Menekşe, bir askerin vicdanıyla sarıp sarmaladığı, şefkatiyle bağrına bastığı, getirildiği toprağı vatan bilmiş solmuşken yeşertilmiş o kız çocuğuydu.
O gönlünü cevval bir yidiğe vermiş sevdasıyla büyümüş ve kışın ortasında açmış bir çiçekti...
🌺
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌺
Alimken Arif oldun, peki aşık olmaya namzet misin?
Şems-i Tebrizi
🌺
Isparta/Mayıs, 2008
Genç kadın bağ makası ile gül çalısının önüne diz çöktü. Günler önce kalbine düşen ateşin sebebi nihayet belli olmuştu. Gözünden akan yaş toprağa karışırken titreyen elleriyle makası kavradı sıkıca.
Eşinin gölgesi üzerine düşünce elindeki makası yere bıraktı. "Süheyla'm yapma böyle güzel karım."
Süheyla burnunu baş örtüsünün ucuyla sildi. Subay eşiydi o. Dayanıklı, güçlü olması gerekiyordu ama o değildi. Güçlü olmak zorunda değildi. "Nasıl yapmam Mehmet'im? Türkiye'nin dağlarına sığmadın Azerbaycan dağlarına gidiyorum diyorsun."
Yeni sivrilen terörist çetesinin büyük yıkım diye adlandırdıkları operasyonu gerçekleştirmek için Karabağ Dağlarına sızdığı haberleriyle çalkalanıyordu iki ülkenin de gündemi. Gönüllü askerler ve subaylar yarın sabaha karşı büyük bir operasyon için yola çıkacaktı.
"Canımın içi güzel karım. Rabbimin bana en güzel hediyesi Süheyla'm. Bu hepimizin davası. Binlerce canlı bombanın Azerbaycan sınırından Türkiye'ye girecekleri söyleniyor. Bu hepimizin inancı. Ermeniler ikinci bir savaşa hazırlanıyor olabilirler. Kararım kati böyle yaparak ancak beni yarılıyorsun."
Süheyla kocasının göğsüne sığındı gözyaşlarıyla. "Geleceksin ama değil mi?" İlk kez ülke dışına gidiyordu ve büyük bir operasyon olması canını çok yakıyordu. "Bana dönmen gerek Mehmet."
Mehmet, karısının alnına uzun bir buse bıraktı. "Dönmek yazılmışsa alnıma bir bacağım bir kolum olmasada dönerim yavrum."
