. O yüzden o vahşi doğana biraz olsun sahip çık, öldürtme kendini."
Gözleri tuhaf duygularla yoğunlaştığında, konuşmasına izin vermeden ayak uçlarımda yükselip kollarımı boynuna doladım. Oturmasına rağmen nasıl benden uzun olabilirdi aklım almıyordu, ancak bunu sevdiğimi de inkâr edemezdim.
