Hayatta herkesin mutlu olduğu anlar dakikalar vardır. Benim mutluluğum ise sadece dakikalar sürüyordu. Bu galiba benim kaderimdi...
Bu benim en mutlu günümdü. Düğün günümdü. Sabah odamın kapısı kırılır gibi açıldı ve Meltem üzerime atladı. Ben daha nerede olduğumu anlayamadan beni gıdıklamaya başladı. Sabaha bunlar yüzünden huzurlu başladığım söylenemezdi. Duş aldıktan sonra odamdan çıktım. Oturma odasında kuaförüm beni bekliyordu. Büyük bir gülümsemeyle koltuğa oturdum. Meltem ve Sena pankek yapmıştı. Saçım hazırlanırken ben de onları yedim. Sürekli gülüyordum yüzümden düşmeyen bir gülümseme vardı.
İki saat sonra İnanç ve Mert gelecekti. Saçım tamamlandığında kahvaltımı bitirmiştim. Her şey mükemmel gidiyordu. Makyajımı ben yapacaktım. Makyaj yeteneğime güveniyordum. Makyajımı tamamladıktan sonra kapı çaldı. Sena kapıya bakamaya gitti. Meltem de o sırada oturma odasının kapısını kapattı ve kitledi. Şok içinde ona döndüm. O da bu halime kahkaha attı. Kapının önünde konuşma sesleri geliyordu. Ama ne konuştuklarını anlamamıştım. Bir de garip bir şekilde sadece İnanç ve Sena'nın sesini duyuyordum. Mert gelmemiş miydi? Sesler azaldığında İnanç'ın buraya doğru geldiğini anladım. Kapı kolu bir kaç kez döndü ama kilitli olduğundan açamamıştı. Meltem seslendi.
"Enişte! Önce paraları görelim."
Kapının altından bir miktar para gönderdi İnanç. Ama bu Meltem'e yetmemiş gibiydi. Kapıyı bir kez daha kitledi. Sonra İnanç'ın sesini duydum.
"Lan Mert bir park edemedin ha!"
"Geldim ya."
"Tamam koçum sıkıntı yok. Şimdi dökül paraları."
"Yooo."
"Lan hadi!"
"Offf zaten ben sizin yüzünüzden fakirim. Yenge alacağın olsun seninde."
"Ne uzattın be kardeşim versene parayı."
Mert parayı kapının altından atınca Meltem parayı bir zenginlik edasıyla aldı ve saydıktan sonra kilidi açtı. Sonra odadan çıktı ve odaya İnanç tek başına girdi. Beni gözleriyle baya bir süzdü. Gözleri vücudumun her bir hattında gezindi. Açıkçası 5 dk konuşmayınca kötü bir şey var sanacaktım. Ama büyülenmiş gibi bakıyordu. Gözlerinde ışıltılar vardı. Sonra hareket etmemle uykudan uyanmış gibi irkildi ve kollarıyla belimi sardı. Boynumun kokusunu içine çekti. Fısıltıyla sordum.
"Nasıl olmuşum?"
"Kayan bir yıldız gibi zar zor görülebilen bir mucizesin. Bu mucize sahip olmaktı hayalim sen de bunu gerçekleştiren yıldız."
"Seni seviyorum ama böyle devam edersen ağlarım. İnan makyajıma çok emek verdim."
Güldü hem de gözleri kısılanından. Sonra yanıma geldi ve belimi iterek ilerlememi sağladı.
"O zaman prensesi şatosuna kavuşturalım. Değil mi?"
***
Düğünümüz bir kır düğünüydü. Her şey mükemmel gidiyordu imzaları atmıştık. Mutluyduk. Ben hep düğünlerde ilk dansta gelin ve damatın ne konuştuğunu merak etmiştim. Ama ilk dansımızda İnanç hiç konuşmamıştı. Sürekli gözlerimin en derinine kadar bakmıştı. Tek kelime etmemişti düşünceli gibiydi.
Şimdi masada oturmuş pasta yiyordum. İnanç tuvalete gitmişti. Birden Sena yanıma geldi ve önüme üç tane mektup koydu. Bir tane de not bıraktı ve çantasını alıp koşmaya başladı. İlerlerken "Derin büyük bir hatadasın!" diye bağırdı. Sonra arabasına atlayıp uzaklaştı.
İlk önce notu okudum.
Derin, sen çok saf bir kızsın biliyorsun değil mi? Kimse seni sevmedi diye iki güzel lafa kanan bir aptalsın. Seni İnanç'ın seveceğine nasıl inandın? Mektupları okursan bunu net bir şekilde göreceksin. Ahh yoksa inanmadın mı? O zaman şuan o çok sevdiğin aşkın nerede? Dur ben cevaplayayım. Tabi ki benimle. Ben geldiğimde seni unuttu zaten. Sense boş hayallerde boğulmaya devam ettin. Başka bir zaman karşılaşmak dileğiyle arkadaşım. Seni özleyeceğimi sanmıyorum. Koskoca sarılmışım gibi hayal et lütfen.
İnanmak istemedim. Oyun olduğuna inanmak istedim. Ama elim mektuplara gitti. Birini ellerim titreyerek açtım.
Güzeller güzelim, Sena'm,
Benim güzeller güzelim sana yıllardır aşık olan adam. Yaşam İnanç'ın bir tanem. Seni çok özledim. Berk ile evlendiğini biliyorum. Düğüne gelmek ister miydim? Hiç bilmiyorum. Bir yanım sana bir kolye taksam sende benden bir şey olacağını söylüyor. Kalbim mutlulukla gülümsüyor ama diğer yanım seni onunla görmeye dayanamaz. Gelsem de gelmesem de seni seviyorum ve asla unutmayacağım sevgilim.
İnanç'ın..
Gözlerimden yaşlar aktı. Ama ikinciyi açtım.
Sena'm,güzelim,
Boşanıyormuşsun. Başkasına aşık olacağını düşünmezdim. Tahmin edeyim. Bu sefer de ben değilim değil mi? Olsun ben alıştım. Zaten artık seni unuttum. Bunu yazmayı ne kadar bekledim anlatamam. Belki de en başta vazgeçmeliydim ama gönül bu. Seni asla unutmayacağıma söz vermiştim değil mi? Ama şimdi de başkasına sözüm var sevgilim. Belki başka bir evrende karşılaşırız. Uzak kalmak en iyisi...
İnanç
İkinci mektubun tarihi iki hafta önceydi. Artık ağlamam durmuyordu. Hızla yerimden kalktım ve arabaların olduğu tarafa ilerledim. Korktuğum şey olmuştu. İnanç burada değildi. Arabası da kendisi de yok olmuştu. Yere çöktüm ve gelinliğim siyaha boyandı.
Oy verip yorum yapar mısınız???
Sizi seviyorummmm
Bir sonraki bölümde görüşelimmmm
Tabi kısa bir aradan sonra.
Sizi seviyorummm.
Şimdi ben gelinlik için iki şey arasında kalmıştım. Siz ikisini de beğenmezseniz hayaliniz ile devam edin lütfen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
