"သော် "
"မခေါ်နဲ့ အဲ့တိုင်းနေ!"
"ကို့ဒူးနာနေပြီလေ"
ဂျွန်ညကတည်းအရှိန်လည်းမကျ မနက်ထိကို သော်အိပ်ပျော်နေတာတောင် ဆက်လုပ်နေတာကြောင့် သော်နိုးလာတော့မှ သိသွားတာမို့
ဂျွန်ကို ဒူးထောက်ထားခိုင်းခြင်း
" ဘယ်လို လူလည်း နည်းနည်း လေးမှမနားရဘူး ကို့မှာ မသေရုံတမယ်"
" သော် လည်း ကောင်းတယ်ဆို"
"ဂျွန်!
ကို့ကို ရန်ရှာနေတာလာ ဒီမှာကြည့် ကို လမ်းလျောက်ဖို့နေနေသာသာ ထတောင်မထနိုင်ဘူး"
တကယ်လည်း သော် အိပ်ရာထဲသာလဲနေတုန်း ဂျွန်မနက်အော်ခံရတုန်းက သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး သူ့အပြစ်အတိုင်း ဒူးထောက် နေရတယ်
" သော်
ကို့ကိုမသနားဘူးလာ"
"သနားစရာရှိလာ ဘယ်လိုလူမှန်းလည်းမသိဘူး အရေးထဲ ×ီးကလည်း အချိန်ပြည့် အင်း.."
" ဘာလည်း ဆက်ပြောလေ.."
"ဂျွန်!
ဘုတ်"
သော်ဆက်မပြောတော့တာမို့ ဂျွန်က ဆက်ပြောလိုက်တော့
ဂျွန်ရဲ့ မျက်နာနဲ့ ခေါင်းဦးနဲ့ မိတ်ဆက် ပေးလိုက်တဲ့သော်
----------------
"လုံးလုံးလေး "
"ဗျာ. ."
"ဒယ်ဒီတို့ သိပ်ကြာကြာနေမှာမဟုတ်လို့ အမြန်ဆူံးပြန်လာခဲ့မယ်နော် ပါးပါးကိုလည်း ပြောလိုက်"
"ဟုတ်"
ဒရစ် သိမ်းခတ်ကို ကလေးဆိုပေမယ့် သာမန်ကလေးလို့မမြင်
သူငယ်ငယ်တုန်းကလို ညဏ်ကောင်းတယ် သိတက်တယ် အေးအေးဆေးဆေးနေတက်သေးသည်။
လူကြီး တစ်ယောက်လိုလည်း ပြုမူသေးတာမို့ သိမ်းခတ်အပေါ်ထူးဆန်းသလိူလည်း ကြည့်မိသည်
သိမ်းခတ်ကလည်း အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားပြီး သိမ်နားကိုကပ်သွားတော့
"ပါးပါး"
"ပြောပါဗျာ.."
" ပါးပါး ပျော်အောင်လည်ခဲ့နော် ပြီးတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ မုန့်အများကြီးစားခဲ့"
"သားရယ်"
"သိမ်းခတ်က လူကြီး ဖြစ်ပါပြီ စိတ်မပူနဲ့တော့နော်"
