7.Bölüm: "Küçük Katil"

10.8K 883 301
                                    

Yeni bölüme hoşgeldiniz! Kurgu tam hızıyla devam ediyor. Daha kimse tarafından okunmasa da yazmaya devam edeceğim. Ümitleri asla kesmem!

Vote ve yorumlarınızı unutmayın!❤️
Umarım kitabım yaygınlaşır.

~DianaLovelyyyyy

🫀🪽

~Aralık"Vicdanımın rahat olduğu hiçbir konuda açıklama yapma gereği duymam, istediğinizi anlamakta özgürsünüz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~Aralık
"Vicdanımın rahat olduğu hiçbir konuda açıklama yapma gereği duymam, istediğinizi anlamakta özgürsünüz."

🫀🪽

7.BÖLÜM
"KÜÇÜK KATİL"

Hayatınız çok güzel giderken birden kendinizi bir hiçliğin ortasında bulursunuz. O hiçliği ben yaşadım, sen yaşadın, en önemlisi de o yaşadı. Asla vazgeçmeyeceğim bu hiçliğe rağmen. Asla durmayacağım bu korkuma rağmen. Çünkü vazgeçmek ezikliğin sembolüdür. Bir şeyden vazgeçtiysen zaten onun için hiç çabalamamışsındır.

Sen vazgeçmedin, ben vazgeçmedim, o zaten hiçbir zaman vazgeçmedi ve vazgeçmeyecek. O ülkeye korku salmaya devam edecek, sen korkmaya devam edeceksin ve ben de yazmaya devam edeceğim. Bu belki de bir mesaj. Ama korkmadığımın da kanıtı.

Korku hissi var, evet ama bir yanım da korkmamam gerektiğini bana defalarca kez söylüyor. O bir katil, sen bir masum, ben ise ne katil ne de masum. Ben bir yazarım. Ve yazdığım kitap masum bir kitap değil. Korkmak mı istiyorsun? Korkmalısın.

Çünkü Aralık, korkulmayacak bir adam değil.

&

Delirmek üzereydim belki de. Sadece bir gece içinde delirmek üzereydim. Çünkü her şey o kadar anlamsız ve saçma geliyordu ki, kafam allak bullak olmuştu. Kafamın içi nedenlerle doluydu ama o nedenlere asla bir cevap bulamıyordum. Bir daha onunla karşılaşmayayım diye dualar ederken bana mesaj atmıştı. Yaşadığım şey çok garipti. Acaba kitabını yazdığım için bana sinirlenmiş olabilir miydi? İyi de hayatını birebir geçirmiyorum sonuçta.

Hiçbir güç beni o kitabı yazmamam için durduramaz. Ne olursa olsun yazmaya devam edeceğim.

Derin bir iç çektim ve elimi havaya kaldırdım. Fizikçimizin gözleri beni buldu direkt. "Adel?" dediğinde kaldırdığım elimi indirdim ve ayağa kalkarak yanına doğru ilerledim. Sanki özel bir konu hakkında konuşacakmışım gibi.

"Tuvalete gidebilir miyim? Özel." dediğimde ne demeye çalıştığımı anlamış olacak ki beni başıyla onayladı ve eliyle kapıyı işaret etti. Dudaklarımı birbirine bastırarak gülümsedim ve gözlerimi kimseye çevirmedim sınıftan çıktım.

ARALIK | +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin