MARİA

bölüm 2

Doktor sonucu açıkladığında deniz bey hariç herkes biraz şaşkındı deniz bey ise kaanın kendi oğlu olmadığını bildiği kadar marianın kendi kızı olduğunu anlamıştı herkesten önce kızın babası bildiği adam konuştu. "Oğlumu istiyorum." Mariayı kolundan tuttu ve önüme fırlattı. "Bu da sizde kalsın. Eşinizi seviyorsanız atın sokağa ya da bana verin içtiğim yemini gerçekleştireyim." Dediğinde deniz bey sinirlendi keza yanındaki oğullarının ondan farkı yoktu öz babası olarak önündeki kızının önünde dizlerinin üzerinde oturdu kızı titriyordu bu adam o kadar mı korkunçtu? "Serkan oğlum kardeşini bahçeye götür." Dedi oğluna serkan mariayı odadan çıkarttı deniz beyin artık durmak için bir sebebi kalmamıştı bu yaşına kadar getirdiği kaana baktı az önce onun kızını iten adamla sarılıyordu. Deniz bey kaan geri çekildiğinde o adamın yüzüne bir yumruk attı odadi kadın bağırdı iki üç yumruktan sonra durdu deniz bey biraz daha devam ederse kimse ne onun elinden bu adamı alabilirdi ne de almak isterdi parmağını salladı o adam " benim kızımı tehdit etmeyeceksin korkutmayacaksın" dedi ve çıktı ardından oğulları da çıkmıştı bahçeye indiğinde minik kızı ağlıyordu içi cız etti adamın kızını sakinleştirmeye çalışan oğluyla ise gurur duydu onun oğulları böyleydi çünkü kaan gibi acımasız değildi biliyordu kızına gitti ve sarıldı 17 senelik hasret kaldığı kızına meleğine sarıldı kollarının arasında titriyordu kızı kulağına onu sakinleştirecek laflar söylüyordu "baban burada meleğim ben geldim seni koruyacağım ailemiz burada bizi bekliyor güzel kızım" saçlarını okşarken kızının ağlamaları duraksıyordu onu artık duyuyordu kızı o iyi olduğunu düşünürken kızı kollarının arasına yığıldı adam ne olduğunu anlayamadı korktu miniğine bir şey oldu diye hemen bir sedye istemişlerdi kızını sedye gelene kadar kucağından indirmedi zaten zayıftı karısı burda olsaydı muhtemelen bu yaşa kadar anne dediği kadını yolardı özel odanın kapısının önünde bekliyordu 4 yıldırım erkeği içeriden sanem çıktı sanem hemen babasına açıklamasını yapmıştı küçük kız kardeşi açlıktan bayılmıştı içi cız etti oradaki yıldırımların kızı, kardeşleri açtı onlar bunu bile hissedememişlerdi..

Maria uyanıyordu burnuna bir hastane kokusu geldi ilk gözlerini açtığında başında bekleyen biyolijik babasını gördü gözlerinde korku vardı konuşmak istedi ama boğazı çok kurumuştu babası anlamış gibi yanındaki suyu kızına uzattı içmesine yardımcı oldu maria suyunu içtiğinde ilk kelimesi "özür dilerim" olmuştu. Deniz bey yutkundu önündeki koltukta oturan karısı ayaklandı yıldırımlar evi arayıp haber vermişti her ne kadar gelmesinler isteselerde sadece yasmin hanımı ikna edememişlerdi yasmin hanım kocasının konuşmayacağını anladığında söze girdi. "Bir tanem ne özürü" marianın bakışları yanındaki kadına döndü sanki biraz yaş almış haline bakıyordu maria kadını gördüğünde gözleri büyümüştü ne olduğunu çözmeye çalışıyordu sanki yasmin hanım tekrardan konuştu. "Güzel kızım annenim ben senin." Anne 2 hece 4 harf maria için cehennemin kapılarını açan kadındı annesi ama bu kadın bu kadın ona şevkatle bakıyordu oysa o annesi onu acımasızca bırakmıştı... Bir süre birbirlerine tebessüm ettiler marianın tebessümü kırgındı bunu ilk defa karşılaştığı anne babası bile anlamıştı kapı tıklatıldı ve üzerindeki hemşire kıyafetini çıkarmış olan sanem girdi içeri. "Güzel hastamız uyanmış bende bizi taburcu etmek için gelmiştim şu serumu çıkartıyım kurt gibi açım yemeğe gidelim." Kızın bir anda birden çok cümle kurmasına tebessüm etti maria kendisi de heceyanlı ve mutluyken çok konuşurdu... Tabii bu özelliği bir 9 sene önceydi hala öyle mi bilmiyordu bir anda aklına gelen şeyle yanındaki deniz beye döndü. "Deniz bey benim için hemşire mi tuttunuz nolur yapmayın hatta beni evinize almak zorunda değilsiniz bırakın babam yemin ettiği şeyi ger-" "baban benim miniğim ve benim yeminim seni bir daha asla kaybetmemek." Biraz daha düşündü deniz bey. " Baba dediğin adam yüzünden şuan seni evde heyecanla bekleyen ailemizle tanışamadın o piç yüzünden kollarımda titredin babacığım." Oldukça sakindi deniz bey sesi nini gibiydi hatta maria gene konuştu. "Gene de bir hemşireye ihtiyacım yok hatta beni bir otele bırakın en iyisi siz." "Miniğim hemşire hanım senin ablan oluyor ve evimize o da senin gibi gelmek zorunda" bu şekilde evlerinden başka bir yere gidemeyeceğini anladi maria onun evi o 9 senedir bir evdeymiş gibi hissetmiyordu... "Kaan deniz bey kaana zarar verebilir." Deniz beyin ve yasmin hanımın kaşları çatıldı ne yani kızlarına da mı zarar vermişti yasmin hanım konuştu. "O adam sana zarar mı verdi annen bu zamana kadar anne dediğin kadın nasıl seni ondan almadı?" Maria sustu terk edildigini nasil söyliyecekti deniz bey gene sakinlikle konuştu "kaan hepimizi dağıtandı ama merak etme ben peşlerinden bir koruma gönderdim şuradan çıktıktan sonra her şeyi konuşacağız." Maria rahat bir nefes verdi ablasi serumu çıkardı ve hep birlikte hastaneden çıktılar ilk başta girdikleri odada olan 3 erkek çocuğundan yalnızca serkan vardı o da arabayı kullanıyordu heyecanlıydı maria yeni bir hayat onu mu bekliyordu yani yüzünde bir tebessüm oluştu gene marianın yol boyu devam etti hatta bu tebessümü...

2. bölüm böyleydi umarım seversiniz