Φύλακας Άγγελος

Κεφάλαιο 36

Η ώρα μοιάζει να κυλάει βασανιστικά αργά. Απορημένος, συνειδητοποιεί ότι η πρώτη του παρόρμηση μόλις διάβασε την κατάλληλη σελίδα στην εφημερίδα ήταν να πάει στο κρυφό εξοχικό με τον ακόμα πιο κρυφό επισκέπτη. Ξέρει, ωστόσο, ότι κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία και δεν έχει μπει σε τόσο κόπο για να τα θαλασσώσει τώρα. Συνεχίζει, λοιπόν, την καθημερινή του ρουτίνα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Κάθε μέρα που περνάει, γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Πλησιάζει η ώρα που όλα θα τελειώσουν, το νιώθει. Η έκβαση, όμως, θα είναι αυτή που επιθυμεί, αυτό για το οποίο έχει βάλει την καριέρα του, την ζωή του ολόκληρη στην άκρη του γκρεμού, με την πιθανότητα κάποιος να την σπρώξει στην άβυσσο;

Δεν είναι ο φόβος ενδεχόμενης επαγγελματικής αποτυχίας που τον στοιχειώνει. Ο Πολίτης είναι από εκείνη την περίεργη ράτσα αστυνομικού που αισθάνεται στο πετσί του την ανάγκη για δικαιοσύνη. Για εκείνον, η επικράτηση του καλού δεν είναι ουτοπία, το καλό τέλος σε ένα παιδικό παραμύθι˙ είναι το οξυγόνο που του επιτρέπει να αναπνέει. Πολλές φορές έχει αποτελέσει το αντικείμενο χλευασμού συναδέρφων. Η εποχή επιτάσσει την προσωπική ευτυχία, με όποιο κόστος. Η γενική εικόνα θεωρείται κάτι «παλιακό», ανάξιο λόγου και, σίγουρα, μάχης.

Ένα διακριτικό χτύπημα ακούγεται στην πόρτα. Παρόλο που υπάρχει συσκευή ενδοσυνεννόησης, η γραμματέας του προτιμάει τις περισσότερες φορές να του ανακοινώνει διά ζώσης ό,τι θέλει να του πει. Ο Πολίτης χαμογελάει με αυτή την συνήθειά της. Άλλος ένας λόγος που την συμπαθεί τόσο πολύ˙ μοιάζουν στις σχεδόν απαρχαιωμένες αντιλήψεις για τον κόσμο. Αν μπορείς να το κάνεις εσύ, γιατί να αφήσεις ένα μηχάνημα να το κάνει απρόσωπα για σένα;

- Κύριε διοικητά, σας ζητούν από τον πάνω όροφο, του λέει με την σιγανή ήρεμη φωνή της η γυναίκα.

Μόνο αυτό δεν μπορεί να την κάνει να αποβάλει, την τυπικότητα στην μεταξύ τους επικοινωνία. Τι κι αν την έχει διαβεβαιώσει χιλιάδες φορές ότι μπορεί να τον φωνάζει με το μικρό του όνομα; Για την Μίνα Κοραή, παραμένει πάντα ο «κύριος διοικητής».

- Ευχαριστώ, Μίνα. Θα ανέβω αμέσως.

Ο Πολίτης γνωρίζει ποιος είναι ο λόγος που έχει αυτή την πρόσκληση σήμερα. Την περίμενε από την ώρα που πάτησε το πόδι του στο γραφείο το πρωί, αλλά ο αρχηγός έχει την φήμη του ανθρώπου που σε αφήνει να ψηθείς λίγο πριν σε καλέσει για απολογία. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι περί αυτού πρόκειται. Το φιάσκο με τα εσώρουχα θα του κοστίσει ένα δεύτερο γερό εξάψαλμο μετά την χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία, σίγουρα! Σε άλλη περίπτωση, ο αστυνόμος θα ήταν καταστενοχωρημένος, αλλά η λογική εξήγηση που του έδωσε ο Καρράς τον έχει ηρεμήσει. Όχι ότι δεν θα ήθελε να έχει αποφύγει το ρεζιλίκι, αλλά ξέρει ότι χρειάζεται απλώς λίγη υπομονή ακόμα. Όλα θα τελειώσουν σύντομα και τότε οι πάντες θα καταλάβουν τι έχει παιχτεί.

