Φύλακας Άγγελος

Κεφάλαιο 22

Η ατμόσφαιρα μέσα στο αυτοκίνητο είναι περίεργη. Η Δανάη έχει γείρει στο παράθυρο, κοιτάζοντας τα τοπία που εναλλάσσονται μπροστά στα μάτια της καθώς το αυτοκίνητο τρέχει, αφήνοντας πίσω το όμορφο αγροτόσπιτο με τους ευγενικούς ιδιοκτήτες του. Από τα πρώτα λεπτά που απομακρύνθηκαν από το ζεστό περιβάλλον που έχουν στήσει η Αλίνα και ο Τζουσέπε, ένιωσε ένα κρύο να καλύπτει την καρδιά της. Για λίγο, είχε καταφέρει να ξεχαστεί, να βγάλει από τον νου της τα γεγονότα των τελευταίων ωρών. Όσο κι αν στο πίσω μέρος του μυαλού της δεν έπαυε να την τυραννάει η απειλή που έχει αναστατώσει την ζωή της, είχε μπορέσει να παίξει τον ρόλο που εμπνεύστηκε για εκείνη και για τον ίδιο ο Άγγελος.

Στην σκέψη του, γυρνάει ασυναίσθητα προς την μεριά του. Ο άντρας δείχνει απορροφημένος από την οδήγηση. Μοιάζει σαν να έχει ξεχάσει ότι έχει καν συνοδηγό. Εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι εκείνος φαίνεται σαν να αγνοεί την παρουσία της, τον παρατηρεί προσεκτικά. Όση ώρα βρίσκονταν στην μικρή φάρμα, έδειξε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που η Δανάη έχει συνηθίσει. Αποδέχτηκε με ευκολία την περιποίηση και τα πειράγματα της οικοδέσποινας, ενώ συζήτησε με άνεση και οικειότητα με τον Τζουσέπε για ένα σωρό θέματα. Εκείνη έμοιαζε σαν το ψάρι έξω από το νερό στην αρχή. Της πήρε λίγη ώρα μέχρι να μπει στο πετσί του ρόλου. Η ανάμνηση της τρυφερότητας με την οποία την αντιμετώπισε ο υποτιθέμενος σύντροφος της έβαψε τα μάγουλά της κόκκινα. Δεν έχει συνηθίσει να την περιποιούνται και η αίσθηση, οφείλει να ομολογήσει, της άρεσε πολύ. Αλλά, βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι ο άντρας που βρίσκεται στο τιμόνι έχει κάνει μια ολόκληρη ζωή εξάσκηση στην εξαπάτηση των άλλων. Τι απορεί που εκείνος κατάφερε να προσποιηθεί με τόσο ευκολία ότι είναι κάποιος άλλος; Ένας απατεώνας μένει πάντα ένας απατεώνας!

- Τι έγινε πάλι; ακούγεται η φωνή του Άγγελου. Τι σε έκανε να μουτρώσεις αυτή την φορά;

Η Δανάη τον κοιτάζει έκπληκτη. Δίχως να το αντιληφθεί, οι ζοφερές σκέψεις της σχετικά με τον συνεπιβάτη της την είχαν κάνει να συνοφρυωθεί. Ανέκαθεν είχε αυτό το πρόβλημα, δεν μπορούσε να κρύψει τα συναισθήματά της. Το πρόσωπό της είναι ανοικτό βιβλίο. Αυτή η διαπίστωση την κάνει να θυμώσει ακόμα περισσότερο.

- Μου λες πώς το κάνεις αυτό; Πώς οδηγείς και χωρίς καν να γυρίσεις προς το μέρος μου, ξέρεις τι σκέφτομαι; ρωτάει με επιθετικό τόνο.