Menekşe, bir askerin vicdanıyla sarıp sarmaladığı, şefkatiyle bağrına bastığı, getirildiği toprağı vatan bilmiş solmuşken yeşertilmiş o kız çocuğuydu.
O gönlünü cevval bir yidiğe vermiş sevdasıyla büyümüş ve kışın ortasında açmış bir çiçekti...
🌺
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevmeyene karınca yük sevene filler karınca. Dağı bile taşır insan aşık olup inanınca.
Şems-i Tebrizi
🌺
Sevgi ruhun güzelliğidir. Ruhunu çirkinleştirme.
Sabaha karşı uyumuş olmama rağmen heyecandan ve mutluluktan birkaç saat sonra uyanıvermiştim. Gözlerimi açtığımda karşılaştığım manzaranın güzelliği ve gerçekliği başımda kavak yellerinin esmesine yetmişti.
Gerçek miydi? Şu an yaşanıyor muydu? Nuh'um. Güzel gözlüm gerçekten benim eşim miydi? Güldüm. Haylaz oğlan. Gece yarısına kadar beni uyutmamıştı. Ne zaman uyumak için gözlerimi kapasam ya öperek ya da gıdıklayarak uyandırmıştı.
Birkaç dakika kocamı uyurken izledim. Saçlarını sevdim. Sakallarını kokladım. Yüzünü öptüm. Kısacası yıllardır beklediğim her şeyi şimdi doyasıya yaşadım. Bu çok güzel bir şeydi. Yüce mevlanın bize verdiği sayısız nimetlerden biri de şüphesiz sevgiydi. Güzel sevgi. Bazen bir karşılık beklemeden verilen...
Uykusu o kadar ağırdı ki ne yaptıysam uyandıramamıştım. Akşama kadar uyanmazsa neneme yakalanmam kaçınılmazdı. "Canımm." Avuç içimi sakallarına sürdüm. Mırıldandı ve bana arkasını döndü. Omzuna vurdum gülerek. "İlk günden karına kıçını mı dönüyorsun koca oğlan?"
Bir anda bana dönünce neye uğradığımı şaşırdım. Uyku mahmuru gözleri kocaman olmuştu. "Karım mı?" Bir bana bir yatağa baktı. "Menekşe'm! Rüya değilmiş. Gerçekten evlenmişiz ya biz."
Güldüm. Şaşkın rüya görmüştü belli ki. "Dün evlendik ya canımın içi. Kocam olmasan yatakta, yanında işim ne?"
"Öyle ya." Birkaç saniye baktı. Öyle güzel bakıyordu ki. Bakışlarıyla bile beni öpüyor sarılıyordu. Dudağını yavaşça dişlerinin arasına aldı ve gülerek bana doğru yaklaşmaya başladı. "Gerçekten kocanım değilmi güzelim?" Elleri belime dokununca irkildim. "Öyleyse kocalık vazifemi yerine getirmeliyim."
Kalbim yerinden çıkacaktı. "Neymiş o?" diye sordum. Sesim öyle kısıktı ki bir an için duymadığını düşündüm. Hem delicesine utanıyor hem de beni öpsün, ayaklarımı yerden kessin istiyordum. Teninin tenime bahşettiği huzuru, arzuyu bir kez daha tatmak istiyordum.
"Gözlerin ikimizi de yakacak Menekşe'm." Yutkundum. Ne hissettiğim gözlerimden okunuyor muydu yoksa? Parmakları tenimi usulca kavradı ve nazikçe kendine çekti. "Bildiğin karımsın Menekşe. İnanması güç kendime gelmem için bana zaman ver zalim."
Elimi dudaklarıma bastırdım. Sabah sabah hem utandırıyor hem güldürüyordu. Deli oğlan. "Yaptım bir hata," dedim gülerek. "Oldu bir şeyler."
