Jasmine'nin evden getirdiği siyah gömlek ve siyah pantolonu alıp giydim,siyah kabanımı da giyip aynanın önüne geldim.Bandajlı olan sol gözüme baktım ve iç çektim kapıya yöneldim ve kaldığım lonca odasından çıktım.Merdivenlerin başına geldim tüm avcılar simsiyah giyinmişti,ağır adımlarla aşağıya indim ve loncanın bahçesine çıktım.Amanda,Kris'in omzunda ağlıyordu,Jasmine yanlarındaydı.Tyler ve Morgan da tabutun yanındaydı,olayın yaşandığı yere bir bakış attım.Jasmine beni görüp yanıma geldi sol yanağımı okşadı ve üzgünce bana baktı,
"Sen iyi misin Allen?"Kısık bir sesle,
"İyiyim."
Müdür Rayn lonca kapasından çıktı ve avcılara bir bakış attı.O da herkes gibi simsiyah bir takım giymişti,Tyler bana seslendi.
"Zamanı geldi Allen."
Başımı salladım ve araçlara bindik,diğer avcılarda tabutu taşıyan aracı takip etti.Mezarlığa vardık ve herkes araçlardan indi,mezarlığa vardığımızda yağmur yağmaya başladı.Usta için ayarlanılan mezara geldik ve gömmeye başladık,herkes başını eğip ağlıyordu.Morgan'a baktım düz bir surat ifadesi ile tabuta bakıyordu,Tyler ise sessizce ağlıyordu.Jasmine,Tyler'a sarıldı.Amanda yanımdaydı ona baktım,yutkunamıyordu.Gözlerinden sürekli yaş akıyordu,onun elini tuttum.Bana üzgünce baktı,ona sarıldım ve başını omzuma koyup daha da şiddetli ağladı.
Boş bir ifade ile mezara baktım,onunla geçirdiğim 6 yıl inanılmaz eğlenceliydi.Benim için o,uzun zaman önce kaybettiğim birinin yerini doldurmuştu yani gerçek bir baba gibiydi.Adadan geldikten sonra onunla sadece bir kez olsun oturup konuşmak isterdim.Usta Ryuu'nun sesi hala daha kulaklarımdaydı,gözlerimi kapattım ve hafif yağan yağmurun altında Amanda ile usta Ryuu'ya veda ettik.Herkes çiçeklerini ustanın mezarına bıraktı,Jasmine bana kırmızı bir gül uzattı,gölgeye dönüşmeye başladığım o anda o gülü hatırladım.Jasmine'nin elinden gülü aldım ve şaşkınca güle baktım,gül buketini Tyler aldı ve ustasının mezarına koydu.Morgan,elinde ki papatya demetini ustasının mezarına koydu,Tyler Morgan'a baktı ve gülümsedi.
"En sevdiği çiçek papatyaydı,unutmamışsın."
"Unutur muyum hiç?"Tyler,Morgan'a bakıp gülümsedi.Wol'da bir buket laleyi mezara koydu ve iç çekti.Müdür Rayn öne çıkıp,
"Bugün avcılar için yas günüdür,avcı birliğinin kurulmasında dedem Davin ile katkı sağlayan kişi Osawa Ryuu'dur.O gelmiş geçmiş en güçlü avcıydı,tüm gölgeler ondan çekinirdi düşmanlarına korku salardı dostlarına ise güven verirdi.Osawa Ryuu avcılar için bir simge haline gelmiş bilge biridir.Aramızdan ayrıldığını sanmayın sakın,o her zaman kalbimizin derinliklerinde diğer ölen avcı arkadaşlarımız gibi güç vermeye devam edecek."Müdür Rayn elinde ki gülü mezara koydu ve
"Yaptıkların için sana minnettarız usta Ryuu,artık huzur içinde dinlenebilirsin."
Huzur mu? Buna izin verilmedi,o son anında bir canavara dönüştü.Huzura ermiş sayılır mı? Diğer avcılar da çiçeklerini koyup sessizce ayrıldılar.Bir kaç dakika sonra tüm avcılar gitti,sadece müdür Rayn ve yardımcısı bay Smith kaldı.Müdür Rayn yanıma gelip,
"Başımız sağolsun Allen."Omzuma dokundu ve iç çekti,
"Usta Ryuu seni çok seviyordu ve sana çok güveniyordu,onun istediğini elbet bir gün başaracaksın.Moralini bozma,intikam arzuna bir amaç daha ekle ve öfkeni Sezria'nın üzerine sal."
Tyler müdür Rayn'a bir bakış attı,bir şey demedi ama sinirlendiğini anladım.Müdür Rayn'a bakıp başımı salladım,o da güldü ve yardımcı ile arabasına binip gitti.Tyler,
"Hadi artık gidelim."Morgan yavaşça yürümeye başladı,Jasmine ve ikizler Amanda'ya sarılıp onu arabaya götürdüler.Tyler bana dönüp,
"Hadi Allen."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ IRK : GÖLGELER VE İNSANLAR
FantasyAllen ve ailesi hayatlarını normal aileler gibi yaşarken bir gün babası ani bir değişime uğrayıp Allen ve annesine kötü davranıp zulüm eder, babasını artık sevmeyen Allen tüm sebebi babasında ararken işlerin pekte düşündüğü gibi gitmediğini öğrenir...
