Kiedy go poznałam żyłam w przekonaniu, że to co o nim mówią to tylko plotki. Głupio wierzyłam, że pomimo tego wszystkiego odnajdę również spokój. Ale problem polegał na tym, że zamiast spokoju przyniósł do mojego życia ogień, który nieuchronnie miał...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Cassie
Odetchnęłam głęboko kilka razy a następnie rozpuściłam swoje włosy z ciasnego koka Właśnieskończyłam pracę i stałam opierając się o swoją szafkę, obróciłam się wyciągając z wnętrza swoją szarą bluzę naciągając ją na siebie przez głowę, pracowałam jako kelnerka w restauracji blisko centrum, i dziękowałam Bogu, że właśnie skończyłam swoją zmianę, dochodziła dziesiąta a moje nogi tak bardzo bolały przez to, że miałam dziś za sobą dwunastogodzinną zmianę. Schowałam do tylnej kieszeni telefon i ruszyłam zapleczem do wyjścia. Otwierając ciężkie metalowe skrzypiące drzwi ciepłe powietrze owiało moją twarz, poczułam ulgę i ruszyłam w stronę najbliższego przystanku autobusowego, przechodząc przez parking dla pracowników, wyciągnęłam telefon z kieszeni sprawdzając powiadomienia na telefonie i odczytując wiadomości od Liv które przysłała do mnie w ciągu dnia których nie miałam okazji odczytać.
Livia: Najgorsza randka na jakiej byłam
Livia: co za debil
Livia: proszę powiedz że masz czas po pracy potrzebuje napić się wina
Zaśmiałam się widząc, że jej randka się nie udała, przystanęłam na przystanku opierając się o szklaną szybę i wybrałam numer przyjaciółki. - Przysięgam, że popuścisz jak usłyszysz co ten idiota wyprawiał - wyrzuciła z siebie jak tylko odebrała po pierwszym sygnale.
- Wracam właśnie z pracy - autobus zatrzymał się przede mną, wsiadłam do środka zajmując wolne miejsce. - Powinnam być w domu za jakieś dwadzieścia minut - poinformowałam zerkając na zegar wyświetlający godzinę umieszczony za fotelem kierowcy.
- Jestem teraz na Courtland, wstąpię po wino i pędzę do ciebie. - mruknęła.
- Widzimy się na miejscu.
Oparłam się wygodniej na siedzeniu, czułam promieniujący ból nóg i przysięgałam sobie, że jak tylko dotrę do mieszkania pierwsze co zrobię to wezmę gorący prysznic i błagam niech Liv kupi jakieś dobre wino. Spoglądałam przez okno autobusu na miasto a moje powieki samoistnie robiły się cięższe, wręcz piekły a na co chwilę samoistnie je przymykałam nie mogłam zasnąć w tym cholernym autobusie, jeszcze tylko chwila a będę na swoim przystanku i znów czeka mnie spacer przez parking między budynkami, autobus nie dojeżdżał bezpośrednio pod moje mieszkanie, a szkoda oszczędziliby mi tym te kilka minut i uratowali moje obolałe nogi. Przymknęłam powieki starając się zrelaksować i wydawało mi się, że sen jest coraz bliżej. Autobus w końcu się zatrzymał, wstałam opuszczając pojazd żegnając uśmiechem kierowcę. Przebiegłam na drugą stronę ulicy dostrzegając pod sklepem kilka dzieciaków, ale to co mnie zaniepokoiło nie było młodymi dzieciakami, które o tej porze szlajały się pod sklepem w tej dzielnicy, znów słyszałam muzykę niosącą się echem między budynkami. - Cholera - mruknęłam to pewnie ci sami ludzie co ostatnio, naciągnęłam na głowę kaptur gdy zbliżałam się do wąskiej uliczki. Dasz radę Cassie przemkniesz szybko i zaraz będziesz w domu.
