Paramparça hayaller ve kalpler

Bölüm 49: havada uçuşan kahkahalar

Bugünün ikinci bölümü! Bu bonkörlüğümü zor bulursunuz. Bu arada, 300 000 bin okunma için teşekkür ederim!

Keyifli okumalar!

💫

"Amcamlar geldi Hayal." Dedi Umut kapının girişinden başını uzatıp.

Ona başımı salladım ve üzerimdeki çiçekli elbisenin askılarını düzeltip aynadan kendimi süzdüm. Elbisenin üzerinde sarı çiçekler vardı ve çok tatlıydı. Askıları rahatsız ettiği için yine beyaz bir tişört giymiştim. Elbise dizlerimin altında bitiyordu ve yırtmacı vardı. İnce bir kumaş ile belden bağlamalıydı.

"Çok güzel olmuşsun bebeğim benim." Dedi Umut saçımdaki beyaz kurdeleye bakarak. "Çok tatlısın. Hele o fırfırlı çoraplarınla kombinini çok güzel tamamlamışsın."

Umut'un yanağına bir öpücük kondurdum ve koluna girerek ikimizi de odamdan çıkardım. Herkes bahçedeydi muhtemelen, ev çünkü sessizdi.

Sınavlardan sonra ailecek bizim evde mangal yapmaya karar vermiştik. Uzun zamandır birlikte toplanmamıştık. Keyifli vakit geçireceğimize inanıyordum.

Bahçeye çıktığımızda gözlerimi kısmak zorunda kaldım, güneş ışınları yüzünden. Hava çok güzeldi, tam bir yaz havasıydı. Bahçeyi de üçüzlerimle birlikte güzel bir şekilde süslemiştik. Çimlerin üzerine yastıklar koymuş, ağaçlara da ışıklar asmıştık. Hamak bile kurmuştuk Atlas abimin istemesiyle. Neyseki bahçe büyüktü de bütün aile sığacaktık.

"Hayal'ım!" Diye bağırdı Deha abi beni gördüğünde. Bana doğru koşturdu ve beni kucağına alıp döndürdü. "Yollarını gözledim bir tanem!"

Kahkaha attım ve boynuna sarıldım. Deha abi beni döndürmeye bayılıyordu. Ailedeki herkes bana bayılıyordu.

"Kızın başını döndürdün, yeter." Dedi Barın abi yanımıza gelip beni Deha abiden kopararak.

Deha abi onu baştan aşağıya süzdü. "Kıskanç şey."

"Hoş geldiniz." Dedim ortaya doğru.

"Hoş bulduk minnoşum." Dedi nereden çıktığını bilmediğim Efe.

Barlas abi yanıma geldi ve kolunu belime sararak beni kendine çekti. "Siz de ne dadandınız kardeşime."

"Ailedeki tek kız Hayal olunca herkes ona hayran kalıyor tabii." Dedi Burhan abi. Bu söylediği yanaklarımı kızartmıştı. 

İleride duran yengeler ve annem bu halimize güldüğünde benim de gülesim gelmişti. Ama sevilmek güzel bir şeydi. Bende onları çok seviyordum. Keşke ablam da burada olsaydı.

Babam ve amcamları gördüğümde Barlas abiden ayrıldım ve onların yanına gittim. "Hoş geldiniz."

"Hoş bulduk güzel kızım." Dedi Gökalp amca gelip yanaklarımdan öperek.

Sakalları huylandırdığında geri çekildim ve ellerimi yanaklarımda gezdirdim. Bu halime gülmüşlerdi.

"Neyseki ben tıraş oldum." Dedi Gönen amca pürüzsüz yanaklarını göstererek. Ardından yanıma geldi ve yanağımdan öptü.

Gökşin amcayla da görüştüğümde yengelere gittim ve onlarla da tek tek görüştüm. Daha sonra mutfağa giderek elime annemin hazırladığı çatalları aldım ve masayı dizmeye başladım.

"Maşallah, pekte hamarat." Dedi Can abi. "Seni alan Emir yaşadı." Son cümleyi sesini yükselterek söylemişti.

"Daha çok var Emir'in kızımı almasına." Dedi babam bir yandan etlerle uğraşarak.