Bütün şehire korku salmış bir seri katil. Ve o seri katilin kitabını yazan bir kız.
Adel lise son öğrencisi sessiz, içine kapanık ve zorbalanan bir kızdı. Polis olan ablası ile beraber yalnız yaşayan Adel son yıllarda sürekli dilden dile gezen seri...
Yeni bölümm! Biraz gecikti ama olsun ben dershaneye de gittiğim için eve geç geliyorum. Anca yazıyorum.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum!❤️
İyi okumalar...
~DianaLovely
🫀🪽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Aralık "Aralık normal bir tarih değildi, Aralık ölüm tarihiydi."
🫀🪽
15.BÖLÜM "ATLAS"
Karanlığın ortasındaydı o. Ya da karanlığın içinde. Veya karanlığın ta kendisi. Evet, o kesinlikle karanlığın ta kendisiydi. Aralık, karanlığın sembolüydü. Siyahın tonları arasında dolaşan bir gölge...
O koyu tonlar değildi. O karanlıktı. Hatırlıyorum da biri bana şunu demişti: "Koyu renklerin hiçbirini karıştırma siyahla." O an bu cümlenin anlamını anlamamıştım ama şimdi çok iyi anlıyordum.
O karanlıktı ve diğer koyu renklerle karıştırılamayacak kadar eşsizdi. Eşi benzeri olmayan bir karanlıktı yani. Siyahın en koyusu, siyahın en karanlığı.
Bakışları bir karadelik gibiydi. İnsanı kendine çekiyordu ama insan kapıldığı o karanlık delikte kayboluyordu.
&
Sanki donmuştum. Buz kesmiştim âdeta ama bir yandan da yüzünü gördüğüm için tuhaf hissediyordum. Bir süre gözlerimiz birbirinden ayrılmadı. Öylece durduk ve birbirimize afallamış bakışlar attık. Daha çok ben afallamıştım sanki. Sanki onun pek de umurunda değil gibiydi. Belki de açacaktı, gösterecekti bana yüzünü çok kısa bir zamanda.
Ama ben daha erken öğrenmiş olmuştum. Ona kilitlenmiş bir şekilde duran bakışlarım konuşmasıyla bölündü ve gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım.
"Böyle bakışmaya devam mı edeceğiz? Yoksa sorularına başlayacak mısın?" dedi, son cümlesini söylerken alaylı bir ses tonuyla. Boğazımı temizledim ve ona doğru bir adım attım.
"Yüzünü göstermiyordun, şimdi ne değişti de görünce fazla sorun çıkarmadın?" dediğimde kaşları alayla havalandı. Bu adam alay etmekten başka bir şey yapamıyor muydu? Bana olan tavrı sadece alaydan ibaretti. Madem beni bu kadar ciddiye almıyordu, o zaman bana ortaklık teklifinde bulunmasaydı.
"Sorun çıkarmamı mı istersin?" Ona ben onu mu demek istedim bakışları atarken koridorun başından Peri'nin sesi duyuldu ve ikimizin gözleri de o tarafa döndü. Peri, yanımıza doğru gelirken neşeyle konuşmaya başladı.
