අපි ලෝකෙ වටේම රවුමක් ගහලා වගේ ආවෙ ලොකු apartment complex එකකට.
මං අයියගෙ දිහා පුදුම වෙලා බැලුවා.
මේ කොහේද මේ?
අනික අපි ගෙදර යන්නෙ නැද්ද එතකොට?
"Patiyo,
It's too dangerous now.
I called the uncle next door yesterday and he said, some people on bikes came asking for 2 boys.
Luckily they haven't said anything about us.
But I don't think we should go back there again.
I'll find a way to bring all your books.
But for now, let's manage with pdfs.
If you want I can even buy you some new books."
"No.
It's ok.
Don't risk anything because of the books ayye.
I can manage with the pdfs."
අයියට කියන ගමන් මං වටපිටාවට ඇහැ දැම්මා.
මෙහේ හරිම වෙනස්.
ලස්සනයි.
Five star hotel එකක look එකක් තියෙන්නෙ.
අයියා මාවත් ඇදගෙන elevator එකකට ගියා. විසිවෙනි තට්ටුවෙන් එලියට බැස්සා.
ටිකක් දුර ඇවිදගෙන ගිහින් 20D කියලා ගහපු දොරක් ලඟ නැවතිලා එතන තිබුන number pad එකක මොන මොනවදෝ ගැහුවා.
"The password's your birthday."
මට ඇහැකුත් ගහලා කියන ගමන් අයියා ගෙයි දොර ඇරියා.
"Is this yours?"
මං ඇහුවෙ පුදුම වෙලා.
මේක මාරම ලස්සනයිනෙ.
හිතාගන්නත් බෑ.
"Hmm..
My apartment!
The one thaththi bought me, when I was studying here.
I didn't want to bring you here because thaththi might get to know.
But the circumstances have changed and you are no longer a child.
So... even if he gets to know we'd be able to manage."
අයියා සාලෙ තිබ්බ sofa එකක් උඩට ඇස් දෙකත් පියාගෙනම ඇදගෙන වැටුනා. ඒක නම් හරිම සැප sofa එකක් වගේ.
අයියව bump වෙවී, උඩ පහල ගියා.
ඉතින් අයියගෙ එහා පැත්තට මාත් ඒ වගේම කඩාගෙන වැටුනා.
හරිම ශෝක් අනේ..
මේක මාරම සැපයි.
මහන්සිම මහන්සි දවසකට පස්සෙ rest එකේ ඉන්න කියාපු තැන.
එතනම තියෙන ජනේලෙන් එලියෙ පාරවල්, වාහන, ගෙවල්, මිනිස්සු, චූටිම චූටි කූඹි පැටවු වගේ පෙන්නෙ.
බලාගෙන ඉන්න පුළුවන් ඕනෙ තරම් වෙලා.
මං එලිය බලාගෙන ඉන්න අතරෙ අයියගෙ අතක් ඇවිත් මගේ ඉන වටේට එතුනා.
ඊලඟට එයාගෙ මූණ මගේ බෙල්ල අස්සෙ හිර වුනා.
අයියා ලොකුම ලොකු හුස්මක් ගත්තා.
"I missed my cutie pie!
Mmmwah!
I love you Snowdrop!"
"I love you too my angel"
අයියව මගේ ඇඟට තවත් ටිකක් හේත්තු කරගෙනම මං එයාගෙ උකුල උඩට මගේ කකුල් දෙක දාගත්තා.
අපි දෙන්නා එහෙම තුරුල් වෙලා කරුවල වැටෙනකල්ම මහන්සි ඇරියා.
අයියත් එක්ක මෙහෙම ඉද්දි නම් ඇත්තටම මහන්සි කියලා නාමයක් දැනෙන්නෙ නෑ.
මාරම මාරම සනීපයි!
