Gidiyorum | Düzenleniyor

-37-

Merhaba umarım beğenirsiniz. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar.

"Herkes kusurları ile kusursuzun peşinde."

BORA KARALAN'DAN

Göreve geldiğimizden beri 1 hafta geçmişti. Masal'ı çok özlemiştim hala bana kırgındı ama gönlünü alacaktım.

Timin yanına gidince görev hakkında yapacaklarımızı anlatmaya başladım.

"Yine iki iki ayrılacağız destek ekip zaten gelecek biz oradayken baskın yapmalarını bekliyoruz ama ilk ataktan sonra kimse olduğu yerden çıkmayacak hiç kimse."dedim.

Metin "sığınaklar hazır zaten elektrikler kesildiğinde hazırda bekleyin ama çıkmayın."diye ekledi.

"Dışarı çıktıktan sonrada herkes bölgesine geçecek gerisini biliyorsun tek bir kişiyi bile bırakmayacaksınız."dedim.

Herkes onayladıktan sonra sığınaklara geçtik. Yer altındaydı ve kamufleydi bulunması imkansıza yakındı.

Herkes hazır bir şekilde bekliyordu. Aradan geçen yarım saatten sonra elektrikler kesildi. "Kimse hareket dahi etmesin."dedim kulaklığa doğru.

Biraz sonra tekrar gelen elektrikle derin bir nefes aldım. Sorun yoktu.

"Komutanım baskın yok beklemedeyiz."diyen Canla "tama-"tekrar elektrik kesintisi ile sözüm yarım kalmıştı.

"Noluyo amına koyayım oyun mu oynuyorlar yoksa elektriğin kendisi mi sıkıntılı."diyen Metinle bilmiyorum anlamında kafamı salladım.

Ne olduğunu bende çözememiştim.

Elektrik tekrar geldiğinde "Komutanım hareketlilik var."diyen Burçinle Metine döndüm.

"Bu piç kurularının amacı ne lan böyle."dedim elektriklerin bu kadar gidip gelmesi normal değildi. Oyun oynuyordu resmen şerefsizler.

Biraz sonra yakınımıza düşen bombayla hemen arka tarafa doğru ilerledik. "BAŞLADILAR KİMSE SAKIN DIŞARI ÇIKMASIN."dedim.

Bir bomba daha geldikten sonra on taraftaki küçük cama yaklaştım. Batı yönünden geliyordu gelen her şey.

"Burçin, Can Batı tarafından geliyor saldırı ilk siz çıkacaksınız biz çıkıp kuzey tarafa ilerleyeceğiz onlar size doğru gelirken sıkıştıracağız anlaşıldı mı?"dedim.

"Anlaşıldı komutanım."

Yaklaşık yarım saat sonra "komutanım iki kişi yetmiyor artık."diyen Can'ın sesini duydum.

"Destek ekip geliyor. Bizde çıkıyoruz."dedim.

Hazırlanıp dışarı çıktık. Çıkar çıkmaz kendimizi çatışmanın içinde bulmuştuk zaten. Biz Metinle arkalarından Can ve Burçin önlerinden destek ekipse her yerden sıkıştırıyordu.

Yavaş yavaş hepsi ortaya toplanmıştı.

"İşte şimdi en sevdiğim kısım car."diyen Burçinin sesiyle ne yapacağını anlayınca yüzümde bir gülümseme oluştu.

Soysuzların hepsi birazdan geberip gidecekti.

Burçinlerin tarafından atılan bomba ortada sıkışıp kalmış itlerin ortasına düştüğünde kaçmaya çalışmışlardı ama hala biz silahlarla vurmaya devam ederken kaçmaları imkansızdı.

Bombayla birlikte oluşan patlamayla resmen geceden gündüze dönmüştü. Aydınlık gökyüzüne bakıp etrafı kontrol ettim.

Birden gelen iki ateş sesiyle etrafa baktım.