TAVERNA | TAEKOOK ✓

5 - 123

*

"Doğru anladığına emin misin sen?" Diye sordu Taehyung çatık kaşlarıyla, bir çocuğun avucunun içinde tuttuğu anahtara bir de çocuğun yüzüne bakıyordu, anlamamıştı.. gerçekten, nasıl olur da yurt diye onu buraya gönderirlerdi ki? Belki de çocuk yanlış anlamıştı? Bunun ihtimalini göz önünde bulundurarak sormuştu sorusunu, belki de çocuk her şeyi yanlış anlamış ve buraya gelmişti..

"Evet bana buranın adresini verdiler bay Kim.. gidip öğrenci işlerine sorduğumda da bunu verdiler.." diyerek cebine sıkıştırdığı kartviziti aramaya koyuldu, cebine koyduğuna emindi ama hem sağına hem sol cebine bakmış olmasına rağmen kartviziti bulamamıştı, "bir saniye bulacağım.." diyerek öğretmenine samimi olmasına dikkat ederek gülmüş üzerindeki sweatinin önünde bulunan kanguru cebe ellerini sokmuştu, ama yine bulamadı. En son ihtimalle pantolonunun arka cebine attı ellerini, bunu yaparken gözleri sadece önünde onu pür dikkat izleyen öğretmenindeydi, sağ cebinde hissettiği kartla elini çıkarmış memnun bir gülümsemeyle kartı öğretmenine uzatmıştı sonunda.

"İşte," dedi, "bakın bana bunu verdiler." Taehyung çocuğun hevesle kendisine uzattığı kartı küçük parmakları arasından alıp baktığında karttaki adres tam olarak bulundukları yeri gösteriyordu.

"Bir yanlışlık olmalı.." dedi düşünceli bir şekilde, "seni neden öğretmen lojmanına yerleştirsinler.." elindeki karta son kez bakıp çocuğa göstererek kendi cebine sıkıştırdı, "bu bende kalacak, okulda bu işin aslını öğreneceğim."

Jungkook koca gözleriyle baktığı öğretmeninden bakışlarını kaçırmayı istese de pür dikkat onu izliyordu, utancını unutmuştu ve şimdi tek düşündüğü öğretmeniyle aynı yerde, aynı binada kalacak olmasıydı.

Başını aşağı yukarı sallayarak öğretmenini onayladı, bu işte bir terslik olduğunun farkındaydı ve bizzat öğretmeninin bu işle ilgileneceğini söylemesi hoşuna gitmişti, kendi de ilgilenebilirdi tabii ama bunun da hoşuna gitmediğini söyleyemezdi işte.

"Daire numarası neymiş?" Diye sordu öğretmen, çocukla neden bu kadar ilgilendiğini neden her sorununu kendi sorunuymuş gibi benimsediğini bilmiyordu.. sadece, ilgilenmek istiyordu onunla. Çünkü fazla savunmasız geliyordu gözüne, fazla küçük, çok fazla ilgiye ihtiyacı varmış gibi.. belki de yanlış bir düşünceye kapılmıştı bilmiyordu, içinden sadece belki de öğretmen olduğu için öğrencisiyle ilgilenmek geliyordu.

Jungkook avucunda sakladığı anahtarı tekrardan kaldırarak üzerindeki daire numarasına baktı, "123." Dedi yazan şeyi söyleyerek, "şaka mı yapıyorsun?" Taehyung duyduğu şeyle bir anda gözlerini irileştirip çocuğa baktığında Jungkook yanlış bir şey söylediğini düşünmüştü, sadece anahtarın üzerindeki numarayı söylemişti üstelik.. böyle bir tepki beklememişti öğretmeninden. Nedenini anlamaya çalışarak öğretmenine diktiği gözlerini Taehyung'un sinirden olduğunu anladığı gülüşüyle ellerine çevirmişti, şimdi gerçekten yanlış bir şey yaptığını düşünmüştü işte. Öğretmeni neden sinirlenmişti ki..

"Böyle bir şey nasıl mümkün olur?" Diye sinirle söylendi Taehyung kendi kendine, bu tavırları asla karşısında masumca duran çocuğa değildi, okulun yaptığı bu saçmalık sinirlendirmişti onu, nasıl olurda bir öğrenciyi öğretmen lojmanına yerleştirirlerdi ki? Bir de üstüne üstelik nasıl olurda kendisinin kaldığı aynı daireyi verirlerdi ona?

"Ben bilmiyorum.." Jungkook ellerinden zoraki bir şekilde çektiği bakışlarını öğretmenine çevirmiş sanki bütün suç kendisindeymiş gibi hissettiği için iğrenç bir duyguyla kaplanmıştı zihni, oysa o hiçbir şey yapmamıştı.. "ben okula gidip sorayım en iyisi.. yanlışlık olmuş, öğrenirim doğrusunu.. üzgünüm sizi de rahatsız ettim.." mahcup bir şekilde öğretmeniyle konuşurken hem bir yandan içindekileri söylüyor hem de bir yandan geri geri gidiyordu, söyledikleri biter bitmez geldiği merdivenlerden inip gözden kaybolmaktı niyeti çünkü.. "kusura bakmayın lütfen bay Kim.. ben gideyim.."