Kötü Kadın Olmayı Ben Seçtim

32. Bölüm: Maria'nın Ailesi ve Lucas'ın Tavrı

Elena ve Noah'la yaşadıklarımı özet geçerek Maria'ya anlattıktan sonra onun evine gitmiştik.

Maria'nın yatağının üstünde sandığıma elbiselerimi koyarken bir yandan da Lucas'ı düşünüyorum.

Acaba şuan nasıldı? Beni özlemiş miydi?

"Eldivenlerimi nereye koydum?!" diyen Maria, düşünceler arasında kaybolmamı engelliyor.

"Masanın üstünde bırakmışsın." diyerek ona masayı işaret ediyorum.

"Ah, sağol."

Maria eldivenlerini alıp sandığına yerleştirirken konuşuyor.

"Keyfin pek yerinde değil gibi. Leydi Elena ve Veliaht Prens yüzünden mi?"

"Hayır, onlar yüzünden asla keyfimi bozmam."

"Yoksa... Benimle burada bulunmaktan keyif almıyor musun?"

Maria suratını asarken yanlış anlaşılmaya sebebiyet verdiğim için kendi kendime söyleniyorum.

"Tabiiki hayır Maria! Aslına bakarsan Lucas'ı düşünüyorum. Onunla vedalaşırken mutsuz görünüyordu."

Maria derin bir nefes vererek kıkırdıyor.

" Majesteleri nişanlısından bir gün olsun ayrı kalamıyor."

Bu cümle beni utandırırken yanımdaki yastığı ona fırlatıyorum.

"Bu acıttı." diyerek sahte bir şekilde beni azarlıyor Maria.

"Kesin siz şimdi aynı odada kalıyorsunuzdur."

Yüzüm iyice domatese dönerken bulduğum bir yastığı daha Maria'ya fırlatıyorum.

"Bu savaş başlangıcı demek!" deyip yere düşen yastığı bana fırlatıyor Maria.

Maria ile garip bir yastık savaşına giriyoruz.

İki saat boyunca yaptığımız savaş sonunda dağılmış yüzüm ve elbisemle gülerek yatağa uzanıyorum.

Maria'da kahkahalar eşliğinde yanıma uzanıyor.

İkimiz amaçsızca gülerken içeriye Maria'nın kişisel hizmetçisi aynı zamanda dadısı olan Kuchel giriyor.

Kuchel tiz bir çığlık attıktan sonra konuşuyor.

"Burada neler oldu böyle?!"

"Sadece biraz eğlendik." diyor Maria.

"Kontes burayı görünce hiç memnun kalmayacak."

Maria sesindeki hafif acıyla gülüyor. Bunu fark ediyorum.

"Onun eve uğradığı yok zaten. Görmesi imkansız."

Kuchel, Maria'ya cevap vermeyerek söylene söylene etrafı toplamaya başlıyor.

"Ben diğer hizmetçilerle burayı toparlarken başka bir odaya geçebilir misiniz leydim?"

Aniden resmi konuşmaya başlayan Kuchel'in tavrına şaşırıyorum.

"Tabiiki Kuchel." diyerek kolumdan tutuyor Maria.

Odadan çıkar çıkmaz Maria'nın gözlerinin kızarmaya başladığını görüyorum.

"Ne oldu Maria?"

"B-bir şey yok. Gözüme yastık tüyü kaçtı."

"Berbat bir yalancısın." diyerek koluna hafifçe vuruyorum.

"İçindeki sıkıntıyı bana anlatır mısın? Üzülmene dayanamıyorum."

"Sanırım bundan kaçamam." diyor Maria burnunu çekerek.