Kalp Falı (TAMAMLANDI)

Sadece Sen

Gerçekten inanamıyorum. Bu kitaba eğlence için başlamıştım. 30. bölüme geldiğime inanamıyorumm. Final yavaş yavaş kafamda şekilleniyor diyebilirim. Ama tabi ki daha finale çok uzun bir yol var. Daha yazacak çok kelimem var. Sizi seviyorummm.

Midemi boşaltmıştım ama hala midem bulanıyordu. Kimseye haber vermemeye karar verdim. Kendi başımın çaresine bakabilirdim. Birden İnanç'tan sanki hissetmiş gibi mesaj geldi.

İnanç: Uyudun mu?

Siz: Hayır. Sen?

İnanç: Evet şuan uykumda sana yazıyorum.

Siz: Rüyanda ne görüyorsun peki?

Mide bulantısı ve baş ağrısından düzgün düşünemiyordum.

İnanç: Karımı.

Siz: Evli olduğunu bilmiyordum! Bana yalan söyledin!

İnanç: Derin iyi misin?

Siz: Evet. Neden sordun?

İnanç: Bence mesajları bir daha okursan anlarsın.

Bütün mesajları tekrar okudum ve ben tam bir maldım! Hakiki ve tescilli. En azından kendini biliyor. Ya bir kes sesini.

Siz: Şuan anladım. Uykusuzluktan olabilir. Bugün çok yoruldum.

İnanç: İyi geceler güzelim.

Siz: İnanç yarın için bana uçak bileti alır mısın?

İnanç: Neden?

Siz: Öyle gerekti.

İnanç: Derin anlat. Hemen!

Siz: Midemi üşüttüm herhalde. Ama şuan iyiyim.

Tamamen yalandı. Berbat hissediyordum.

İnanç: NEYİN VAR?! Ben sana demiştim ya. Sabah 7 de uçağın var. Benim evime geliyorsun Derin!

Siz: İyiyim de 7 NEY? 5 e alsaydın bi de.

İnanç: 5 te yoktu.

Siz: Şaka mısın ya?!

İnanç: Bak Derin hadi bir sıcak su torbası yap ve yat. Beni de merak ettirme.

Siz: Derin diyip duruyorsun!

İnanç: Ne demem lazımdı acaba??

Siz: Tamam öyle olsun İnanç. Yarın evime gidiyorum.

İnanç: Güzelim?

Siz: Hı

İnanç: HI?

Siz: Hıhı

İnanç: Acaba ben neyin tribini yiyorum be kadın?

Siz: Trip mi yiyorsun? Kimden?

İnanç: DERİN!!!

Siz: Tamam da niye kızıyorsun??

İnanç: Derin git ve ateşine bak. Çünkü bunlar normal değil.

Siz: İnanç sen bana anormal mi diyorsun?

İnanç: Derin yat zıbar.

İnanç çevrimdışı.

Siz: Tamam Derin de Derin!!!

Kafam yerinde değildi. Sıkıntıyla ofladım ve sabah 6 ya alarm kurdum.

***

İstanbul'a geri dönmüştüm. Şuan İnanç beni evime arabayla götürüyordu. Ama ben ona tripliydim. Konuşmayacaktım.

"Güzelim geldik. Ne düşünüyorsun?"

"Hiççç. İnanç bir şey soracağım. Biz ne zaman ev alacağız." Ne kadarda kararlıydım.

"Derin bak aslında benim bir fikrim var ama kabul eder misin bilemedim."

"Bak yine Derin diyorsun. Ve ayrıca kabul edeceğimden eminim."

"Güzelim biliyorsun ben babamı kaybettim. Annem ve babamın evi şuan boş durumda. Gayet de büy-"

"Olur. Ama umarım bu seni üzmez."

"Sen varsan üzülmem ben."

"Bu kadar emin olma derim. Sonuçta ben ölsem de mutlu-"

"Olmam, olamam. Bir daha o cümleyi tamamlarsan!"

"Özür dilerim. Kızma bana."

"Sana asla kızamam ki ben."

Birlikte evime girdik. İnanç yiyecek bir şeyler almıştı. Birlikte masaya oturduk.

Düne nazaran bugün daha iyiydim. Hatta bu akşam Meltem de eve dönüyordu. Yarın birlikte gelinlik bakacaktık. Sena da gelecekti. Ama kesinlikle gelinliğimi İnanç'ın görmesini istemiyordum. Ne kadar itiraz etse de Meltem hayatta göstermezdi. Tam bu işin adamıydı. Aklımda birkaç model gelinlik vardı. Bir günde seçebileceğimi düşünmüyordum yine de. Bu kadar stresin üzerine bir de ev eşyası bakacaktım. Ama İnanç eşya işini istersem iç mimara yaptırabileceğimi söyleyince rahatlamıştım. Düğün için mekan seçiyorduk artık.

Oy verip yorum yapar mısınız???

Sizi seviyorummm

Düğünden bahsedince biraz duygulandımmmm

Bebeklerim büyüyorrr

İnanç💚 Derin

Bu arada bugün bir yerde duydum yeşil kalp gerçek sevgiyi gösterirmiş ben bunu bilmeden İnanç ve Derin için kullanıyordum.