Artık Peverell (Harry Potter AU)

Diriltme Taşı

Black Kır Evi, Galler
30.11.1981, 10.23

Hadrian, elindeki taşa bakıyordu. Elindeki taş, bizzat Albus Dumbledore tarafından fazlasıyla arzulanan bir taştı. Diriltme Taşı.

Kullanmayı düşünüyor değildi. Ailesinin ölümüyle yıllar önce barışmayı başarmıştı. Yine de yapması getektiğinden emin değildi.

Bugün, erken saatlerde Gringotts'a gitmiş ve yüzüğün içine yerleştirilecek olan taş bu diyerek Longblade'e Diriltme Taşı'nı göstermişti. Kimsenin eline geçmesini istemediğinden yüzüğünün içine yetleştirecekti.

Yine de bir kereye mahsus Sirius'a bunu vermeyi planlıyordu. Onun da tıpkı kendisi gibi ailesinin ölümü ile barışmasını istiyordu. Küçük Harry'nin mutlu bir hayat yaşaması için bu gerekililikti. Sirius'un sürekli depresif bir halde olması hiç de yararlı değildi.

Küçük Harry'nin varlığı onu büyük ölçüde iyileştiriyor olsa da arada sırada onun uzaklara daldığını fark ediyordu. O yüzden ona bunu kullandırarak, anne ve babasıyla konuşturmak istiyordu. Kendisi Hortkuluk'tan kurtulduğu gün annesiyle konuşmuştu ama yine de ikisiyle de konuşmak iyi olabilirdi.

Hâlâ Taş'a bakarken odasının kapısı açıldığını fark etmedi. Ancak o kişi konuştuğunda kafasını kaldırıp gelene baktı.

"Onu kullanmayı planlıyor musun?" diye sordu Bella.

Hadrian, Bella'ya bakıp "Neyden bahsediyorsun?" diye sordu.

"Diriltme Taşı'ndan bahsediyorum." dedi Bella. "Ben küçükken büyükbabam bize Üç Kardeş'in hikayesini okumayı çok severdi. Öyle ki hikayenin doğru olduğunu bile söyledi."

Hadrian taşı kaldırıp cebine koyarken, "Öyle mi?" diye sordu. "Peki bunun Diriltme Taşı olduğunu nereden çıkardın?"

"Üzerindeki Peverell Arması'ndan." diye cevapladı Bella da. "Yüzüğü yok ettiğinde ona hiçbir şey olmaması beni şüphelendirdi. Senin de bu kadar ilgili olman beni emin hale getirdi."

"Pekâlâ!" dedi Hadrian, yenilgiyi kabul ederek. "Evet, bu Diriltme Taşı. Yine de kendim için kullanmayı düşünmüyorum. Ailemin kaybıyla yıllar önce barıştım. Sirius'a kullandırtmayı planlıyorum."

Bella başını sallayıp yanına oturdu. "Bu iyi bir fikir!" dedi. "Hâlâ tam anlamıyla alışabilmiş değil. Yine de dikkatli ol. Kuzenimin buna bağımlı olmasını istemem."

Hadrian sırıttı ve "Dikkatli ol!" dedi. "Daha iyisini bilmesem Sirius'un iyiliğini önemsediğini düşünürüm."

Bella da sırıtıp Hadrian'ın onmzuna vurdu. "O köpeği kesinlikle önemsemiyorum." dedi. "Sadece küçük Harry'nin iyiliği için dedim bunları ve benden alacağın tek cevap bu!"

Hadrian, gülümsemesini koruyup kolunu Bella'ya sardı. Bella ile Sirius'un atışmaları gerçekten herkesin alıştığı bir şeydi.

"Pekâlâ!" dedi Hadrian. "Bugün bunu Sirius'a kullandıracağım. Şimdi başka bir mesele hakkında düşünmem gerekecek."

"Neymiş o!" diye sordu Bella.

"Ev!" diye cevapladı Hadrian da. "Sonsuza kadar burada kalamam. Kendi evime ihtiyacım var."

"Alacak mısın, yoksa yaptıracak mısın?" dedi Bella. "Yaptırsan daha iyi olur aslında."

"Öyle mi?" dedi Hadrian. Bu seçeneği hiç düşünmemişti. "Neden daha iyi olacağını düşünüyorsun?"