Gidiyorum | Düzenleniyor

-45-

"Gülerken kaybettiklerini ağlayarak kazanamazsın."

Artık sınır koymuyorum.

Canım ne zaman isterse o zaman atacağım.

Belki yarın belki bir hafta sonra belki bir ay sonra. O kadar bekledim sınır geçilsin diye biraz da siz bekleyin flnvoditjg şaka bir yana eski düzen fazla ara vermeden gelecek bölümler...

KİTABI YAZMAYI BIRAKMADIM. BIRAKMAYACAĞIM. DEVAM...

"Aşk gerçek olsaydı, çok sevdiği eşinin vefatına üzülüp 294 kıta şiir yazan adam kendi eşinin cenazesinde gördüğü bir başka kadına aşık olmazdı."

MASAL ÖZTÜRK'DEN

Bora'nın konuşmasıyla öylece kalmıştım.

Burçin şehit mi olmuştu? Gerçek miydi bu? Gördüğüm rüyada Bora şehit oluyordu. En son nefes nefese uyanıyordum ama bu gerçekti.

Rüya ya da kabus değildi.

Bu hayatın gerçeklerinin ta kendisiydi.

Gözlerim timin geri kalanlarına değdi. Hepsinin gözleri kıpkırmızıydı.

Birden yanımdan tüm göğü inletecek şekilde gelen bağırmayla kendime geldim.

Tuğçe Bora'nın yanına koşuyordu.

"HAYIR HAYIR ŞEHİT OLMADI O BIRAKMADI BİZİ."diyerek Bora'nın üniformasının montunu tutup avuçları içerisinde sıktı.

"BİR ŞEY SÖYLE BORA YALVARIRIM BİR ŞEY SÖYLE ÖLMEDİ DE NOLUR BİR ŞEY SÖYLE."diyerek hem ağlayıp hem bağırıyordu.

Can gözleri dolu dolu arkasını döndü ve başını arabaya yasladı.

Tuğçe yere doğru çökünce hemen yanına koştum.

"NOLUR GİTMESİN O DA BIRAKMASIN BENİ."diyerek bağırmaya devam ediyordu.

Bebeklere bir şey olmasından çok korkuyordum. Evet çok zordu bu acı yaşanılmadan bilinmezdi. Kimsede yaşamasın isterdim.

Ama Burçinin üstüne birde bebeklere bir şey olursa bir daha toparlanamazdı Tuğçe.

"YA YALVARIRIM YALAN DİYİN, BİRİ BİR ŞEY SÖYLESİN YALAN DEĞİL Mİ O DA GELDİ SİZİNLE."diyerek timin geri kalanını doğru bağırdı.

Kimseden ses çıkmazken ayağa kalkıp albayın önünde geçti. "SİZ BİR ŞEY SÖYLEYİN SİZ BİLİYORSUNUZDUR. BURÇİN İYİ DEĞİL Mİ BİR ŞEY OLMADI ONA."diyordu.

Albayın ifadesiz bakışlarında bir burkulma gördüm. Şu anda burda olan herkesin yüreği yanıyordu en çokta Tuğçenin.

"ÖLMEDİ, O BENİ TEK BIRAKMAZ."

O sırada askeriyenin bahçesine giren şehit cenaze aracıyla Tuğçe irkilerek oraya baktı.

Başını olumsuz anlamda sallayarak hayır diye mırıldanıyordu.

Askerler araçtan düz tabut çıkarıp omuzlarına aldıklarında, aldıkları emirler doğrultusunda ilerliyorlardı.

"HAYIR HAYIR HAYIR OLMAZ BU OLMAZ. DÜZ TABUT OLMAZ YALVARIRIM RÜYA OLSUN DAYANAMAM BEN."diye ağlayarak tabuta doğru koşmaya başlamıştı Tuğçe.

(Böldüğüm için özür dilerim.
Bilgilendirme!
-Düz tabutun anlamlarından birisi de,
Şehitin vücudundan herhangi bir veya daha fazla uzvu yoktur. Yani şehitin vücudu bir bütün değildir.)

Gözlerimden akan yaşları silerek onun yanına gittim.

"Tuğçe nolur sakin ol. Bak bebekler içinde zararlı lütfen."dedim.