Was dit wat we hadden verwacht? Ella, Sky en Melle

Zakmes

POV Scott:

Het is zo raar. Mijn kleine meisje is zwanger. Het lijkt gisteren dat we erachter kwamen dat Emma zwanger was. Ik vind het zo erg voor Ella, ze verdient dit echt niet. Iedereen van ons gezin heeft even tijd nodig om alles te laten bekomen. Ik zit in de zetel, de kinderen zitten in hun kamer en Emma zit naast mij. 'Raar hé?' Ik schrik op van mijn gedachten. 'Ik weet nog goed dat ik zwanger was en nu is Ella gewoon zwanger' 'Inderdaad' 'Wat denk jij dat ze ermee gaat doen?' 'Ik weet het niet, de keuze ligt bij haar' 'Dat denk ik ook. Ik steun haar keuze sowieso. Heb je trouwens al een afspraak bij de politie gemaakt?' 'Ja, morgen om 11 uur kunnen we langsgaan. Er mochten twee mensen bij zijn' 'Wil jij gaan? Of wil je liever dat ik ga? Of allebei? Of hoe zie jij het?' 'Ik dacht misschien een van ons en Sky?' 'Ik wil eigenlijk graag meegaan' 'Dan ga jij, jij zal haar waarschijnlijk ook beter snappen, zo meisjes onder elkaar' 'Ah ja, en dan kunnen we elkaars nagels lakken en haren vlechten' grapt Emma. 'Exact!' zeg ik sarcastisch. Echt grappig vinden we het niet. Weinig zou ons nu aan het lachen brengen. 'Zal ik eens gaan kijken hoe het is met iedereen boven?' stelt Emma voor. 'Goed idee'

POV Emma:

Ik klopt op de deur van Sky. 'Binnen' klinkt er. Hij zit aan zijn bureau te gamen op zijn laptop. 'ça va?' 'Een beetje' 'Ik heb een vraagje: morgen om 10 uur hebben we aan afspraak bij de politie. Er mogen twee mensen mee. Zou jij mee willen gaan?' 'Tuurlijk. Wie gaat er nog mee?' 'Ik hoogstwaarschijnlijk. Oké?' 'Ja, ik zal morgen meegaan' 'Wat zouden we zonder jou toch doen hé?' Ik geef hem een knuffel. 'Alles komt goed' fluister ik hem toe. 'I know' fluistert hij terug. 'Ik ga nu naar Melle en dan naar Ella' zeg ik en ik verlaat zijn kamer. Ik klop aan bij Melle. 'Jaha!' roept hij. Ik ga naar binnen. 'Wat is er?' 'Ik kom vragen hoe het met je gaat' Ook Melle zat net as Sky te gamen. 'Ik weet niet. Ik hoop dat alles goed kom met Ella' 'Als je wilt praten kan je altijd met mij, papa of Sky praten hé' 'I know' 'Ik zal naar Ella gaan, dan kan jij nog verder gamen' Melle antwoordt niet, maar ik laat hem. Vervolgens klop ik zachtjes op Ella's deur. Ik hoor geen antwoord. Voorzichtig doe ik de deur open. Ik zie Ella in haar bed slapen. Ze heeft iets vast in haar hand. Haar zakmes. Voorzichtig til ik haar deken, dat over de rest van haar lichaam lig, op. Het deken zit vanbinnen onder het bloed, net als haar arm. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik neem het mes uit haar hand en maak haar voorzichtig wakker. 'Ella?' vraag ik met een trillende stem. Langzaam opent ze haar ogen. 'Mag ik je wonden verzorgen?' vraag ik als Ella deftig wakker is. Ze knikt en zegt: 'Sorry' 'Ik ga beneden alle spullen halen voor je te verzorgen. Blijf je maar hier en huil maar als je moet' 'Wil je niks tegen papa zeggen?' 'Oké, ik zal niks zeggen' Ik neem het mes en ga naar beneden. 'Wat is er?' vraag Scott als ik huilend beneden kom met een mes in mijn hand. 'Ik mag het niet zeggen van Ella. Kom over een halfuurtje misschien naar haar kamer' 'Oké' Scott is duidelijk verward. Eens ik alle nodig spullen heb, ga ik terug naar boven. Ella zit nog steeds alleen in haar bed. Ik ga naast haar zitten en neem haar arm. Ik wrijf het bloed eraf, ontsmet de wonden en doe ene verband over haar onderarm. 'Hoe gaat het nu Ella?' vraag ik eens de wonden verzorgd zijn. 'Raar, miserabel, een soort van gelukkig ook, boos, dankbaar en nog zoveel meer. Het is zo veel' 'Ik begrijp je een beetje. Ik was ook in de war en bang en blij en zoveel door elkaar. En ik was dan zwanger van Scott, niet van iemand die...' Er viel een stilte. 'Waarom heb je Sky en mij gehouden?' 'Toen ik de eerste echo van jullie zag, voelde ik me gewoon verbonden met jullie. Ik hield toen al van jullie' 'Ik weet niet wat ik ermee ga doen, het liefst wil ik ook een echo doen. Kan dat?' 'We zullen een afspraak maken bij een gynaecoloog, maar morgen gaat niet. Morgen hebben we een afspraak bij de politie om aangifte te doen. Sky en ik gaan mee' 'Oké, dankjewel' 'Ik zal je nog wat laten slapen, als er iets is, iedereen staat voor je klaar. En het misschien zwaar en moeilijk, maar doe jezelf alsjeblieft niet meer pijn. Ik heb je zakmes trouwens beneden gelegd en zal het wel ergens leggen dat je er niet bij kan' 'Merci'