Six Of Hearts

Chapter 1-Pagkabigo

Chapter 1-Pagkabigo

Marcus's  Pov

Anim kaming magkakaibigan na mula noon hanggang ngayon ay magkasama kami sa lahat ng pagsubok na aming pangarap. Bata pa lang kami ay mahilig na kaming sumayaw kaya nabuo ang aming samahan at itinuloy ang aming mga pangarap. Ito ang six of heart, it means that your game in life is to be a true peacemaker. Yours is the passion to bring emotional integrity into all interpersonal dynamics. Na kinabibilangan ng anim: Ako si Marcus Guavas at ang aking mga kaibigan na sina Luiz Santol, Anjo Atis, Josh Wane, Josh Ivan Mangos, at Pan Pan Apple. Lahat kami ay may iba't ibang personalidad. Si Luiz ang naging suporta namin noong nawalan kami ng pag-asa. Tahimik lang ang isa naming kuya sa grupo namin, pero pinapalakas niya kami. Napaka-totoo ni Anjo, at lahat ng kalokohan ay hinahabol ng mga babae na minsan may pasa lang sa mukha, pero seryoso pa rin siya pagdating sa pagsasayaw. Si Josh Wane at Josh Ivan ang kambal sa grupo namin na pinaka maingay sa grupo namin kapag magkapares ang dalawa. Ang Pan-Pan ay isa sa pinakamahusay sa amin. Leader namin siya sa rap at siya lang ang clumsy sa grupo namin kaya madalas siyang nakatiklop kapag inaasar siya ng dalawang kambal. Ako si Marcus, ang pinuno at pinakabata sa grupo, pero hindi pa rin nagbabago ang relasyon namin sa isa't-isa, at mahigpit din ako sa grupo. Napatingin ako sa mga kasama ko. Ramdam ko ang kaba nila. Kahit ako ay hindi mapakali dahil sampung beses na kaming sumali sa sayaw, pero parang lagi kaming nadidismaya, parang ayaw sa amin ng tadhana. 

"Hoy!" Sabay batok sa'kin ni Monique. Si Monique ay ang aming matalik na kaibigan at ang aming numero unong tagahanga. Nakasimangot lang ako, humarap sa kaniya. 

"Ginagawa mo dito?" Nasa kabilang barangay kami. Tumakas ang babaeng ito para mapanood kami. Lagot ito mamaya sa kuya niya dahil matigas ang ulo. 

"Kasama ko si Arienne." Si Arienne ay matalik na kaibigan ni Monique, kasama ang lahat ng kalokohan, ngunit kapag nasa harap siya ng kambal, nagagalit si Arienne sa kambal dahil madalas siya nitong asarin. 

"Nasaan si Arienne?" Napakunot lang ang noo ko dahil hindi ko makita si Arienne. 

"She was there with her friends. Parang beauty queen ang peg." Tinuro niya. Nakita kong may kausap si Arienne. 

"Ang ganda talaga ni Arienne." 

"Arienne lang!" mataray na sabi niya sa akin. Tumawa lang ako. Kaya! Ibig sabihin kailangan din siyang purihin. 

"Syempre maganda ka rin." Tinalikuran lang ako. Para siyang kabute biglang susulpot tapos tatalikuran ako. Pinuri ko na nga, pinagtawanan lang ako. 

"Nasaan si Monique?" Napatingin ako kay Pan-Pan." Laging awkward kapag nasa harap namin si Monique tapos hinahanap niya kapag wala ito. 

"Gago, ang tanga mo naman," pang-aasar ni Josh Ivan. Namula lang ang mukha ni Pan-Pan.

“Kinakabahan ako." Nag-start na 'yong awarding. Tumingin lang ako kay Anjo. 

"Sana suwertehin tayo?" bulong ni Josh Wane habang si Luiz lang ang tahimik. 

"Are you alright?" bati ko kay Kuya Luiz. Tumango lang siya sa akin. Nakatingin lang kami sa harap ng stage naghihintay ng sasabihin sa amin ng host. Hanggang sa tinawag na ang 2nd Runner. Hoping to be in the group at least 2nd or 1st runner. Pero Nung tinawag na 'yong 1st runner, malas pa rin kami. Kinabahan kami ng mga kaibigan ko na magka-holding hands pa kami. 

"Sana kami na ang grand winner," mahinang sabi ni Anjo. Napatingin lang kami sa kaniya. After ilang sandali nag-anunsyo ulit ang host. Pumikit ako hoping na pagbubukas ko ng aking mga mata ay pangalan na namin sinasabi ng host pero wala pa rin kaming suwerte. Nakita ko ang lungkot sa mga mata ng mga kaibigan ko. Hinaya ko na silang umuwi. 

"Gabi na. I want to rest for a while." Napatingin lang ako kay Anjo. Pakiramdam ko na pinagsisisihan niya ito. Nagpahinga kami saglit sa isang malaking puno at doon kami nag-muni-muni. 

"Siguro ito na ang senyales na tumigil na tayo sa pagsasayaw." Napatingin kaming lahat sa sinabi ni Pan-pan. 

"Are we going to give up?" Muling nagsalita si Josh Ivan. 

"Ayan, kambal. Kailangan na nating sumuko. Sampung beses na tayong sumali dito, at parang lagi na tayong bagsak. Ginawa na natin ang lahat." Hindi ko sila makausap. Tama sila dahil pakiramdam ko hindi papayag ang tadhana. 

"Ganoon lang ba ang lahat? Akala ko lalaban tayo hanggang dulo." 

"Kuya Luiz, alam natin na nagawa na natin ang lahat, pero bakit dismayado pa rin tayo? Bakit parang ayaw sa'ting isuko ang isa sa mga pangarap natin?" 

"Alam ko ang mga pinagdaanan natin. Kahit ako Josh Ivan nawawalan na ako ng pag-asa, ito ang pangarap natin." 

"Baka hindi para sa atin. Focus muna tayo sa pag-aaral natin," sabi ko sa kanila. 

"Tama, pagod na tayong matalo ng paulit-ulit. Pagod na akong minamaliit tayo ng mga tao.

Sumasayaw daw tayo pagkatapos ng sayaw pero wala naman tayong pupuntahan."

Nakasandal na lang ako sa sinabi ni Pan-pan. 

"May mga  masasakit na salita  ang narinig natin sa ilang taong nakakasalamuha natin. Ganoon din, madalas tayong makarinig ng tukso sa kanila na lagi tayong talo, pero ginawa naman nating lahat, pero bakit lagi tayong dismayado? May mali ba sa atin? Ayaw lang ba tayong bigyan ng pagkakataon?" 

"Walang mangyayari sa atin kung magsisi lang tayo ng ganito. Mas maganda kung umuwi na tayo at magpahinga pagkatapos ng mga oras na ginugol natin sa sayaw, na wala namang silbi."Napatingin  kami sa sinabi  ni Anjo. Napa, sumunod na lang kaming lahat.