Gidiyorum | Düzenleniyor

FİNAL

Gidiyorum için son kez merhaba...

🌬️🌬️🌬️

"Hadi kızım, an-ne."evet şu an Eftelya'yı konuşturmaya çalışıyordum aslında konuşuyordu ama hala anne veya baba dememişti. Kızımız yemek yemeyi çok sevdiği için genellikle mama diyordu ve ilk kelimesi umu olmuştu.

Kızımın Umut'a ayrı bir sevgisi vardı bu beni çok mutlu ederken Bora her zamanki gibi muzdaripti bu durumdan.

"MAMA."diyen kızımla "Anneciğim evet o da anne demek ama Türkçe istiyorum kızım."dedim. Mama derken yemek istediğini tabii ki biliyordum. Ama anne yüreği moralimi bozmak istemiyordum.

Birden arkama bakıp "BABA."dediğinde öylece kalkmıştım. "Babam."diyerek Eftelya'yı kaldıran Borayla üzerimdeki şaşkınlığı atıp "Sevgilim sen ne zaman geldin. Hiç duymadım."dedim uzun bir süredir göre deydi bir buçuk aydır yoktu.

Alnımdan öpüp "Sürpriz yapmak istedim ama kızım bana daha güzel bir sürpriz yaptı. Değil mi babacığım."diyerek Eftelya'nın boynuna bir sürü öpücük bırakırken Eftelya huylanmış olacak ki gülerek geriye kaçıyordu.

"Baba."diyen Eftelya'yla başını geriye atıp "Allah'ım yiyeceğim şimdi seni."diyip başını geriye attığından dolayı ortaya çıkan adem elmasına hafifçe dudaklarımı dokundurdum.

Bora yutkunurken hareket etmedi hoşuma gidince bu sefer öpmüştüm.

Bora başını kaldırıp bakarken elini belime koyup kendine çekmişti. Eftelya'ya baktığımda Bora'nın omzundaki yıldızlarla oynadığını gördüm.

Tekrar Boraya dönünce "Masal... Çok fenasın."dediğinde gülüp "Diyorsun?"dedim onunla uğraşmak çok hoşuma gidiyordu. Bir kaç saliseliğine gözleri Eftelya'ya kaymış tekrar bana dönmüştü.

Dudağımdan hızlıca öpüp kulağıma eğildi. "Ben de karımı çok özledim. Akşam görüşeceğiz bir tanem."diyip göz kırptığında bu sefer ben dudaklarını öpmüştüm.

"Ahh."diyerek Bora'dan ayrıldım saçlarımı Eftelya'nın ellerinden kurtarmaya çalışıyordum çünkü kendisi kıskanç bir kızdı bunu unutmuştum sanırım.

Küçücük aklı nasıl anlıyordu bilmiyordum ama Bora bana ne zaman yaklaşsa çığlık atıyordu ilk defa böyle yapmıştı.

"Meleğim bırak annenin saçlarını."diyen Bora Eftelya'nın parmaklarını açmaya çalıyordu. Ama Eftelya sanki inadına yapar gibi daha çok çektiğinde acıyla gözlerimi kapattım. Bu güç o minik elde nasıl oluyordu anlamıyordum.

"Eftelya bırak annenin saçlarını."diyerek sert bir şekilde konuşan Bora'yla saçımdaki eller gitmişti.

Başımı kaldırdığımda Eftelya gözleri dolu dolu Boraya bakıyordu. "Baba."diyerek ağlayacağını belirtir şekilde dudakları titrediğinde "Bir daha yapma tamam mı babacığım?"diyerek yumuşak sesiyle konuşmuştu bu sefer. Kollarını bana uzatıp "Anne."dediğinde duyduğum şeyle kızım kucağıma alıp boynuna ve yüzünün her yerine öpücükler kondurdum.

"Annem benim."Bora'ya baktığımda gülerek bizi izliyordu "Sevgilim duydun mu anne dedi."diye sevinçle konuştuğumda "Duydum yavrum duydum."dediğinde kendi etrafımda döndüm. Eftelya kahkaha atarken "Ben duş alıp geliyorum. Sonra gitmek istediğin bir yer varsa oraya gidelim."demesiyle başımla onaylayıp Eftelya'yı yemek yedirmek için sandalyesine bıraktım.

.

.

.

.

"Nerdeymiş benim prensesim."diyerek küçük kızını arıyordu Burçin kucağında ki Umutla beraber. Evde hep birlikte saklambaç oynuyorlardı.

Görevden gelir gelmez hızlıca eve gelmiş çocuklarıyla oyun oynamaya başlamıştı. Tuğçe o gelince hastaneye gitmişti. Artık işe başlayacaktı bunun için bölüm başkanı olan doktorla konuşması gerekiyordu.