MARİA

bölüm 7

•medya deniz bey ve maria

1 Hafta geçmişti 1 haftadır yasmin hanım ve deniz bey yoğun bakımın önünden gitmemişti yasmin hanım gene deniz beyin kollarının arasında uyandı karşılarındaki sandalyede oturan abi kardeşe baktı sanem ve yavuz da hiç gitmişlerdi eve diğerleri ise her gün uğrayıp geri gidiyorlardı sevda hanım ilk günler gitmemişti daha sonrasında günde 1 defa gelip gitmişti bugün mariayı tekrardan uyandırmayı deneyeceklerdi bu süreçte yasmin hanım ve deniz ben 2 defa kızlarının yanına girmişti deniz bey oğlu erenin dediklerini unutmamıştı ama önce kızıydı eren yoğun bakımın önüne geldiğinde annesine uzun uzun sarıldı marianın şimdi uyanması lazımdı eğer uyanmazsa beyin hareketleri durabilirdi o adamı bulmuştu kaanla güzel vakitler geçiriyordu kaan bu zamana kadar Yıldırım ailesine çektirdikleri yokmuş gibi iyi bir çocuk olmuştu tıbbi geçmişinde balkondan düşüp kafa tranvası geçirdiği yazdığını biliyordu 8 yaşında bir çocuk balkondan atlayacak akıla sahip miydi diye düşündü zaten bu tranva yüzünden uyanamaması ameliyatı gayet iyi geçmişti bu düşüncelerle girdi içeri hemşireler ve bir kaç doktorda peşinden gelmişti hem Deniz YILDIRIM'ın kızı olduğundan hem de çok görülmeyen bir vaka olduğundan önemliydi yoğun bakım odasına girdiklerinde eren kardeşinin elini tuttu diğer yandan da sanem tuttu kardeşinin elini gelen doktorlardan biri uyanması için gerekli olan iğneyi serumuna enjekte etti 15 dakika içerisinde uyanması gerekiyordu 15 dakika bir ömür gibi geldi abla kardeşe ama korkulan olmamıştı monütördeki sesler karmaşıklaştı bu iyi bir şeydi şuan onların burada olduklarını biliyordu uyanmak için eylem gösteriyordu eren kardeşinin onu duyduğunu biliyordu elini bırakmadan kulağına kadar başını uzattı "burdayım abicim gözlerini açmayı dener misin" Marianın göz kapakları titredi bunu gördü açamayacak kadar yorgun olabilirdi bunu biliyordu zaten doktorlarda onun gözünü açmasına değil monütöre odaklanmıştı eren konuşurken kalp ritmi gene değişmişti "beni duyabiliyorsan parmaklarını haret ettir veya sık" bu sefer başardı maria ablasının parmakları arasında olan elini sıkmıştı "Eren sıktı elimi sıktı" dediğinde mutluluktan ağlıyordu sanem "biliyordum ablacım beni bırakmayacağını biliyordum" ağlarken sayıklıyordu eren görevini yapacak şekilde konuştu "hastayı 1 saat içinde normal odaya alın sadece refakatçısı ile görüşücek" o da şükretmişti içinden kardeşi iyiydi ama yorgundu şimdi bütün aile evde onu bekliyordu ama maria şuan hiçbiriyle görüşemezdi.

