Six Of Hearts

Chapter 20-Muling Pagpapakita ng matanda

Chapter 20-Muling Pagpapakita ng matanda

Marcus's Pov

Nagising ako ng makarinig ako ng malakas na katok. Tumayo ako at nilapitan ito. Bumungad sa akin si Prinsesa Alyza na walang reaksyon ang mukha kaya madalas siyang asarin ni Anjo.

"Magandang umaga, Prinsesa Alyza." bati ko sa prinsesa. Nagulat ako nang makitang nagbago ang mukha ng prinsesa, at ngayon ay nakangiti na siya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin; ang tanging nagawa ko lang ay ngumiti sa kaniya.

"Handa ka na ba para sa iyong huling pagsubok?" Naiwang nakabuka ang panga ko sa sinabi niya. Anong klaseng pagsusulit ang sinabi nila kahapon ang huli naming pagsasanay?

"Teka, anong pagsubok?" 'yon lang nasabi ko.

"OMG! You're doing it here, dear Princess Alyza."

"Shut up, Anjo. Anong ginagawa mo dito? Wala ka bang ginagawa?"

"Hoy! Marcus, ako ang panganay sa ating dalawa. Ikaw na ang maghugas ng pinagkainan natin. Bilisan mo!" Tinapakan ko lang si Anjo. Tinawanan lang ako ng loko.

"Maghilamos ka diyan?" sabi ko sa kaniya. Tinalikuran lang ako ni Anjo.

"Pasensiya sa kabaliwan ng kaibigan ko." Ngumiti lang sa akin si Princess Alyza.

"Nasanay na ako sa kaibigan, pero may mga pagkakataon na hindi ko maiwasang saktan ang kaibigan mo. Anyway, kailangan niyong pumunta sa lugar na ito. At ihahatid ko kayo. Bilisan niyo kung gusto niyong matupad ang iyong pangarap, o kung gusto mo pa, bumalik ka sa iyong lugar." Totoo ba ang sinasabi ni Prinsesa Alyza? Hindi ko mapigilang tawagan agad ang mga kaibigan ko. Hindi man lang ako nakapag paalam kay Prinsesa Alyza.

"Totoo ba ito?" Muling bumuntong hininga si Anjo.

"Maiwan ka!" Sinabi ko na lang kay Anjo. Nakakainis kasi kanina pa ako nagpapaliwanag.

"Ayos lang! Payag si Princess Alyza na pakasalan ako." Nakalapit kami kay Prinsesa Alyza; lumakas talaga siya, para marinig ni Prinsesa Alyza.

"Tara na!" Sabay hila ko kay Anjo dahil ang dami pang gustong sabihin. Sinundan lang namin si Princess Alyza hanggang sa makarating kami sa isang disyerto na lugar. Tumingin lang ako kay Princess Alyza.

"Anong ginagawa natin dito?" Hindi nakatiis si Kuya Luiz.

"Hinahanap mo ba ako?" Nagulat kaming lahat ng biglang may umilaw sa harapan namin at biglang sumulpot sa amin ang matanda. Natumba kaming lahat, natulala.

"Hindi ba kayo tatayo?" Seryosong sabi ng matanda sa amin. Agad kaming tumayo at humarap sa matanda. Ito na ang pagkakataon nating makausap ang matanda.

"Nabangga kita noong naglalakad tayo sa gabi. Binigyan mo po kami nitong kuwintas," sabi ko sa matanda.

"Ako nga; buti na lang naalala mo pa ako." Sino ang makakalimot sa kaniya? Pag gising mo nasa ibang lugar ka na. Walang gadget na nakahawak sa iyo.

"May natutunan ba kayo?" Tumango lang kaming lahat.

"Good, and a sign of your dream. Handa na kayo sa bagong pagsubok na kinakaharap niyo? Ang realidad na haharapin niyo? Susuko na lang ba kayo?"

"Handa na ako. Handa na tayong sumabay sa realidad ng buhay natin.

