Kiedy go poznałam żyłam w przekonaniu, że to co o nim mówią to tylko plotki. Głupio wierzyłam, że pomimo tego wszystkiego odnajdę również spokój. Ale problem polegał na tym, że zamiast spokoju przyniósł do mojego życia ogień, który nieuchronnie miał...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Cassie
Tępo wpatrywałam się w swoją przyjaciółkę, która pokazywała mi błyszczącą bransoletkę na swojej dłoni. Olivia promieniała, jej uśmiech był tak szeroki, że przez chwilę można było pomyśleć, że oszalała i jest po prostu niestabilna psychicznie zjawiła się zaraz po tym jak upewniła się, że dziś mam dzień wolny. Wpadła do mieszkania niczym burza a już po chwili wysłuchiwałam o tym, jak poprzedniego dnia Matteo sprezentował jej tą bransoletkę, która teraz machała mi przed twarzą.
Mało tego oznajmiła mi również, że wieczorem wychodzimy ze znajomymi Matteo, wszystko już było zaplanowane, W Atlancie w naszej okolicy dziś przez następne trzy dni trwa letni festiwal, i wszyscy koniecznie chcieli na niego iść. Już to widziałam, pełno ludzi, tłustego żarcia z budek, koncert mało znanego zespołu. - Wygram dla ciebie jakiegoś misia - zaproponowała, a w moim umyśle pojawiło się to jedno wspomnienie gdy na tyłach letniego festiwalu, trzy lata temu Charlie uderzył mnie w twarz tak mocno, że przez następne pół godziny próbowałam się uspokoić a wszystko to za sprawą, tego, że ośmieliłam się zamienić dwa zdania z facetem obsługującym budkę z popcornem. - Rozmawiałam dzisiaj rano z Leonem - usiadła na skraju łóżka a moje oczy rozszerzyły się prawdopodobnie do rozmiarów piłeczek golfowych. - Jest z ojcem za miastem, ale gdy tak sobie rozmawialiśmy zaczęłam się zastanawiać czy nasz Leo po prostu nie przesadza ze swoją opinią na temat Castellich. Kiedy o nich opowiadał brzmiało to tak, jakby właśnie przedstawiał seryjnych morderców, no dobra biorą udział w tych swoich nielegalnych wyścigach ale czy to naprawdę jest aż tak straszne?
- Staram się go zrozumieć, obawia się, że trafi mi się ktoś taki jak Charlie - wyjaśniłam - a z tego co pamiętam opowiadał nam kiedyś, że jego ojciec bronił jednego w sądzie za jakieś pobicie.
- Matteo mi o tym opowiadał - odpowiedziała przenosząc wzrok na swój telefon. - Wiem, że się martwi, ja sama na początku miałam o nich bardzo nieprzychylne zdanie. Ale ja czuje się przy Matteo bezpiecznie nie wiem jak ty.
Pokiwałam na potwierdzenie głową, to fakt, zarówno przy Matteo jak i jego starszym bracie nie czułam się jakby cokolwiek mi zagrażało. Wydawało mi się, że już w jakimś stopniu ufałam Aidenowi. Przecież wsiadłam z nim do samochodu podczas jego wyścigu, on również mi zaufał gdy dał mi wsiąść za kierownicę jego ukochanego samochodu.
- Będziemy musiały porozmawiać z Leonem jak wróci do miasta - wstała z łóżka poprawiając swoje długie blond włosy. - Ja lecę ale będziemy po ciebie przed osiemnastą. - oznajmiła posyłając mi szczery uśmiech.
Reszta dnia minęła mi na ogarnianiu mieszkania bo nie ukrywam trochę je zaniedbałam w ostatnich dniach, a tak przynajmniej zajęłam swoje myśli skupiając się na porządkach. Zdążyłam jeszcze wziąć prysznic, nałożyć makijaż i przebrać się w coś wygodnego. Za duży szary t-shirt wraz z czarnymi szortami nadawał się idealnie na spędzenie dnia na letnim festiwalu, zwłaszcza, że byłam pewna, że Liv zaciągnie mnie na jakiejś atrakcję. Zamknęłam mieszkanie i zbiegłam schodami, o dziwo pod blokiem nie zastałam niebieskiego samochodu Matteo, a zielone BMW. Szyba zsunęła się w dół a ja ujrzałam Eliasa za kierownicą. Z głośników rozbrzmiewała piosenka Black eyed peas a chłopak kiwał głową w jej rytmie. - Zapraszam panią serdecznie! - krzyknął.
