TAVERNA | TAEKOOK ✓

10 - GÜVENMİŞTİM

Yorumları ve oylamayı unutmayın lütfen,
yorumlarınız benim için önemlii

bu arada hikayede neler görmek istersiniz fikirlerinizi duymak isterim <3   

*

Daha düne kadar çocuğu başka bir yurda yerleştirmek için uğraşan Taehyung şimdi kendi lojmanında kalan çocuğu göndermemek için uğraşıyordu.

İzin vermeyecekti gitmesine, bu dönemlik okul o lojmanda kalabileceğini söylemişti zaten ve çocukta gitmek istemiyordu bu yüzden onun hiçbir yere gitmesine izin vermeyecekti.

Jimin'e güvenmiyordu Taehyung, onu o tavernada ilk gördüğü andan beri hiç güvenmemişti zaten, Yoongi çok yakın bir arkadaşı değildi bu yüzden ona kiminle flörtleşip sevgili olacağını söyleyemezdi ve ona karışmıyordu ama kendinde Jungkook'a karışacak hakkı görüyordu.. çok garipti evet, ama o çocuğu koruma içgüdüsüne karşı gelemiyordu işte. Yoongi yaşını başını almış, kendi kararlarını verebilen biri gibi gözükürken gözüne, Jungkook sanki daha minik bir çocuk gibi görünüyordu. Kendini koruyabileceğini bilse bile Taehyung'un gözünde kendini koruyamazmış gibiydi.

Son derslerinin üzerinden iki gün geçmiş araya hafta sonu girmişti, çocuk hafta sonu için ailesinin yanına gideceğini söylemişti öğretmenine, aslında söylemeden de gidebilirdi ama onlar komşulardı ve gitmeden haberi olsun istemişti.

Hafta sonunu ailesiyle geçirdikten sonra pazar akşamı lojmana dönmüştü, ama geç olduğu için öğretmenini hiç rahatsız etmemiş direkt kendi dairesine geçmişti, zaten yarın birlikte dersleri vardı bu yüzden rahatsız etmenin bir anlamı yoktu.. ama o kadar çok görmek istiyordu ki öğretmenini onu görebilmek için ne gibi bahaneler üretebileceğini düşünüyordu sürekli, yemek getirse olur muydu acaba? Ya da yine pasta alsa, zaten söylemişti bir daha alacağım diye, alsa mıydı pasta? Ama geç olmuştu.. bu saatte pastayı nereden bulacaktı ki.. hem rahatsız da edemezdi zaten saatin bilmem kaçında.

Aynı şekilde Taehyung'da çocuğu görmek istiyordu, sürekli gözünün önünde olsun istediği çocuğu arıyordu her yerde bakışları. Geldiğini biliyordu, seslerini duymuştu çünkü dairesinde otururken ama çıkıp bakmamıştı, çünkü.. bilmiyordu, belki rahatsız olur diye düşünmüştü.

İkisi de birbirini görmek isterken, ikisi de birbirinden uzak kalmıştı, birbirleri için.

Jungkook dairesinde oturuyor, yatağının üzerine koyduğu psikoloji notlarına göz gezdiriyordu, sanki psikoloji bölümünde okuyordu da başka hiçbir dersi yokmuş gibi sadece psikoloji notlarına bakıyordu. Komodinin üzerine koyduğu telefonu titredi, notlardan başını kaldırıp telefonuna baktığında yine ana ekranına bir mesaj düşmüş, gelen mesaj yine Jimin'den olmuştu.

'Seninle önemli bir şey konuşmalıyım Jungkook, lütfen aramızı düzeltmeme izin ver.. seni ilk akşam geldiğimiz tavernada bekliyorum.'

Gelen mesaj bu şekilde yazılmıştı, Jungkook birkaç dakika ekranla bakıştı, gitmek istiyor muydu? Konuşmak istiyor muydu Jimin'le.. istiyordu, ama henüz daha erkendi. Biraz daha zaman geçmeliydi ona olan kırgınlığının yok olması için.

Jungkook mesajla bakışırken yeni bir bildirimle titredi telefon, üstten düşen mesaja bakmış, baktığı an gözleri kocaman açılmıştı.

'Bay Kim'de burada olacak..'

Mesajı üstten okumuş, bildirim okuduğu gibi kaybolmuştu ama hâlâ orada duruyormuş gibi aynı yere bakıp kilitlenip kalmıştı telefona, neden bay Kim tavernaya gidecekti ki? Jimin'le ne işi olabilirdi? Aklın binlerce soru hücum etmiş, kendini yataktan nasıl kaldırdığını bilememişti. Gidecekti tavernaya, öğretmeninin orada olacağını duyduğu an düşünmeye gerek kalmadan kararını vermişti.