Dere Boyu Kavaklar

iki

Gelene kadar adamın dosyayı okumuştum. Bordo bereliydi aynı zamanda binbaşıydı. İki yıl önce gizli neden diye yazdıkları bir sebepten bırakmıştı. Onu öğrensem iyiydi.

Kenan albayın bildiğine yüzde yüz emindim ama sorgulamadım. Altay Tekin. Taşşaklı biriydi herhalde. Tanışacaktım zaten birazdan.

Bavulla eve doğru yaklaştım müzik sesi geliyordu. Denizin dibindeydi evin arkası hemen denize açılan bir yola bakıyordu. Müzik sesi tam oradan geliyordu. Dere Boyu Kavaklar... Severdim,zevkli adammış aradığım kişi.

Gülümseyip oraya doğru ilerlerken boynumda hissettiğim metal beni durdurdu.

"Allah'ım evet burası çok güzel ama ben şehit olmak istemiyorum şuan."

"Kimsin lan sen?"

Muhtemelen arkamdaki kişi tamda aradığım kişiydi. Aynen Deniz adam seni arka bahçede denizin kenarında keyif yaparak bekleyecekti ya. Ne sandıysam bu adamı. Benim salaklık. Herif bıçağı boynuma dayanmıştı beş saniyede.

"Cevap versene lan kimsin?"

"Komutanım aman binbaşım aman Altay bey offf ne diyeceğim."

"Ne diyorsun lan deli etme beni."

"Kenan komutan yolladı beni. Askerim. Türk askeri. İzin verirseniz kimliğimi göstereceğim komutanım."

"Komutan değilim lan."

"Altay bey?"

"Ne dersen de. Neden buradasın?"

"Bıçağı çekersiniz derdimi anlatacağım inşallah. Böyle otomatik olarak sizi kaldırıp yere atmam gerekecek gibi hissediyorum."

Hassiktir ya ne dedim ben dilime hakim olamadım. Ama atardım lan. Atamaz mıydım? Atardım lan o kadar eğitim aldım.

Alayla güldü. Bıçağı çekip kollarımı bıraktı ve biraz geri çekildi.

"Kalıcısın galiba." dedi bavullarıma bakarak.

"Valla kusura bakmayın."

"Geç içeri geç. Köylüler görürse korkar gerilir. İstemiyorum."

İçeri geçip bavulumu ve çantamı yere koydum. Adamda bana bir bakış atıp salona yürüdü ve koltuğa oturdu. Bende peşinden gidip tam karşısına oturdum.

"Komutanım."

"Asker değilim."

"Ya sizde hiç yardımcı olmuyorsunuz ki bana."

"Yaşın kaç?"

"26"

"32 benim de. Altay de gitsin."

"Olur mu öyle komutanım. "

Adam kahkaha atmaya başladı. Çok güzel bir gülüşü ve yüzü vardı. Korkunç biri bekliyordum ama aksine çok sempatik biri gibi gelmişti. Tabii ben deli de olabilirdim.

"Oğlum sen benim sabrımı fena zorluyorsun dayak atmamak için zor duruyorum. Dökül!"

"Komutanım-"

"Allah allaaaah."

"Neyse ben konuya gireyim. Lütfen geri dönün size ihtiyacımız var."

"Yok. Bu kadar mı?"

"Evet bu kadar."

"Bunu demek için mi bavulla geldin?"

"Evet."

"Boşuna taşımışsın. Tam şuan geri dönebilirsin"

"Dönemem."

"Ne demek dönemem."