LOVE CODE 💘 [+18]

13. Ruda

        Gdy się obudziłam, nie miałam siły nawet podnieść powiek. Leżałam starając się nie słuchać prywatnych rozmów mojego znajomego lekarza. Ale suchość w ustach stała się nie do wytrzymania.

– Obudziła się – powiedział i przestał ściskać tą szatynkę tylko od razu podszedł do mnie.

– Bardzo mi się chce pić.. – powiedziałam szeptem, mrużąc oczy od tego ostrego światła. Po czym próbowałam usiąść.

– Nie wstawaj proszę. Pomogę ci – powiedział i usiadł koło mnie.

– To my zostawimy was samych – powiedziała ta starsza pani o ciepłym, uspokajającym głosie i pocałowała go w policzek na pożegnanie.

– Bardzo chce mi się pić.. – powiedziałam dotykając swojej twarzy. Czując swoje spierzchnięte usta i jakiś wielki kabel przyklejony do nosa.

– Nie możesz jeszcze się napić. Możesz co najwyżej zwilżać usta – otworzył jakąś małą, plastikową buteleczkę i pomógł mi to zrobić.

– Dziękuję.. – powiedziałam i chyba znowu zasnęłam.

Kiedy otworzyłam po raz kolejny oczy dostrzegłam zapłakaną moją mamę i po chwili wkurzonego ojca. A tuż obok moją przyjaciółkę Kasię.

– Jak się czujesz? – spytała Kasia a moi rodzice zaczęli mnie opieprzać. Mama płakała i odgrażała się, że mi nigdy nie wybaczy, że ich okłamałam. Ojciec uspokajał matkę i mówił, że nie ma już zdrowia tak się przeze mnie stresować.

– Przepraszam – powiedziałam czując gorące łzy spływające mi mimowolnie po policzkach. Ale bynajmniej nie z tego powodu, który mógł się komuś teraz wydawać. Byłam wściekła, że im o tym powiedział. Nie miał prawa ich informować. Nie taka była między nami umowa. Ale jak wszedł do sali z grupą ludzi ubranych w szpitalnych uniformach, otarłam łzy i postanowiłam wstrzymać się z awanturą do czasu aż będziemy sami.

– Dzień dobry państwu – przywitali się z moimi rodzicami i Kasią, po czym Olgierd przedstawił jedną z pań, która posługuję się językiem migowym i wszystko na bieżąco będzie dla moich rodziców tłumaczyć.

– Zadzierzgnięcie jelita cienkiego w wyniku zrostów.. – mówił jeden z lekarzy ale ja nie mogłam się skupić na tym co mi było bo byłam zbyt skoncentrowana na lekarzu, który po raz kolejny tak bardzo mnie zawiódł.

      Po obchodzie, gdy w końcu zostałam sama z rodzicami, podniosłam oparcie łóżka i bardzo przepraszałam za swoje zachowanie. Zajrzałam z ciekawości pod kołdrę by zobaczyć stan mojego brzucha i westchnęłam głośno zszokowana tym widokiem.

– Muszę się umyć jestem cała we krwi. Nic mi nie podłożyli a mam przecież... – powiedziałam do Kasi.

Mój tata poszedł do sklepu a ja w asyście mamy i Kasi za zgodą, lekarki wzięłam prysznic, siedząc na metalowym stołku, starając się przy tym nie zamoczyć dużego opatrunku na brzuchu. W życiu nie czułam się tak podle jak teraz. Wszystko mnie bolało, czułam się rozdrażniona, marudna i bezsilna. Cewnik, kroplówki, niedysponowanie i kabel wystający z brzucha. To jakiś koszmar. Ale to fakt, że on był blisko i wszystko im powiedział, mnie najbardziej chyba bolał. Dlatego gdy tylko moi rodzice z Kasią poszli na moją stancję odpocząć, ja postanowiłam mu wszystko wygarnąć.