AV MISIN AVCI MI

4 BÖLÜM (Ekin artık hayatımızda)

Emlakçı doğru söylüyor olabilir mi? Acaba genç kadın, gerçekten psikopat mı? Keyifli okumalar  :)

Sabah erken kalkan ev görevlileri genç kadın için güzel bir kahvaltı sofrası hazırladı. Delal gece çok geç yattığı için henüz uyanmamıştı fakat bir takım sesler duyunca gözünü açmakta zorlanmadı. Kalkıp odasına gitti, duş alıp üzerini değiştirmek istedi fakat valizi oteldeydi. Eski kıyafetlerine bakınca içlerinden vücuduna uygun olanlardan bir iki parça seçip giydi. Saçlarını salmayı tercih etti ve kendini hazır hissettiğinde aşağıya inecekken aynanın karşısında bir kaç saniye kaldı. Derin düşüncelere daldığı sırada telefonuna bir mesaj geldi çok şaşırdı, hiç beklemiyordu. Bu mesaj sayesinde vermek üzere olduğu kararın ne kadar doğru olduğunu düşünüp hemen odadan çıktı ve salonda onun için hazırlanmış kahvaltı sofrası oturdu. Tüm çalışanları yanına çağırdı. ‘’ Dün gece siz uyurken babamın odasında fotoğraflara baktım. Geçmişte ne güzel anılar biriktirmişiz diye düşündüm. Yaşadığımız kazadan sonra hepimiz dağıldık, farkındayım sizleri çok ihmal ettim ama hiç bir konuda kendinizi eksik hissetmeyin diye her isteğinizi de yaptım. Siz de olabilecek şeyler istediniz zaten. Artık süreç böyle devam etmeyecek, yani kesin dönüş yaptığıma göre yeni bir ev bulmak yerine zaten var olan evimde kalmaya karar verdim. Bu konuda ne kadar katı olduğumu biliyorsunuz ama dün gece kaldıysam hep kalabilirim diye düşünüyorum. Eve güzel bakmışsınız sapasağlam duruyor fakat içinde değişikler yaptıracağım bu da nereden baksanız bir ayı bulabilir. Biriyle tanıştım geçen gün, bana yardımcı olacağını söyledi, bugün onunla görüşüp fikir alacağım. Sizin de süreçten haberiniz olsun.’’

Ev çalışanları çok sevindiler, ev eski neşeli günlerine geri döndü. İçlerinden böyle geçirdiler fakat karşılarındaki Delal’in, Türkiye’den giderken ki Delal olmadığının henüz farkında değillerdi. Kararını açıkladıktan sonra mesajı atan kişiyle görüşmek için evden ayrılan genç kadın, şöyle sol tarafındaki eve baktı daha sonra sağ tarafında yolun kenarında duran arabaya baktı ve ‘’ Her şey şimdi başlıyor.’’ Dedi.

Otele vardığında onu kapıda Ekin karşıladı. ‘’ Sabah mesajımı alıp daveti kabul ettiğin için teşekkür ederim, aslında gelmezsin sanıyordum ama burada olduğun için mutluyum.’’ dedi ve birlikte lobiye geçtiler. ‘’ Mesajın beni meraklandırdı aslında ve hemen gelip konuşmak istedim, açıkçası geçen seferki tanışmamızı düşününce, şu kahvaltıda söylediklerini, hiç konuşmak isteyeceğim biri değilsin ama emlakçıya karşı beni koruduğunu hatırlayınca sana minnetimi sunmak istedim.’’ Gökyüzü gri, şehir sessizdi, sanki dünya onların bu anını sessizce selamlıyordu. Adam orada bacak bacak üstüne atmış oturuyordu, elleri dizlerinde birleşmiş, düşünceli bir ifadeyle uzaklara bakıyordu. Kadın, düşünceli adama bakarak yavaşça devam etti, "Mesajda anlatmışsın ama bir de senden dinlemek istedim olanları," dedi, sesi titrek ama dolu bir minnettarlıkla. Adam başını kaldırdı, gözlerinde dikkatli bir bakışla ona baktı. "Merhaba, nasılsınız?" diye sordu, sesinde endişeli bir tonla. Başlangıçta, aralarındaki konuşma tereddütlü ve dikkatliydi. Kadın, "Dün olanlar için... yani, beni kurtardığınız için çok teşekkür ederim. Sizin sayenizde buradayım," dedi, gözleri doluyordu. Adam, "Yardım etmek benim için bir zorunluluktu. İyi olduğunuzu görmek, en büyük ödül," diye karşılık verdi, sesinde samimi bir rahatlama hissi vardı. Daha sonra devam etti ‘’Aslında olay şu ki emlakçı senin ona iftira attığını, olayı çarpıtıp farklı gösterdiğini bu sayede insanların dikkatini çekeceğini söylemiş. Hatta ifadesinde otelin kamera kayıtlarına bakarlarsa gerçeğin ne olduğunu, kendisinin suçsuz ve iddiaların asılsız olduğunu, senin ruh hastası bir kaçık olduğunu, bunu belki de önceden planladığını, bu asılsız iddialar sonucu işini, kariyerini kaybedeceğini söylemiş. Hatta daha bir çok şey söylemiş ama aklımda kalanlar bunlar.’’ Delal duydukları karşısında şok olmuş hiç tepki veremiyordu. Yaşadıkları zaten korkunçtu bir de böyle bir suçlama İle karşılaşmıştı. İnsanlara neden güvenmediğini, onları neden hayatına almadığını bir kez daha hatırladı. ‘’ Kamera kayıtlarını incelediler mi peki? ‘’ sorusunun cevabını merakla bekledi. Yaşadığı bu kötü olayı herkesin görmesi onu utanç ve derin bir kedere boğuyordu. Fakat adam olaya açıklık getirdi. ‘’ Aslında koridordaki kameralar bir gün önce bozulmuş ve odada da kamera olmadığı için detayları göremediler. Beni de bu yüzden emniyete çağırdılar ifade vermem için, ben de gördüklerimi anlattım.  Gördüğüm şey ise bir kadının zor bir durumda olduğu ve yardım etmem gerektiği idi, hiç bir kadın kendine böyle bir kötülüğü yapmaz. Hiç bir sebep ve çıkarı yokken.’’