Bütün şehire korku salmış bir seri katil. Ve o seri katilin kitabını yazan bir kız.
Adel lise son öğrencisi sessiz, içine kapanık ve zorbalanan bir kızdı. Polis olan ablası ile beraber yalnız yaşayan Adel son yıllarda sürekli dilden dile gezen seri...
Yeni bölüm! Bu bölümde bir farklılık olacak ama ne? Birazdan göreceksiniz zaten!
Öncelikle şunu demek istiyorum, yorum sayısı epey düştü ve bu beni gerçekten çok üzüyor. Elinizden geldiğince yorumlarda bulunsanız olur mu? Teşekkür ederim...
O zaman geçelim bakalım bölüme!
İyi okumalar Aşklarım!💗
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum!❤️
~Diana Lovely
🫀🪽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Aralık "Evsiz bir insandan ziyade, insansız bir ev gibiyim."
🫀🪽
44.BÖLÜM "KARANLIĞIN GRİ TONU"
-05/12/2032 06.00 İdam Gününe Son 23 Gün 547 Saat-
*Atlas Atılay'ın Ağzından*
"Yalnızlık insanı boğar, karanlık ise öldürür. Ancak burada karanlık siyah değil evlat, gri. Burası karanlığın gri tonu. Ve bu ton insanı öldürmek yerine yavaş yavaş zehirler. Karanlığın gri tonuna hoş geldin, Aralık."
Sırtüstü bir şekilde rahatsız edici yatağın üstünde yatarken kapalı olan gözlerimi açtım ve karşımdaki gri tavana doğru baktım. Karanlığın gri tonuna doğru baktım...
Sırtımın ağrısıyla yüzümü buruştururken yattığım yerde oturur pozisyona geldim ve ayaklarımı yataktan sarkıtarak sırtımı ardımdaki buz gibi duvara yasladım. Ellerimi kucağımda birleştirdim ve bu sefer karşımda duran gri duvara doğru baktım. Ardından kenardaki parçalanmış aynaya doğru kaydı gözlerim. Ne kadar süredir bu odadaydım? Saat kavramı veya gün kavramını yitirmiştim artık. Akşam mı yoksa gündüz mü onu bile bilmiyordum. Ki artık küçük camdan ışık girmediğine göre akşamdı. Ya da yeni yeni sabah oluyordu, bilmiyorum.
Gözlerim gri duvara dalmaya devam ederken çelik kapıdan gelen kilit sesiyle bir ölüden farksız bakan gözlerimi kapıya doğru çevirdim. Kapı açıldığında üç polisi girişte gördüm. "Kalk!" diye emir verdi biri. Onlara anlamaz gözlerle bakarken biri kolumdan tam kaldırmak için tutacaktı ki elini engelleyerek kendim kalktım ayağa.
"Nereye?" diye sorarken bir diğer polis ellerimi arkamda kelepçeliyordu. Sert bir nefes verirken gözlerimi karşımdaki polise doğru diktim. Bana sert bakışlar atmaya çalışması komiğime gitse de surat ifademi bozmadan bakmaya devam ettim.