Yoğun bakımın kapısının önünde onları bekleyen anne babasına baktı eren gene ciddiyetini korudu "hastamız iyi şuan yorgun 1 saat içinde odaya alınacak refakatçısı dışında kimseyle görüşemez." deniz bey ve yasmin hanım mutlukukla birbirlerine sarıldı aynı şekilde yavuzla eren de sarıldı eren abisini özlemişti 1 yıldır görmediği abisiyle 1 haftadır sarılamamıştı bile sanem hala çıkmamıştı içeriden kaşlarını çattı eren neredeydi ablası çoğu doktor çıkmıştı geçmiş olsun diyip gidiyorlardı geri girdi yoğun bakıma içerideki abla kardeşe baktı maria ablasının elini bırakmamıştı sanem gene nefes almadan konuşuyordu klasik ablam diye geçirdi içinden eren sanem susmazdı mutluyken bu sefer hem ağlıyor hem de konuşuyordu birazdan maria uyanıp nefes al diyecekti o derece sıklıkla konuşuyordu yalancı bir öksürükle içeri girdi eren "hemşire hanım siz gelmiyorsunuz sanırım" sanem ona baktı dolu gözlerle "maalesef doktor bey kardeşim elimi bırakmamakta ısrarcı onu kıramadım" dedi gözlerinin aksine alayla "mariaya elini zorla tuturuyorsun demi cadı" diye sataştı ablasına eren "yok canım onun en sevdiği aile üyesi ben olduğum için bırakmıyor" derken monütördeki sesler değişmişti sanem korkuyla erene bakmıştı bunun iyi bir şey olduğunu düşünemeyecek kadar yorgundu 1 haftadır toplasan 4-5 saat uyumuştu marianın gözleri kıpraştı sanemin elinde olan elini biraz daha sıktığında sanemin aklı başına geldi kardeşi uyanıyordu o da aynı şekilde elini tuttu sıkıca eren başına geçti kardeşinin gözleri açılıp kapanıyordu gene konuştu eren "kendini zorlamana gerek yok" derken marianın gözü açılmıştı başta gözleri hiçbir şey görmedi daha sonrasında yavaş yavaş uyandığında karşısında caneri görmüştü doktor önlüğüyle şaşırmıştı konuşmaya çalıştı "ca- caner?" dedi sorarca eren gülümsedi kardeşine "yok maalesef eren ben bahsettiğin arkadaşın ikiziyim yalnız uyanır uyanmaz onun adını söylemene alınmadım değil" diye şaklaştı kardeşiyle ablası kafasına vurama kadar tabii ki "bakma ablacım bu salağa nasıl hissediyorsun şimdi" "hemşire hanım ben cerahım isterseniz bu işi ben devralıyım siz ailenizle görüşün" sanem ona döndü sinirle "haklısınız cerah bey ama bu sizin işiniz değil hemşirenin işi izninizle hastayı odasına götürücem" ablasına tabii ki yetişemezdi maria şaşkınlıkla onlara baktı "az önce bir hemşire cerahın kafasına vurdu ve azarladı mı" marianın sesi duyulduğunda herkes gülümsedi eren cevap verdi "napalım küçük hanım 6 sene okusan ne yazar ablanın ve minik kardeşinin önünde kedi oluyorsun" odada kahkahalar duyuldu daha sonra genel kontroller için mariayı normal odaya aldılar refakatçısı sanemdi şimdi doktorları bekliyordu maria içeri 3 4 tane doktor eren ve mert girmişti "şimdi hastamızı kontol ediceğiz maria kendini nasıl hissediyorsun konuşmanda herhangi bir sorun var mı" "hayır gayet rahat konuşuyorum" aynı doktor konuşmaya devam etti "şimdi bir ışık göstereceğim o ışığı takip et olur mu" maria kafasını salladı "bir sorun yok şimdi elimi var gücünle sıkmanı istiyorum" maria denileni yaptı eren korkuyordu bir sorun çıkmasından iki eliyle de doktorun elini sıkmıştı "şimdi ayak parmaklarını hareket ettirmeni istiyorum" maria onayladı ama bir türlü başaramadı ayakları hareket etmiyordu sanki doktora baktı ve kafasını olumsuzca salladı "yapamıyorum" dedi doktor eline metal bir şey aldı "şimdi bununla vuracağım hissedip hissetmediğini söyle bana" gene kafa salladı doktor metal şeyle vurmuştu ama o hissetmiyordu doktor ona umutla baktı ama o kafasını olumsuzca salladı "hissetmiyorum" dediğinde eren sinirle soludu bu beklenen bir şeydi zaten geçici diye geçirdi içinden o sırada doktor arkadaşı konuştu "bu geçici bir şey maria en fazla 1 sene bu şekilde duracaksın ama fizik tedaviye başlarsan 3 4 ay içinde bile sağlığına kavuşabilirsin" maria şaşırdı gözleri doldu "ne diyorsunuz siz ya" diye bağırdı "yatalak mı kalacağım şimdi" aynı ses tonuyla sordu deniz bey ve yasmin hanım kızlarınin bağırışı üzerine odaya girdi kızları ağlıyordu sanem ona sakinleştirici yapıyordu "ne oluyor burada" deniz bey sert sesiyle konuştu mariayı kontrol eden doktor konuştu "deniz bey beyin hasar görmüş maalesef geçici bir felç söz konusu 1 yıl boyunca belden aşağısı tutmayabilir" yasmin hanım duyduğu şey karşısında dayanamamış bayılmıştı marianın yanındaki yatakta sakinleştirici almıştı o da deniz bey kızına güç olmak istercesine elini tutuyordu bırakmayacaktı elini kızının minik elini asla bırakmayacaktı onun güzel kızı yüreyecekti şu hastaneden çıktıkları gibi başlayacak fizik tedaviye bunun için doktorlar aranmış evlerinde bulunan spor salonunun bir bölümü orası için ayrılmıştı kızına bir şey olmasına izin vermeyecekti deniz bey

•ardanın yokluğunu fark eden var mı sizce ne planlıyor

•canerle marianın arası düzelir mi

•abi tayfasını sevdiniz mi

•Yorum yapan arkadaşımıza çok teşekkür ediyorum hikayemiz kaldığımız yerden devam ediyor bir sonraki bölüm karmaşık olacak