KUTSAL YA DA BEYAZ

10 ∞ Kanlı sanat

✢

_____________________________________________

Luke'un ağzından;

Hayat, silgisi olmayan bir çizim sanatıdır.

⛧

MATTHEWS MALİKANESİ

SENE 2018

2 HAFTA SONRA

Duncan adlı bekçiyle birlikte 2 hafta önce dağın dik yamaçları arasına kurulmuş bölgeye giderek, bu malikanenin hizmetine adanmış olan bütün askerlerle tanışmıştım. Onlarla oturup biraz sohbet ettikten ve bütün olanları anlattıktan sonra yanlarından ayrılarak malikaneye geri döndüm.

2 Hafta içerisinde bu malikanenin her odasına binlerce kez girdim, bulunmuş olduğum bölgeyi avcumun içi gibi ezberlemeye çalışıyordum. Bulunduğum malikanenin en ücra köşelerini bile bilmek istiyor, artık kendimi güvende hissetmek istiyordum. Mahzenden kurtarmış olduğum insanların bir kısmı tedavi olabilmiş, bir kısmı hastalıktan vefat etmişti. 

Neredeyse çoğu kişi buradan gitmek istemiş, onları emir verdiğim bekçiler eşliğinde gidecekleri yerlere çok yüklü miktarda paralarla bıraktırmıştım. Gidecek yerleri olmayanlar ve burada kalmak zorunda olanlar içinse, hayatlarını kurabilecekleri kadar para vererek çıkış yolunu sunmuştum.

Malikanenin dışında askerler dağ bölgesindeyken, malikanenin içerisinde ise bekçiler, Abigail, Maggie ve mahzende tutsak tuttuğum Slyvia ve Theo dışında kimse kalmamıştı.

Maggie, Slyvia'nın ona bıçakla boğazından verdiği hasar yüzünden ağır yaralanmış fakat tedavi edilmiş ve hayata döndürülmüştü. Onu farklı bir odaya taşımışlar, fakat henüz uyanmamıştı. Maggie'nin uyandığı zaman bana, Shane adlı küçük kardeşini soracağına emindim. Nasıl bir cevap vereceğimi bilmiyordum. 

Benim için bu soru, cevaplaması en zor ve en korkunç sorulardan biriydi.

Abigail ise özgürsün dememe rağmen malikaneden gitmemiş, yanımda kalmak istemişti. Gerçi ona ne kadar para verirsem vereyim, nereye gidebilirdi ki? O henüz 17 yaşında küçük bir kızdı. Ona hiç bir şey söyleyememiş, malikanede kalabileceği uygun bir odayı ona tahsis ederek, gerekli ihtiyaçlarını ve istediği her şeyi temin etmiştim. 

Abigail buna rağmen verdiğim odada kalmak istemiyor, sürekli teşekkür ediyor, korkuyor ve yanımdan ayrılmamaya çalışarak beni takip ediyordu. Onu, benim kaldığım odanın karşısındaki odaya taşıttırmış ve beni takip etmemesi için anca ikna edebilmiştim. 

Yine de çoğu gece korkuyor, uyuyamıyor ve yanıma gelmeye devam ediyordu.

Benimse ara ara gördüğüm halüsinasyonlar devam ediyor ve tahammül seviyemse oldukça azalıyordu. Sakinliğimi eskisi kadar koruyamıyor olmamdan kaynaklı olsa gerek, kontrolümü 2 hafta önce kaybettiğim gibi kaybetmemek için bir müddet odamda dinlenmeye çekilmiştim. 

2 hafta boyunca mahzene inmemiş, sadece malikanenin içerisini tanıyabilmek için gezinmiş, her yerini incelemiş durmuştum.

Bir kaç duvar, bir kaç eşya ve giriş holünde 2 hafta önce yaşadığım öfke ile kırdığım ne varsa tamir ettirerek, eskisi gibi olmasını sağlamıştım. 

Slyvia'nın acımasızca, dağın arkasına attığı askerlerinin kaldığı harabe duvarları ve kırık sütunları olan bölgeyi yeniden inşa ettirmiş ve askerlerin rahat etmelerini sağlamıştım.