Φύλακας Άγγελος

Κεφάλαιο 76

Σιγή επικρατεί στον χώρο, λες και οι λέξεις που βγήκαν από το στόμα του Καρρά έχουν αποκτήσει υλική υπόσταση και έχουν καταλάβει το σαλόνι απαγορεύοντας να ειπωθεί κάτι παραπάνω. Παρόλο που η Δανάη είχε ήδη υποψιαστεί την απάντηση στην ερώτησή της, η ομολογία της αποκρουστικής αλήθειας την χτύπησε με ορμή, αφήνοντας την ξέπνοη και ανήμπορη να πει οτιδήποτε. Θέλει να αποτραβήξει το βλέμμα της μακριά από τον άντρα που κάθεται στον καναπέ, αλλά τα μάτια της μοιάζουν να έχουν δική τους βούληση, επιβάλλοντας στην κοπέλα να διατηρεί στο οπτικό της πεδίο την μορφή που την πληγώνει τόσο πολύ.

Μην τιμωρείς τον εαυτό σου, μικρή μου, για τα λάθη άλλων. Τα λόγια του παπά-Κοσμά αντηχούν στα αυτιά της, λες και ο ιερέας βρίσκεται δίπλα της, και την βοηθούν να επανακτήσει τον έλεγχο. Σηκώνεται και πλησιάζει τις φωτογραφίες, τις οποίες προσέχει με άλλο μάτι. Βλέπει ένα Άγγελο που λάμπει από γνήσια ευτυχία, ανάμεσα στις δυο γυναίκες της ζωής του και κατανοεί πλέον την μελαγχολία που χρωμάτιζε την φωνή του όταν συζητούσε για αυθεντική αγάπη με την Αλίνα και τον Φελίπε. Βλέπει επίσης τον γίγαντα που πρωτοαντίκρισε όταν συνήλθε, όχι τον Διοικητή της Δίωξης, μα τον νονό της κόρης του Άγγελου. Βλέπει τα δυο πρόσωπα που έχουν φύγει, μα η απώλειά τους παραμένει μια ανοιχτή πληγή.

- Συνειδητοποιείς άραγε πόσο πόνο έχεις προκαλέσει; Πόσους ανθρώπους έχεις καταστρέψει; Πώς αντέχεις τον εαυτό σου γνωρίζοντας τι έχεις κάνει;

Όσο ξεστομίζει τις απανωτές ερωτήσεις, κοιτάζει τον πατέρα της κατάματα. Παρά την σκληρότητα των λόγων της, δεν υψώνει τον τόνο της φωνής της. Δεν έχει ούτε την δύναμη, μα ούτε και την θέληση να το κάνει. Ο απτός πόνος ολόγυρά της της επιβάλλει σχεδόν να μιλάει σιγά, λίγο πάνω από ψίθυρο, σε ένδειξη σεβασμού για τα άτομα που έχουν διαποτίσει με την ανάμνησή τους τον χώρο.

Ο Καρράς κοιτάζει την Δανάη χωρίς να μιλήσει. Μόνο μια φορά όλα αυτά τα χρόνια επέτρεψε στις συγκεκριμένες ερωτήσεις να σχηματιστούν στο κεφάλι του. Τις διέγραψε δίχως να δώσει κάποια απάντηση. Τι θα μπορούσε να πει, άλλωστε; Δεν τρέφει αυταπάτες, ξέρει ότι είναι κάθαρμα. Να βλέπει, ωστόσο, την κατηγόρια στα μάτια της κόρης του, αυτό τον τσακίζει.

Η Δανάη τον κοιτάζει υπομονετικά. Περιμένει πράγματι να της απαντήσει. Ο Καρράς νιώθει ότι της το χρωστάει, έστω αυτό.

- Έχω απόλυτη επίγνωση της επίδρασης που οι πράξεις μου έχουν πάνω στους άλλους. Δεν έχω να πω τίποτα για να δικαιολογηθώ. Φαντάζομαι πως δεν περίμενες εμένα να στο πω για να το καταλάβεις, αλλά είμαι κακός άνθρωπος. Το μόνο καλό που έχω κάνει στην ζωή μου είσαι εσύ...