අයියගෙ අත සීතල වෙලා ගිහින්.
එයා ඇදගෙන වැටෙද්දි මගේ අතේ ඇඟිලි අස්සට එයාගෙ ඇඟිලි ඔබාගෙමයි වැටුනෙ.
හරියට ඉස්සර අපි දෙන්නා තුරුල් වෙලා ඉද්දි වගේ!
එයාගෙ උරහිස උඩ මගේ ඔළුවයි
මගෙ ඔළුව උඩ එයාගෙ ඔළුවයි තියාගෙන ඉද්දි වගේ!
ඒත් දැන්..
දැන් එයාගෙ අත ඉබේම කඩා වැටෙනවා!
අනේ අයියෙ!
මගෙ රත්තරං රත්තරං අයියෙ!
මාව ආයෙමත් හයියෙන් අල්ලගන්නකො!
තදම තද කරලා හයියෙන්ම හයියෙන්!
Please.....!
මට කවදාවත්ම ඔයාගෙ ලඟින් යන්න බැරි වෙන්න හයියෙන් අල්ලගන්නකො!
මං මහ මෝඩයෙක් අයියෙ!
මෝඩම මෝඩම මෝඩම මෝඩයා ඔයා නෙමෙයි මං!
මොනවා වුනත් ඔයා හැමදාමත් මං ලඟ හිටියා.
මං කඩාගෙන වැටෙන හැම වෙලාවකදිම හයියක් වුනා.
ඒ වුනාට මං ඒ හැමදේටම පයින් ගහලා ගිහින් මගේ ජීවිතේම විනාස කරගත්තා.
ඒ මදිවට ඔයාගෙ ලස්සන ජීවිතෙත් විනාස කලා.
මං වගේ කාලකණ්ණියෙකුට මෙච්චර හොඳ වෙන්නෙපා මගෙ අයියෙ!
ඔයාගෙ ලස්සන ජීවිතේ මං නිසා විනාස කරගන්න එපා!
ඕන දෙයක් කරගෙන මකබෑවිලා පලයං කියලා අයින් කරලා දාන්න.
ඔයාගෙ ජීවිතේ ලස්සනට හදාගන්න.
හැමදාම සතුටින් හිනා වෙලා ජීවත් වෙන්න!
මං ලස්සන සුවඳම සුවඳ අයියෙ!
ඔයාට මාව ඇහෙනවද රත්තරං?
ඒත් එයාගෙ ලස්සන බෝල ඇස් දෙක පියවිලානෙ.
රෝස පාට තොල් දෙක සුදුමැලි වෙලා.
අනේ මලකටත් වඩා ලස්සන මගෙ රත්තරං චූටියෝ...
ඔයා ඔහොම ඉන්නවට මං කැමතිම නෑනෙ.
මං කිව්වා නේද ඔයා හැමදාමත් හිනාවෙලාම ඉන්න ඕනෙ කියලා!
ඔයාගෙ හිනාව මගේ ජීවිතේට එළිය අරන් එනවා කියලා.
ඉතින් චූටි පැටියෝ,
ඇයි මෙහෙම ඉන්නෙ?
මාත් එක්ක ඉස්සර වගේම හිනාවෙන්නකො!
My sweetest sweetest Snowdrop කියලා මාව බදාගෙන තුරුල් කරගන්නකො!
මං කියන විකාර වලට මූණ රතු කරගෙන කෑගහන්නකො!
අනේ මගේ රත්තරං පැටියො,
මගෙ දිහා ඔය ලස්සනම ලස්සන ඇස් වලින් එකම එක පාරක් බලන්නකො!
ඔයාට මොකුත් වුනොත් එහෙම මං එතනින් එහාට ජීවත් වෙන්නෙ කොහොමද මගෙ චූටියෝ???
ඇයි මෙහෙම කලේ?
හැමදාමත් මං කිව්වා නේද ඔයාට මෙහෙම රණ්ඩු මැද්දට පනින්න එපා කියලා.
ඇයි ඒක අහන්න බැරි?
දැන් බලන්න මේ සිද්ද වෙච්ච දේ?
