TAVERNA | TAEKOOK ✓

8 - KOMŞUCULUK

Yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyin tişikkürker şimdideeeen çok kalpp <33

*

Okuldan sonra birlikte Yoongi'nin yanına gitmiş, Jungkook'un orada kalan eşyalarını almışlardı. Tabi o tavernaya yeniden dönmek Jungkook için biraz garip olsa da sorun çıkarmadan içeriye girmişti. Jimin'le konuşmuyordu ve buraya geleceğini de söylememişti, sabah ki dersinde de hiç konuşmamıştı onunla, ayrı ayrı yerlerde oturmuşlar, göz göze gelmemişlerdi bile. O konuşmak istese bile Jungkook tanımıyormuş gibi davranıyordu, o kadar çok gidip konuşmak son yaşadığı şeyleri bir bir anlatmak istiyordu ki.. ama çok kırılmıştı ona, biraz beklemek ikisine de iyi gelecekti, buna inanıyordu.

Tavernaya gittiklerinde Yoongi'ye sadece Jimin'e söylersin demişti o kadar. Jimin'de daha eşyalarını almamıştı, nedenini bilmiyordu ama sormayacaktı da. Onun başka bir yurtta olduğunu biliyordu sadece. Belki de almaya vakti olmamış ya da kendisini beklemişti bir umut.. Jungkook bunu düşününce biraz üzülmüştü ama yapabileceği bir şey yoktu ki..

Küçük olmayan bir valiz ve bir de siyah büyük bir sırt çantası vardı, taverna lojmana uzak değildi iki sokak araları vardı bu yüzden eşyaları oradan aldıkları gibi birlikte taşımaya başlamışlardı, Jungkook sırt çantasını sırtına takmış, Taehyung ise valizi yanında sürüklemeye başlamıştı. Jungkook birkaç kez ben taşırım dediyse de Taehyung buna izin vermemişti.

Lojmana döndüklerinde Taehyung kendi cebine sıkıştırdığı anahtarı çıkararak Jungkook'un kalacağı dairenin kapısını açmış eşyalarını içeriye bırakmıştı, içeride kendi dairesindeki gibi bir yatak, kanepe ve çalışma masası vardı. Her şey hazır bir şekilde bekliyordu.

"Yeni dairen hayırlı olsun ufaklık.." diyerek kapının önünde durmuş içeriye göz gezdiren çocuğun saçlarını dağıtmıştı eliyle, arkasında duruyor omzunu dış kapının kenarına yaslamış içeriye bakıyordu.

"Teşekkür ederim.." dedi Jungkook öğretmenine dönmeden, mutluydu. Yanlış anlaşılmayı tam olarak düzeltemeseler de en azından birini düzelttikleri için mutluydu. Artık öğretmenine yük olmayacaktı, onu yatağından alıkoymayacak, kendisiyle uğraştırmayacaktı. En çok da buna sevinmişti.. yani öyle de denebilir işte.

"Yardıma ihtiyacın olursa hemen karşındayım." Diyerek doğrulmuş, çocuğa güven verircesine konuşmuştu Taehyung, yanından ayrılmak istemese de çocuğun rahatsız olabileceğini düşünerek onu yalnız bırakmak istemişti, zaten sürekli yük oluyorum diyerek kötü hissettiriyordu.. oysa Taehyung kendini hiç rahatsız hissetmiyordu ki. O çocuk ona yük olmak şöyle dursun iyi bile hissettiriyordu.

Jungkook öğretmenin söylediğiyle arkasını dönmüş aralarında kalan valizi içeriye çekerek kenara iteklemişti, "teşekkür ederim her şey için bay Kim." Dedi sevimli bir şekilde, "siz de bir şeye ihtiyacınız olursa kapımı çalabilirsiniz.." diyerek sırıtmış öğretmenini de kendi gibi güldürmüştü.

"Olur ufaklık," dedi Taehyung çocuğun söylediği şeye, "şekerim tuzum biterse senden isterim.." gülüşü daha çok büyümüş çocuğunda gülüşünü kendi gülüşü gibi büyütmüştü.

"Hadi bakalım, derste görüşürüz." Diyerek elini kaldırmıştı ve çocuğa hoş çakal işareti yaparak kendi dairesinin kapısını açmıştı, yeniden arkasına döndüğünde hâlâ daha kapıda durmuş kendisini izleyen çocuğu gördü, "görüşürüz bay Kim.." diyerek el sallamıştı çocuk öğretmenin döndüğünü görünce, fazla sevinçli ve heyecanlı duruyordu.

Taehyung'da ona ayak uydurarak el sallamıştı ona, birbirlerine karşılıklı olan daire kapılarından el sallıyorlardı ve tam olarak ikisi de beş yaşında çocuklara benziyorlardı..