𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦

8

Heyecan dolu ve beklenmedik bir bölümle karşınızdayım! İyi okumalar✨

🌚8.BÖLÜM🌝

Salonun sıcak atmosferine geçip, siyah deri kanepeye yerleştim. Karnımın acıktığını hissederek hemen hazırladığım sandviçi iştahla yemeye başladım.

Ardından Hakan Bey'den yeni bir haber var mı diye masadaki kumandaya uzanıp, televizyonu açtım. Kanalları hızla geçerken içimdeki gerginliği hissedebiliyordum. Sonunda haber kanalına ulaştım, gözlerimi ekrana kilitleyerek yeni gelişmeleri öğrenmeye odaklandım.

Hakan Bey'i görünce hemen televizyonun sesini açtım. Öfkesi ekrandan yankılanıyor, ses tonundan öfke dalgaları hissediliyordu.  "Eslem Yılmaz denen o otel çalışanın, bu hırsızlık olayının arkasında, olduğuna artık eminiz" diye sert bir şekilde konuştu.

Feridun Bey ise şaşkınlık ve hayal kırıklığı ile devam etti, "Eslem'den böyle bir şey asla beklemezdik, ama her insan gibi biz de yanıldık.Şimdi ise amacımız, Eslem'i bulup Hakan Bey'in mağduriyetini gidermek."

Bu açıklamalar karşısında içimde büyük bir şok ve çaresizlik dalgası yayıldı. Hakan Bey'in suçlamaları,bana karşı yapılan acımasız ithamlar, adeta beni bir hırsız olarak hedef gösteriyordu.

İnsanların bana dair düşünceleriyle, aslında benim gerçekliğim arasında derin bir uçurum vardı.

Gözlerim şaşkınlık içinde dolaşırken, herkesin beni aradığını ve hırsızlıkla suçlandığımı öğrenmek, adeta bir çaresizlik duvarı ördü etrafımda. Herkes, parayı çalarak keyif sürdüğümü düşünüyordu, oysa içinde bulunduğum çaresizliği kimse bilmiyordu.

Haberin devamında, ekrana babam ve Rana Teyze çıktığında, gözlerim bir an kararıverdi. Babamı dört yıl sonra görmek, onu zayıflamış ve duygusuz bir şekilde karşımda bulmak, içimde derin bir şok yarattı.

Babam sakin bir tavırla konuşurken, yüzünde duygu belirtileri bulunmuyordu. "Evet, Eslem Yılmaz benim kızım, ama yıllardır onunla görüşmüyoruz. Şu an nerede olduğunu bilmiyorum. Bilsem size söylerim. Ben de sizin gibi hırsızlığın büyük bir suç olduğunu düşünüyorum," dedi.

Anneme yaptıklarını asla unutmasam da, babamın bu soğuk ifadesi içimi dondurdu. Onun kızım demesini özlemiştim, her şeyin eski zamanlara dönmesini istiyordum.

Babamın ardından konuşmaya Rana teyze geçti.Yüzündeki ürkütücü ifade, kötü bir insan olduğunu uzaktan bile belli ediyordu. "Eşimin dediği gibi, onunla yıllardır ne konuşuyor ne de görüşüyoruz. Kendisi bu süre içinde kötü işler yapmaya başlamış olabilir. Küçükken de pek akıllı uslu bir kız değildi. Umarım en kısa sürede bulunur ve cezasını çeker."

Rana'nın kalbi, soğuk ve karanlık bir zindandı, adeta kötülüğünü besleyen bir yer. Nefretim, sadece onun için varlığını sürdürüyordu.Kişiliğinde küçücük bir değişim izi bile yoktu, hâlâ geçmişin karanlık gölgesini taşıyan, kötülüğünü belli eden bir kadındı.Rana'nın bana yaptıkları, nefretimi daha da derinleştiren kötü birer anıydı; her kelimesi, adeta karanlık bir resim çizer gibi ruhumun derinliklerine işliyordu.

Tüm bu yaşanan olayların babama kadar ulaşabileceğini hiç düşünmemiştim. Anlaşılan o ki, Hakan Bey ülkenin en zengin iş adamlarından biriydi ve bu durum onu hırsız çetesinin hedefi haline getirmişti. Bu gerçekle yüzleşmek, sadece bir hırsızlık olayının ötesinde bir düğümü çözmek anlamına geliyordu. Hakan Bey'in zenginliği, bir çetenin dikkatini çekmiş ve olaylar bu noktaya gelmişti.