Dere Boyu Kavaklar

yirmi üç

05.30

Alarmın sesine uyanıp banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp çıktım. Üstümü giyinip salona Altay'a bakmaya gittim. Yastık ve örtüsünü toplamış koltuğun köşesine koymuştu. Mutfağa doğru yürüdüm. Sandalyede oturmuş çayından yudumluyordu. O kadar dalgın duruyordu ki geldiğimi bile fark etmemişti.

"Günaydın."

Hafif irkilip yüzüme baktı.

"Günaydın Deniz. Kahvaltını yap beraber çıkalım."

"Hazırlandığın için teşekkürler. "

"Rica ederim." Ayağa kalktı.

"Nereye?"

"Sigara içeceğim."

"Anladım."

Bir şey demeden balkona çıkmıştı. Operasyona gitmeden Altay'a açılsam mı diye düşünmüştüm tüm gece. Bu halleri iyice beni aşkımı itiraf etmeye itiyordu.

Düşünceli düşünceli ne yedeğimi de anlamadan karnımı doyurmuştum bir şekilde. Altay henüz içeri girmemişti. Masayı toplayıp balkona yanına çıktım.

Demirlerden tutunmuş gökyüzüne bakıyordu.

"Çıkalım mı?"

"Çıkalım."

***

"Operasyon mu varmış?"

"Evet."

"Biz niye bilmiyoruz amına koyim helikopteri rahmetli babaannem mi sürecek?"

"Belki de uçakla veya helikopterle işleri yoktur Sinan."

"Işınlanacaklar herhalde."

"Şakanın sırası mı?"

"Ciddiyim?"

Altay yeni gelen generalle konuşuyordu. Bir yandan Sinan'ı dinlemek bir yandan Altay'ı izlemek gerçekten zordu. Sinan ne anlatıyordu pek dinlemiyordum bile.

"Alooo Deniz?"

"Bağırma kulağımda."

"Soruma cevap ver sende amına koyim."

"Bir daha sor."

"Kayıp olduğunu düşündüğün çocuğu konuştun mu Altay komutanla?"

"Konuştum."

"Eee? Ha gayret konuşacaksın."

"Kontrol etmeye gideceğiz dedi ama... Operasyondan benim de haberim yoktu. Dönünce yapacak herhalde."

"Anladım. İnşallah döner."

"O ne demek?"

"Yani kolay olsun zor olsun her türlü tehlikede o yüzden dedim."

"Korkuyorum Sinan."

"Fark ettim."

"Sence açılmalı mıyım?"

"Yanlış zaman."

"Ya dönmezse."

"Dönerse ve cevabı hayırsa da büyük bir problem."