See You Again Stranger

Chapter 3 - Enough is Enough

Sabrina's POV

Library

Kanina ko pa inaabot-abot ang librong Architectural Design na kakailanganin ko sa isang subject, ngunit di ko pa rin ito makuha-kuha. Sinubukan kong maghanap ng pwedeng matungtungan pero bigo naman ako.

Halos lumipad ang kaluluwa ko ng biglang may nagsalita.

"Ito ba ang gusto mong kunin?"

Awtomatiko akong napalingon sa likuran. It's smiling devil. Sobrang lapit niya sa akin. Dali-dali akong umiwas ng tingin ng magtama ang aming mga mata. Tanging tango lang ang naitugon ko dito. Wala namang kahirap-hirap nitong kinuha ang libro.

"You can always ask help, you know." Naka-smile na sabi niya.

I couldn't help but look at his face. His thick perfectly shaped eyebrows matched his sharp nose and hazel eyes. He's handsome alright but I quickly dismissed my thoughts. I should not praise this guy.

I noticed him leaving with the book still in his hands.

"Hey, that's mine!" habol ko sa kanya at akmang kukunin ang librong hawak-hawak nito.

"Ako nakakuha kaya ako muna gagamit, dwarf! And besides, nobody owns this book. This is indeed a public property", kampanteng sabi lang nito at tuluyan na sanang aalis ng hablutin ko ang braso nito.

"Dwarf??" di napigilang napalakas na pagprotesta ko. "5'3 din naman ako noh, sadyang lahing kawayan lang talaga ang height mo ka-"

"Quiet please!" biglang saway ng librarian na nakatingin na sa amin.

"See? Quiet daw." Umakto itong parang sini-zipper ang bibig.

"If you want," dugtong ng smiling devil, "If you want we can share this book. I'm not that heartless and one more thing, can you let go of my arm? Looks like you're already enjoying it."" preskong sabi nito. 

"You're so full of yourself" sabay bitaw ko sa braso nya. I'm so fed up with his games. Feeling hopeless to get the book back, I turned my back on him. 

"Hindi diyan ang way palabas, dwarf!" tuksong pahabol nito.

"Shut up" I'm so pissed right now. I can't imagine someone could make me feel so annoyed just like how I feel right now.

"I said QUIET!!!" galit na saway ulit ng librarian. Bakit ba ako na lang lagi pinag sasabihan no'n. Ang ingay din naman ng Smiling Devil na yun ah.

Nagpunta ako sa kabilang sulok ng library sa kagustuhang di sya makita. Badtrip na badtrip pa din ako sa Smiling Devil na 'yan. Haaay, paano na kaya ang assignment ko.

Sa kawalan sa sarili, dumampot na lang ako ng kung anong libro at pagkuwa'y nagbabasa habang iniisip ang mga kahihiyan na idinulot ng lalaking iyon. Iniimagine ko na din ang galit at pagpapahiya na pwede kong abutin mamaya sa aking Prof kung wala akong magagawang assignment. Mangopya na lang ba ko sa classmate ko? 'Wag ko na lang kaya pasukan? Haaay ano bang pinag-iisip mo Sabrina.

Napayuko ako at parang maluluha sa kamalasang inabot ko sa pag-uumpisa pa lang ng school year. Paano pa kaya ang mga susunod na araw?Linggo. Buwan. Taon. Kakayanin ko kaya?

I bow down my head and tears started to fall on my cheeks. I am not a crybaby. I don't easily cry over something as shallow as this but this guy is just too much.

"Is Calculus that hard to make you cry?" said the familiar voice that I'm beginning to hate. I quickly wiped my tears before lifting my head and looked at him. Ang lakas talaga ng pang-amoy nito. Nasusundan ako kahit saan. Sana naman tantanan na nya ko ng mahinto na ang kamalasang nangyayari sa buhay ko.