Bütün şehire korku salmış bir seri katil. Ve o seri katilin kitabını yazan bir kız.
Adel lise son öğrencisi sessiz, içine kapanık ve zorbalanan bir kızdı. Polis olan ablası ile beraber yalnız yaşayan Adel son yıllarda sürekli dilden dile gezen seri...
Ben çok mutluyum çünkü uzun zamandır görüp istediğim kitabı aldım! Dördüncü Kanat! Başlayacağım ama ne zaman başlarım bilmiyorum. Siz okudunuz mu?
Bomba gibi bir bölümle karşınızdayım!
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum!❤️
İyi okumalar Aşklar!💗
~Diana Lovely
🫀🪽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Aralık "Ah benim körler ülkesinde ayna satan kalbim..."
🫀🪽
45.BÖLÜM "ATEŞ MAHKEMESİ"
"Yarının yokmuş gibi yaşayıp, yarının varmış gibi aşık oldun. Çünkü aşk seni her zaman kandırır. Ve yine kanacaksın çünkü yarın öleceğini bilmeden seveceksin. Öldüğünde ise unutulacak ve tozlu raflara kaldırılacaksın."
Karanlığın içinden bir çığlık sesi duyulduğunda gözler açıldı ve vücutlar titredi. Nefesler daraldı ve göz kapakları yorgunluğunu yeniden kapanarak belli etti. Yaşıyorsun sandın ancak yaşamadığına da emindi bir tarafın. Şimdi başladı o uzun yolculuk, sadece geçip giden yolu izle ve hayallerine dal. Çünkü zaman kısa, hem de çok kısa...
"Sadece on beş gün kaldı, peki şimdi ne yapacaksın?" diyen bir fısıltı beynimin içinde yankılanırken gözlerim büyük bir boşlukla etrafa bakınıyordu. Tüm vücudumun titrediğine adım kadar eminken bir yandan da fazla hissiz hissediyordum.
Birden tahta tokmağın sert tahtaya vurulmasıyla kendime geldim. Vücudum daha şiddetli titreyerek kendisini bir kez daha belli ederken gözlerim kaşları çatık hakime doğru kaydı. "Hadsizliğe lüzum yok!" diye bağırdı hakim sert ses tonuyla. Ortam sessizleşirken beynimdeki uğultular da hafiflemişti.
"Devam edin lütfen avukat bey." diyen hakim eşliğinde karşımdaki Kenan'ın avukatı ile gözlerimiz birleşti ve dudaklarının kıvrılmaması için büyük bir çaba sarf ettiğini gördüm. Ondan veya Kenan denen heriften korkmuyordum ancak tek korkum Atlas'ı bu cehennemden çıkaramamaktı.
"Ayrıca sayın hakim, Atlas Atılay'ın müvekkilimi tek bir kurşunla sakat bıraktığını da söyleyebilirim. Kanıta gerek olduğunu düşünmüyorum, her şey ortada." diyen avukatla birlikte oturduğum yerden ayağa kalktığımda gözler bana döndü ancak hafifçe çattığım kaşlarımın eşliğinde o anlık bir şey umurumda değil gibiydi.