"I'm glad to hear from you, Marcus. Ngayon ay bibigyan ko kayo ng pagkakataong makausap si Prinsesa Alyza. And I heard there's someone who talks to Princess Alyza more." Napatingin lang kami kay Anjo.

"Get well, Anjo; humingi ka ng tawad kay Prinsesa Alyza," mahinang sabi ni Kuya Luiz.

"Oo, magpapaalam na ako. Happy!"

"Gago, iyong bukal sa puso mo." Tiningnan lang ako ni Anjo ng masama. Lumapit siya sa amin, Prinsesa Alyza.

"Sa lahat ng pinagdaanan niyo, lahat ng pinagdaanan ko sa inyo. Sana may natutunan kayo. Sana matupad niyo ang mga pangarap niyo. Alam kong hindi madali para sa inyo na matupad ang iyong mga pangarap. May kaniya-kaniya kayong kakayahan. May kaniya-kaniya kayong talento. At higit sa lahat, may kaniya-kaniya kayong pananaw at ugali. Marcus, magaling kang pinuno, at pinapasunod mo ang iyong mga kasama. Luiz, bilang pinakamatanda sa grupo, gusto ko ang respetong ibinigay mo sa kanila. Pan-Pan, napakabait mong tao. Sa iyong grupo,ikaw ang seryoso sa lahat ng bagay, maliban sa kambal; hindi lang makulit at maingay." Napatingin si Prinsesa Alyza kay Anjo. Hindi ko alam kung itutuloy pa ba ni Prinsesa Alyza.

"Hmmm!" Iyon lang ang sinabi ni Anjo. Ngumiti si Prinsesa Alyza.

"Totoo ba ito, nakita ko? Ngumiti si Prinsesa Alyza.

"Huwag kang makipagtalo," simpleng sabi ni Pan-pan kay Anjo.

"You saw it for real. Hindi ba ito ang gusto mong ngitian man lang ako?"

"Oo. Pero hindi ko sinabi ng pilit."

"Ayos lang, Anjo. 'Wag ka ngang kumontra."

"Tama, Kuya Luiz," sagot ni Pan-pan.

"Oras mo na para humingi ng tawad kay Prinsesa Alyza." sabi ko sa ka niya.

"Tutal, may ginawa akong spoken-word poetry kay Alyza. Sigurado akong magugustuhan mo ito."

"Ayusin mo? Dahil kung hindi maiwan dito, puwede kong sabihin kay Diwata Kim kung gusto ko."

"Tara na! Walang ganyanan. Tsaka aminin mo na lang na gusto mo ako."

"Saan mo nakukuha ang lakas ng fighting spirit mo. Handa ka na ba? Handa akong makinig sa sasabihin mo?"

"Oo ako'y handa na." Tawa pa rin ng tawa si Anjo.

"Siguraduhin mo lang na handa ka. Kung gusto mong manatili rito."

"Bobo." Iyon lang ang sinabi sa akin ni Anjo.

"Marami akong hinanda para kay Prinsesa Alyza. Ano, Prinsesa Alyza, handa ka na bang makinig sa sasabihin ko?"

"Marami kang sinasabi; simulan mo muna." Nagbibilang pa ang loko. Hindi ko alam kung saan niya nakuha ang lakas ng loob asarin si Princess Ayza. Alam niyang makapangyarihan si Prinsesa Alyza, pero inaasar pa rin niya.

"Wala ka bang mga kamay. Magsisimula na ako." Naglabas si Anjo ng isang papel. Nakakabaliw na pinaghandaan niya talaga ito. May puso ito.

"Ano ba 'yang love letter ba 'yan?"

"Si Anjo kasi. loving life," bulong din ni Josh Ivan. Nag-uusap na naman ang kambal.

"Para maalala ng Prinsesa na may nagbigay sa kaniya ng pogi at mananatili sa puso niya. Sisimulan ko na ang spoken word poetry ko."