Menekşe, bir askerin vicdanıyla sarıp sarmaladığı, şefkatiyle bağrına bastığı, getirildiği toprağı vatan bilmiş solmuşken yeşertilmiş o kız çocuğuydu.
O gönlünü cevval bir yidiğe vermiş sevdasıyla büyümüş ve kışın ortasında açmış bir çiçekti...
🌺
...
Bugün yatağımın sağ tarafında Nuh'um yerine nenem duruyordu. Balkon kapısını kilitlemiş ve yanıma kıvrılmıştı. Bir de içine sokmak istercesine sarılmıyor mu...
"Nenem sıkmasan mı? Nefes alamıyorum."
"Bırakayimda o got kafali girsin ha bu yatağa."
Dudağımı büzdüm küçük bir kız çocuğu gibi. "Ne olmuş yani gelse? Uslu uslu uyuyoruz."
Kafama vurdu bir anda. "Bilmez miyum ne kadar usli uyuduğunizu." Saçlarımı öpüp beni göğsüne bastırınca kalbim sıcacık olmuştu. O bana dua okurken benim gözlerim kapanmaya başlamıştı.
🌺
Sabah erkenden köye gitmek için yola koyulmuştuk. Allah biliyor ya ayaklarım geri geri basmıştı evden çıkarken. Simay'la karşılaşmak hatta onunla aynı evde kalmak bile istemiyordum.
İçimde kötü bir his vardı uyandığımdan beri. Bunda gece gördüğüm rüyanın da etkisi vardı lakin büyük sebebi köye gidiyor oluşumuzdu. Nuh sisle kaplı bir yerde uçurumun kenarında duruyor ve ağlayarak bana bakıyordu. Öyle korkmuştum ki uyandığımda kalbimde çarpıntı vardı. Elinde yemek yaparken başıma taktığım baş örtüsü vardı.
Baş örtümü olan elini yavaşça kaldırıp uçurumdan aşağıya attı. Gördüğüm bu korkunç rüyaya hiçbir mana verememiştim. İçim kasvetle dolmuşken yolculuk daha da huzursuz ediyordu. "Menekşe'm."
Nuh'un sesini duyunca daldığım için irkildim. Cihat abim, Nazlı ve Buket arkada oturuyor arabayı Nuh kullanıyordu. "Efendim canımın içi."
"Uykunu alamadın mı sen? Gece uyuduğunu düşünüyordum." Muzipçe gülerken göz kırptı. "Nenen mi uyutmadı bu kez de?"
Anneannem sabaha kadar yanımdan ayrılmadığı için gece uyumuştum. Üzerimdeki ağırlığın sebebi uyku değildi. "Yok uyudum. Sadece yetmedi galiba. Çok erken kalktık ya."
"Daha bir saatlik yolumuz var. Gidene kadar uyu sen de." Arkadakiler uyuyordu yola çıktığımızdan beri. Çenesiyle arkayı işaret etti. "Abim arabayı kullanacağım diye diretiyordu. Arabaya biner binmez uyudu."
"Peki ben de biraz kestireyim o halde." Huzursuz olduğumun o da farkındaydı lakin anneannesini üzmemek için bu yolculuğa çıkmıştı. "Dikkatli sür olur mu? Hız yapma sakın."
