See You Again Stranger

Chapter 19 - Help!

Sabrina's POV

"You're a fool to believe it" sabi ng isang nakatalikod na lalaki. Humalakhak pa ito na tila nababaliw na. May hawak itong baril at nakatutok kay Dad na nakahandusay sa sahig. Kita ko din ang pasa sa mukha ni Dad.

My poor Dad. I'm scared, not for my life, but Dad. I saw how he tried to look tough even if it's very evident that he's badly beaten. What did they do to Dad, and where's Mom? Where are our bodyguards?

I'm very frustrated that I couldn't see the man's face. Narinig ko ang mga paparating na yabag kaya maingat kong sinarado ulit ang pintuan ng kwarto ko at nilock.

"Boss, nakatakas po ang asawa. Inutusan ko na po ang iba na icheck lahat ng parte ng bahay" narinig kong sabi ng isang lalaki.

They're talking about Mommy. Mommy, please be safe.

Wait. I need to call the police or Tito Samuel. Oh God! Wala pala sa akin ang cellphone ko. Dad confiscated it the other day.

"Mga ugok! Isa lang yung pinahabol ko sa inyo pinatakas nyo pa." rinig kong sabi ng boss nila. "Hala, halughugin ninyo ang buong bahay, nasisiguro kong andito pa ang anak nilang babae" at tumawa pa itong parang isang baliw. "Maganda iyon at bata pa! Huwag ninyo hahayaang matakasan ulit kayo ng isang babae lang" Bigla akong nanlamig sa narinig.

"Napakaganda nga ng anak nila Boss. Ilang araw ko din yung sinusundan, hindi lang ako makalapit dahil palagi siyang may kasama."

"Wag na wag nyong idamay ang anak ko dito! Mamamatay muna ako bago ninyo magawa ang binabalak nyo" rinig kong sabi ni Dad.

"Talagang mamamatay ka na!"at isang putok ng baril ang nagpatindig sa aking balahibo.

NOOOOO!!!!!! mabilis kong hinawakan ang aking bibig para mapigilang makalikha ng ingay. Nag-unahan sa pagpatak ang aking luha. I think for a few seconds my heart stops beating.

DADDY! Don't die!

I can't let them catch me. Think Sabrina! There must be another way!

Laptop! Dahan-dahan kong kinuha ito.

Mabilis akong nagdial ng nang may nagtangkang magbukas ng pinto. Pilit itong binubuksan at tila hindi na magtatagal ay mabubuksan na ng mga ito. Mabilis akong gumapang at nagtago sa ilalim ng kama. I don't have a choice but to close the laptop. Agaw atensyon ang ilaw na nanggagaling sa laptop dahil hindi naman ako nagbukas ng ilaw sa kwarto.

Nagdasal ako para sa kaligtasan ko. Please if this is a dream, somebody wake me up please!

The next thing I knew, I heard more gunshots. Sunod sunod na putok pa ng baril ang aking narinig. Nakakapagtakang nawala bigla ang kaninang nagtatangkang makapasok sa kwarto ko.

Dahan-dahan akong lumabas sa pinagtataguan at nakiramdam. Nakarinig na naman ako ng putok ng baril pero sa pagkakataong ito, ay rinig ko na ang palitan ng putok sa labas.

Bigla akong nabuhayan ng loob na baka nandiyan na ang mga pulis. Pero nang maalala si Dad ay walang pag-aalinlangang lumabas ako ng kwarto.

I felt my blood run cold when I saw Dad. My knees are weak and felt like I no longer have the capacity to walk. I was shaking immensely and went down on both knees to hugged Daddy. There's much blood.

"Daddy, wake up! Help! Please, somebody help us."

May narinig akong mga yabag pero nanatili parin akong nakayakap kay Dad. Daddy is still unresponsive.