Φροντίζοντας να σβήσει το μειδίαμα από τα χείλη του, χτυπάει απαλά την πόρτα και μπαίνει μόλις ακούει την φωνή του αρχηγού. Παρόλο που α άνθρωπος αυτός έχει την φήμη του σκληρού αφεντικού, ο Πολίτης ανέκαθεν τον θεωρούσε ακριβοδίκαιο. Σήμερα, όμως, τον κοιτάζει με άλλο μάτι. Το υπονοούμενο που άφησε να αιωρείται ο Καρράς τον έχει επηρεάσει. Από την μία, σκέφτεται ότι ο κακοποιός θα μπορούσε κάλλιστα να διασκεδάζει εις βάρος του και να μην ισχύει τίποτα μεμπτό για τον Καρνέζη. Μια φωνή μέσα του, ωστόσο, του λέει ότι ο εγκληματίας δεν τον κοροϊδεύει. Κολλώντας μερικά μέχρι τώρα ασύνδετα κομμάτια μεταξύ τους, ο Πολίτης θεωρεί πλέον αρκετά πιθανό ο αρχηγός της ελληνικής αστυνομίας να μην είναι και τόσο υπεράνω πάσης υποψίας.

- Κουφάθηκες Πολίτη; η ειρωνεία του Καρνέζη τον επαναφέρει στην πραγματικότητα.

- Με συγχωρείτε, Αρχηγέ! απολογείται αμέσως ο αστυνόμος.

- Πολύ θα το ήθελα, βρε Πολίτη, αλλά το κάνεις δύσκολο... Τι ιστορία είναι πάλι τούτη; Κινητοποίησες τόσους ανθρώπους για να πας να αγοράσεις καινούριο βρακί;

Ο αστυνόμος χρειάζεται να δαγκώσει το εσωτερικό μέρος από το μάγουλό του για να μην απαντήσει όπως αυθορμήτως θέλει στο ειρωνικό ύφος του αρχηγού. Ψελλίζει μερικές δικαιολογίες που ούτε ο ίδιος δεν θα αποδεχόταν, απλώς για να περάσει η μπόρα. Ο Καρνέζης τον ακούει με επιφανειακή ηρεμία. Το ξέσπασμά του, όταν έρχεται, δεν βρίσκει απροετοίμαστο τον Πολίτη, αλλά και πάλι αυτό δεν το κάνει λιγότερο δυσάρεστο. Οι φωνές του αρχηγού του πρέπει να ακούγονται μέχρι το ισόγειο.

Μερικά λεπτά αργότερα, που φάνηκαν σαν αιώνας στον αστυνόμο, φτάνει στην πόρτα του γραφείου του. Στους διαδρόμους, οι περισσότεροι συνάδερφοι έμοιαζαν να τον αποφεύγουν, όπως συμβαίνει συνήθως στην Γ.Α.Δ.Α. όταν κάποιος τα έχει κάνει μούσκεμα. Λες και οποιαδήποτε επαφή μπορεί να μολύνει τους υπόλοιπους. Ο Πολίτης δεν νοιάζεται για αυτά τα παιδιάστικα παιχνίδια έλλειψης συναδερφικής αλληλεγγύης, αλλά ο εγωισμός του δεν τον αφήνει να καταπιεί με ευκολία το κατσάδιασμα που έφαγε πριν λίγο. Νιώθει σαν κακός μαθητής που τα άκουσε από τον λυκειάρχη.

- Έχω αφήσει στο γραφείο σας μερικά χαρτιά που πρέπει να υπογράψετε.

Η πολύτιμη γραμματέας του τον κοιτάζει με την συνηθισμένη απάθειά της, παρόλο που γνωρίζει τι παίχτηκε στον πάνω όροφο. Τέτοια νέα διαδίδονται γρηγορότερα και από αφροδισιακά νοσήματα σε οίκο ανοχής. Ο Πολίτης γνέφει ικανοποιημένος, με ύφος ευγνωμοσύνης για την διακριτικότητά της, μπαίνει στο γραφείο του και κλείνει την πόρτα. Σε λίγο, όλα θα τελειώσουν... Υπομονή!