Nowa bajka | Akademia pana Kleksa (korekta)

Rozdział VII | Serdel

Kiedyś myślałam, że miłość polega na tym, że nie dostrzegamy wad drugiej osoby. Teraz jestem przekonana, że byłam w błędzie. Miłość to przede wszystkim akceptowanie wszystkich niedoskonałość partnera. Bo kocha się nie za coś, ale mimo wszystko... — Magdalena Witkiewicz, Opowieść niewiernej

W Królestwie Wilkusów nigdy nie zapominano o zemście, a tym bardziej o zdradzie. O zdradzie, która nadeszła ze strony jednej osobniczki tego gatunku.

Pewnej zimowej nocy rozpoczęła się historia, która pozostawiła ślady bólu i zemsty. W zakątku królestwa mieszkała Wilkuska o imieniu Alfaena. Była to istota piękna i dumna, jednak niezwykle ambitna. W jej sercu rozgorzała miłość do doktora Paj-Chi-Wo, wybitnego uzdrowiciela oraz dyrektora Szkoły Wyobraźni. Paj-Chi-Wo nie mógł się oprzeć urokowi Alfaeny, a ich uczucie kwitło w tajemnicy.

Jednak tajemnica miłości między Alfaeną a doktorem nie pozostała w ukryciu jednak przed społecznością Wilkusów.

Zdrada Alfaeny wywołała fale niezgody i gniewu. Inni pół ludzie, pół wilki obwiniali ją za naruszenie zasad i zakazanych związków. Ówczesny król skazał ją na śmierć, dlatego kobieta zdecydowała na ucieczkę i zamieszkanie z swoim ukochanym.

Wkrótce potem Alfaena urodziła córkę, którą nazwali Amelia. Dziewczynka była mieszanką obu światów — świata Wilkusów i Krainy Bajek. Dla Alfaeny i Paj-Chi-Wo Amelia była żywym dowodem na ich miłość, ale jednocześnie przypominała o przeszłości, która doprowadziła do ucieczki Wilkuski. Czy udało im się znaleźć spokój w nowym miejscu, czy też cień zdrady i zemsty nadal ich ścigał?

Kiedy Amelia miała trzy lata, Alfaena zginęła w niewiadomych okolicznościach, a doktor Paj-Chi-Wo pozostał sam ze swoją córeczką.

Amelia Paj-Chi-Wo dorastała pod okiem ojca. Jej serce wypełniała ciekawość i pragnienie odkrywania tajemnic. Jednakże, gdy osiągnęła wiek, w którym uczucia zaczęły grać ważną rolę, zakochała się w Ambrożym Kleksie.

Poślubiła go i miała z nim córkę, której nadali imię Ariana. Jednak jej życie nie układało się tak, jakby sobie tego życzyła. Mimo początkowej miłości i radości z narodzin córki, jej związek z Ambrożym Kleksem zaczął podupadać. Pewnego dnia, po gwałtownej kłótni ze swoim mężem, opuściła dom, zabierając ze sobą małą Arianę. Zamieszkały w realnym świecie, przy boku swojego szwagra i jego rodziny. Ale szybko pożałowała tej decyzji, gdyż zaczęła tęsknić za Ambrożym.

Niestety, los nie był łaskawy dla Amelii. W niewyjaśnionych okolicznościach zginęła, pozostawiając Arianę Annie i Alexowi Niezgódkom. W taki sposób dziewczynka została bez rodziców i została wychowywana przez wujostwo. 

Wiktoria 

Nigdy nie zapomniałam o tym, co dwie osoby uczyniły mnie i mojemu ludowi. Alfaena, która była wierną poddaną, postanowiła zdradzić swój gatunek dla człowieka. I to dla kogo? Dla doktora Paj-Chi-Wo... A książę Mateusz zabił mojego brata. 

A my - Wilkusy - chowaliśmy urazę i mściliśmy się za cierpienia czy zdrady. To, co się wydarzyło w przeszłości, pozostawiło trwały ślad na moim sercu oraz całego mojego ludu. Zdrada Alfaeny, która porzuciła swoich, by być z człowiekiem, a także akt przemocy ze strony księcia Mateusza, wywołały we mnie uczucie urazy i pragnienie zemsty.

My, Wilkusy, niosąc w sobie ciężar zdrady i utraty, stawaliśmy się istotami pełnymi urazy, gotowymi do zemsty za cierpienia, jakie nam zostały zadane.

Pragnęłam, już tak od dawna pragnęłam ukarać księcia Mateusza za jego haniebny czyn. Nie zastanawiałam się nad losami Akademii pana Kleksa, tak jak długo nie myślałam nad rozkazem uśmiercenia Alfaeni i jej córki.