Dere Boyu Kavaklar

on dört

Medya : Ege

Deniz'in taburcu olması için aşağıda işlem yaptırmaya inmiştim. Annesi ve ona benim evimde kalması gerektiğini anlatınca başta istemediler ama sonra tehlikeli olabilir diye yaptığımı anlayınca bir şekilde kabul ettirmeyi başardım. Deniz bana borçlu olduğunu düşünüyordu ama ben ona daha çok borçluydum. Belki de ölebilirdim. Evimi açmak neydi ki bu yaptığının yanında.

Hastanede işlemleri yaparken abim yanıma geldi. Evet... Babamın hastanesi. O an aklıma gelen ilk hastane burası olduğu için Deniz'i buraya yollatmıştım.

"Bitti mi işin canım."

"Bitti abi. Senin işin var mı?"

"Bir iki hasta gelecek sonra dönerim."

"Ege bakıcıda mı?"

"Hmm hmmm evdeler."

"Ben alırım gidince sen bizden al."

"Peki canım. Ben geçiyorum." gülümseyip yanımdan ayrıldı.

Ege dünyanın en tatlı bebeğiydi. Gördüğüm günden beri her gün Ege'yi göresim geliyordu. Normalde pek çocuk sevmezdim. Bağırtıları ağlamaları... Hiç çekemem. Ama Ege o kadar uysal ve sevecen bir çocuktu ki. Bir de belki de kendi kanımdan diye ekstra seviyordum bilmiyorum ama Egeyle sürekli vakit geçirmek istiyordum. Hem Deniz çocukları severdi. Ege'ye bayılacaktı.

Annesi ve yavaş yavaş yürüyen Deniz asansörden çıkıp yanıma doğru yanaştılar. Annesinin elinden çantaları aldım ve Deniz'in koluna girdim.

"Arabamla gelmedim o yüzden taksi çağırdım bekliyor kapıda. Gidelim mi?"

"Gidelim kuzum." dedi Deniz'in annesi.

Deniz kolumda yavaş yavaş yürüdük. Dikişi kasığında olduğu için yavaş yavaş yürüyordu. Her adımda yüzünü ekşitiyordu,biraz canı yanıyordu belli ki.

"İstersen kucağımda taşırım."

"Saçmaladın."

"Yapamayacağım hiç bir şey ağzımdan çıkmaz."

"Yok yok gerek yok." dedi. Bu haline gülmüştüm.

***

Evime annesi ve Deniz'i yerleştirip abimin evinin olduğu kata gittim ve Ege'yi bakıcıdan aldım.

"Bebeğimmm." diyip yanağına uzunca öpücük bıraktım.

"Oy oy kurban olsun amcası. Koçum benim."

Ben sarılıp sevdikçe onunda hoşuna gidiyordu. Sarılıp kafasını boynuma gömdü. Allah'ım bu çocuk benim sevgi pıtırcığım olabilir mi? Evimin önünde gelip kapıyı çaldım. Deniz'in annesi kapıyı açtı.

"Oğlum nereye gittin bir anda? Allah'ım bu kimin çocuğu bu güzellik kim?" dedi kucağımdaki bebişimk görünce.

"Abimin oğlu Ege."

"Oy oy." Ege'nin elini tutup öptü. Şuan utandığı için ekstra bana sokulmuştu.

"Bak bak seni nasıl seviyor. Canım benim."

Salona doğru yürüdüm. Sesleri duymuş olan Deniz kafasını çevirmiş olduğumuz yöne bakıyordu.

"Oha bebek. Senin kucağında bebek? Oha."

"Ne var lan ben çocuk sevemem mi?"

"Köydekileri kovuyodun o yüzden. Gelsenize yanıma."