27-BİRLİKTELİK

31 0 0
                                    

yaşamak için hayata uyum sağlamak gerek ölmek içinse yaşamak gerek aynı çümle aynı kelime ama zıt anlamlar aslında hayat zor değildi hayatı zorlaştıran insanlar vardır o insanları yok etmek için ise çaba sarf etmek gerek bazende ne kadar çaba sarf edersen et değişmeyen hayatı değiştirmek zordur ama bazı insanlar vardır hayatı pahasına canlar feda eder sonum ne olursa olsun ben pes edip isyan etmedim olurda bir gün edersem o zaman hayata tutunaçak kimsem kalmamıştır.""

Korkuyordum olduğum yerden çıkmak istemiyordum kalbim korkudan güm güm atıyordu içim titriyordu elim ayağım titriyordu masanın altından yavaşça çıkıp baktığımda gördüğüm manzara karşısında delirmiş gibi elerimi saçıma atıp kafamı tutup ağladım koşarak abimin olduğu yere gidip yere çöktüm abim kanlar içinde yerde savunmasız yatıyordu deli gibi abime sarılmış ağlıyordum zehra teyzem ile nazda yanıma geldiler.

"A-abi a-abi uy-uyan no-nolur bıra-bırakma be-beni a-abi abiğğğğğ"dedim son çümleyi uzatarak bağırarak ağladım yaman yanıma gelip bana sarıldı adem ise ambulansı aradı"
"İşşşttt sakin ol iyi oluçak yasin"dedi yaman oda üzgündü ama dik durmaya çalışıyordu ademde aynı şekilde"
"Ya-ya iy-iyi ol-"dememe kalmadan yaman sözümü kesti"
"Deme öyle olmiçak öyle bir şey abin seni  bırakırmı"dedi yaman o an ambulansın siren sesleri geldi restoranta girip abimi muayene edip sedye ile arabaya koyup gitiler bizde arabalarımıza binip ambulansın peşinden gitik"

Alev topu gibi yanıyordum, tam her şey bitti derken tekrar başladı her şey, kurtulduk derken tekrar başa döndük, mutlu olalım derken silahların, saldırganlarların, kavgaların, yalanların, pis insanların, içine tekrer düştük ama bu sefer kolay kolay çıkamiçaktık 2'çi sezonu oynuyorduk eminimki bu sezon pek iyi olmiçaktı kimimiz için, betül dediğini yapmıştı beni sevdiklerim ile vurmaya başlamıştı bu sefer ona karşı büyük oyniçaktım kuralsız/kartsız bu oyun ya onun yada benim sonum oluçaktı.

Yaklaşık 2 saattir amilyathane kapısının önünde abimin çıkmasını bekliyorduk hala ses seda yoktu doktor amilyathaneye girmeden önçe zorlu bir amilyat olaçağını söylemişti ama bu kadar uzun sürüçeğini düşünmemiştim amilyathanenin önünde bir oraya bir buraya gidiyordum.

"Yaa neden hala kimse çıkmadı neden hala ses seda yok"dedim üstümde abimin kanı vardı hala elerimi kafama koyup konuştum"
"Müjde bak hiç iyi gözükmüyorsun artık bir otursanmı"dedi naz zehra teyzem ise duvarın bir köşesine sızmış deli gibi ağlıyordu en son ademin yanına gidip önüne çöküp dizlerine elerini koyduğunu gördüm"
"Güzelim naz haklı hadi gel otur"dedi yaman yanıma gelip elerimi tutu"
"Olmaz oturamam ben abim orda canı ile uğraşırken ben oturamam"dedim"
"Müjde nolur hadi bak gerçekten rengin solmuş iyi değilsin işte"dedi yaman"
"Hadi gel biz seninle bir lağaboya gidip elini yüzünü yıkıyalım müjde"dedi naz"
"Olmaz ya o anda doktor çıkarsa"dedim"
"Çıkarsa seni çağıraçam söz hadi nolur bak iyi değilsin zorlama artık kendini sevgilim"dedi yaman"
"Tamam gidiçem ama beni hemen çağır bak ben gidip hemen geri geliçem yaman"dedim"
"Tamam sevgilim haber veriçem"dedi yaman sonra naz ile lağaboya gitik"

Zehra ile adem konuşması .

"İyimisin zehra hiç iyi gözükmüyorsun"dedi adem"
"İy-iyi fa-falan de-değilim be-benim y-yeğenim or-orda c-canı ya-yanarken ben n-nasıl iyi ol-olabilirim"dedi zehra teyzem deli gibi ağlıyordu hıçkırıklarının arasında zorla konuştu"
"Anlıyorum seni korkuyorsun evet belki ben yasini pek tanımıyorum ama müjdeden biliyorum oda o kadar işkenceye iki tane kurşuna yenilmedi yasin kimin abisi"dedi adem"
"E-evet ha-haklısın ama ya-yasin benim ye-yeğenim de-değil ka-kardeşim gibiydi biz ya-yasin ile be-beraber büyüdük ye-yeri geldi ka-kavga etik yeri ge-geldi bir-birlik ol-olduk ama şimdi o or-orda tek ba-başınayken benim bu-burda iyi ol-olmam mü-mümkünmü"dedi zehra teyzem ağlayarak konuştu"
"Işşşt tamam ağlama bak çok iyi oluçak yasin korkma hem o senin yeğenin senin gibi çok güçlü asıl sen böyle ağlarsan hiç iyi olmaz akmasın o yeşil gözlerinden yaşlar yoksa ormanları su basar bütün hayvanlar göz yaşında boğulur"dedi adem zehra teyzemin göz yaşlarını silerek"
"T-teşekkür ed-ederim a-adem bana de-destek ol-olduğun için ilk b-başta pek ısı-ısınmadık bir bi-birimize ama ş-şuan s-senin ne k-kadar iyi ol-olduğunu an-anlıyorum iyiki va-varsın a-adem"dedi zehra teyzem"
"Sende iyiki varsın antep fıstığı"dedi adem"
"A-antep fı-fistığımı o n-nerden çık-çıktı"dedi zehra teyzem"
"İçimden geldi gözlerin adeta antep fıstığının kavrulmuş iç çeğirdeği gibi"dedi adem"
"Ya a-adem a-alem ad-adamsın ya"dedi zehra teyzem"
"Öyleyimdir"dedi adem sonra zehra teyzem ile olduğu yerden kalkıp hastane köşesindeki sandalyelere oturdu ikiside"

⁶SOLMUŞ YILAR⁶+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin