Annesinin katilini bulmak için patronuyla anlaşan genç gazeteci, aldığı görev üzerine bir boksörün hayatını gizlice sızdırmaya başlar. Fakat bilmediği bir şey vardır; hayatını gizlice işgal edeceği boksör herkesin korkulu rüyası haline gelen, daha e...
Çok bekletmeden geldim. Umarım beklediğinize değer bir bölüm olmuştur.
Bu bölüm kilit noktamızın bir kısmıydı. Diğer ve en önemli kısmı ise diğer bölüme saklamak istedim.
Kısa bir açıklama: bu bölümden sonra Sinem ve Ateş sahneleri oldukça az olacak hatta yok denecek kadar az çünkü finale yürüyoruz. Finale kadar elbet göreceğiz onları ancak hikayeleri buradan devam etmeyecek. Çok sevdiniz, ben de onlara ayrı bir kurgu yazmaya karar verdim. Olay örgüsü bozulmadan, bu kitaptan bağımsız bir şekilde kendi kitaplarında okuyacağız onları.
Instagram hesabımdan kapak yayınladım. AKREP KAPANI en kısa zamanda sizlerle.
Instagram → Pantiselchavo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seneler önce...
Dumanı tüten bacanın sıcaklığı küçük evin etrafını sarıp sarmalıyordu. En soğuk kış aylarından biriydi. İnsanlar evinden dışarıya adım bile atamıyordu. Yüksek dağlara yağan karın soğukluğu tüm memleketi çoktan soğuğa esir etmişti fakat kimse soğuktan şikayetçi değildi.
Gecenin geç saatlerinde beyaz hırkasını alelacele üzerine geçirdi genç kadın. Saçlarını omuzlarının gerisine itekleyip, boyası dökülen tahta kapıdan dışarıya çıktı. Soğuktan burnu kızarmıştı ancak gözleri telaşla etrafta gezinmeye devam ediyordu. Birine yakalanmak istemezdi, özellikle de babasına.
Hızlı adımlarla yürüdüğü sokağın köşesinde döndüğünde kolundan çeken genç adam, sırtını duvara yaslayarak yanağına derin bir öpücük bıraktı ve sevdiğine sıkıca sarılarak kokusunu derince içine çekti. "Songül'üm, yüreğim..."
Songül bu karşılamaya hazırlıksız yakalanırken, gülümseyerek sarılışına karşılık verdi. "Ödümü kopardın Engin, ya biri görseydi bizi?"
Engin kocaman gülümsedi. "Daha ne kadar böyle dip köşe karanlık sokaklarda buluşup duracağız, görsünler de kaçırayım seni, olmaz mı?"
Başını salladı Songül. "Kaçırmana kalmadan vurur babam seni, görürsün o zaman kaçırmayı!"
"Senin için vurulurum, ne olmuş?"
"Vurulma," diyerek karşılık verdi Songül. "Sen sadece benim için yaşa, olmaz mı?"
Kalbi delicesine çırpındı Engin'in, sevgisi haddinden büyüktü. "Olur nur yüzlüm, senin için ne gerekiyorsa yaparım ben. Hiçbir şey bizim önümüzde duramaz biliyorsun değil mi?"
